~ 4.8 ~

1.3K 93 12
                                    

Rose~

Sonunda Seoul'e geri dönmüştük. Hep birlikte Jimin'in büyük evine gidiyorduk, orada kalacaktık. Ben gidene kadar birbirimizden ayrılmayacaktık, buna karar vermiştik.

Yanımda dışarıyı izleyen beden kaydı bakışlarım, en çokta onu özleyecektim. Sahi ne yapacaktı ben gidince? Unutacak mıydı beni? Muhtemelen..

Derin bir iç çektiğimde bana doğru dönmüştü.

"Neyin var?"

"B-bir şeyim yok oppa"

"Emin misin Rose?"

"Evet,eminim."

"Pekala."

Susup kollarını açtığında istediğini anlayarak kollarının arasına girdim. Üşüyordum da zaten. Hava oldukça soğuktu, Seoul oldukça soğuktu. Gözlerimi kapatıp bir nefes çektim ciğerlerime, kokusu tüm vücuduma dağılmıştı, tebessüm ettim. Gitmek istemiyordum. Gidersem bir daha onu göremeyecektim. Söyleyemeden gitmek istemiyordum, ama söylersemde onu bırakamayacaktım ya da benden tamamen uzaklaşacaktı.

Araba Jimin oppa'nın evinin önünde durduğunda Taehyung'dan ayrıldım ve arabadan indim. Taehyung arabadan inip bileğimden kavradığında bakışlarım önce bileğime daha sonra yüzüne çıktı.

"Sorun ne Rose, gerçeği söylemeyecek misin bana?"

"Söyleyebileceğim bir gerçek yok Taehyung."

"Rose ben farkındayım, bana söylemeye çekindiğin bir şey var. Benden sürekli kaçıyorsun. Pişman mısın? Pişmansan bir daha asla yüzümü görmezsin. Giderim, karşına çıkmam. Ama lütfen doğruyu söyle bana. İstediğim tek şey bu."

Umutsuzca bir çektim ve kafamı olumsuz yönde sağlayarak bileğimi kurtararak eve girdim.

"Jimin oppa hangi odada kalacağım?"

"Taehyung biliyor ona sorar mısın?"

"Ama h-"

"Birlikte kalacaksınız demişti bana o yüzden."

Olduğum yerde kaskatı kesilirken Taehyung valizlerle birlikte merdivenleri çıkıyordu. Neydi bu? Benimle kalmayı mı istiyordu?

Kendime gelip ardından merdivenleri çıktığımda o'da boş bir odadan çıkıyordu.

"Kendine dikkat et Chae-young."

"Nereye Taehyung? Birlikte kalacakmışız."

"Rahatsız olduğunun farkındayım Rose. Üzgünüm, her şey için. O gece içinde."

Bileğinden tutup onu çıktığı odaya geri sokarken ikimizde düşme tehlikesi atlatmıştık. Onu sertçe yatağa itip montumu çıkardığımda o sadece beni izliyordu.

"Uyuyacağız bay Kim. Bari son huzurlu uykumu elimden almayın huh?"

Yanına uzanıp göğsüne sarıldım, son huzurlu uykum bu olacaktı~

Mr.Jeon ||  {Jikook} ✅Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin