Jimin~
Sadece düşündüm, tepki veremiyordum. Yoora neden beni öldürmek istesin ki? Ben ona ne yapmıştım? Dudaklarımı büzdüm ve gözümden akan yaşları durdurmaya gerek duymadan ağlamaya başladım. İç çekerek ağlıyordum ve Jungkook'un yüzüne bile bakmıyordum, bakamıyordum. Koltuğa iyice gömülüp ağlamaya devam ettim, yapabildiğim tek şey çocuk gibi ağlamaktı.
Jungkook~
Karşımda oturmuş küçük çocuklar gibi ağlıyordu, her ne kadar gözüme sevimli gelsede içime bir ağırlık çöküyordu. Yavaşça ellerine uzandım ve öptüm. Çok yumuşak ve soğuktu elleri, renkleri kendi ten renginden daha açıktı. Başını bana doğru eğip iç çektiğinde yüzümü ona yaklaştırdım. Masumdu, fazla masum. Göz yaşlarını silip ağlamaktan ıslanan dudaklarına baktım. Ağlamaktan kızarmış ve ısırdığı için şişmişti. Yüzüne izin alır gibi baktığımda onaylar veya onaylamaz bir tepki vermedi, bundan cesaret alarak aralık dudaklarına dudaklarımı bastırdım. Ağlaması durmuş sadece kısıp iç çekişleri kalmıştı. Onu öpmeme hiç bir tepki vermiyordu. Vurması, kızması, karşılık vermesi falan hepsini beklerdim ama susması ve tepki vermemesi ağırıma gidiyordu.
Jimin~
Dudaklarımdaki ince dudaklar tepkisiz bakan gözlerimi kapatma ihtiyacı hissettiriyordu. Anın büyüsünü bozmak istemiyormuş gibi yavaşça gözlerimi kapattım, Jungkook tam pes edip geriye çekileceği zaman ellerimi yanaklarına koyup karşılık vermeye çalıştım. Hala gözlerimden yaşlar aktığı için ne kadar etkili olmuştu bilmiyorum ama Jungkook'un beni arabadan çıkarıp arabanın üzerine yaslamasına neden olmuştu.
Ya yine o geceki gibi olursa?
İç sesimle irkildim. Ya yine öyle olursa ve Jungkook beni bırakıp giderse? Yoora beni öldürmek istiyordu, hyunglarım yanımda değildi ve Jungkook her an beni bırakacakmış gibi hissettiriyordu.
Jungkook'u omuzlarından yavaşça tutup ittim. O şaşırmış öpüşmemizin devamını beklerken ben bir kez daha ağlamaya başlamıştım. Yüzüne bakarak ağlamaya başladığımda kendimi yere bıraktım. Yine gitmesini kaldıramazdım yine bana aynı şeyleri yaşatmasına kesinlikle katlanamazdım. Şaşkınlık içinde beni izlerken hıçkırıklarımın arasından "Yine beni bırakıp gidecek misin, aynı şeyler mi olacak?" diye bildim. Jungkook şaşkınlıktan çıkarak yanıma çöktü ve yerdeki bedenime sarıldı.
"Söz veriyorum hyung seni bir daha asla bırakmayacağım. Birbirimizi kırmak yok, kandırmak yok. Seni -"
Cümlesinin gerisini duymak istemiyormuş gibi parmaklarımla dudaklarını kapatmıştım. Bedenine sarılıp iyi hissedene kadar ağladım, çok kırmıştık birbirimizi, en çok o beni~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mr.Jeon || {Jikook} ✅
Fanfiction"Birbirimizi sevmemiz çokta zor değil" "Her seferinde ilk günkü gibi bakarsak birbirimize." @rossieyl 'e ithafen🌿
