Macun || NefTah

Yok Ben Pitır Olmak İstiyrım || 12.Bölüm

Günaydın güzel okurlar... şu an saat 08:31 bölümü yazmaya başlıyorum iyi okumalar

Bölüm şarkısı: Buray-Mecnun

&&&

Hoca: itiraz istemiyorum, çıkabilirsiniz.

Hoca sınıftan çıkmıştı tahirde yanıma gelip

Tahir: ödevini yapmıyorsun, yada beraber yapıyoruz

"Tamam beraber yapalım"

Tahir: o zaman berrağı da çağır bizim eve gidelim

"Tamam geliyorum hemen"

Sınıfa bakındım berrak yoktu, kantine gittim berrak yoktu, tuvalete baktım berrak yoktu, son bir umut bahçeye çıktım berrak yine yoktu. Belki arka bahçededir diye oraya yöneldim evet işte buradaydı. Fatihle konuşuyordu. Biraz daha yaklaşınca konuşmadıklarını anladım resmen öpüşüyorlardı. İğrenç! Orda olduğumu belirtmek için öksürdüm

"Öhö öhö!"

Hemen ayrılıp bana döndüler

"Romantik anınızı böldüğüm için özür diler birşey görmedim duymadım bilmiyorum... neyse sadede geleyim ben berrakçım okul çıkışı kaleli konağa gidiyoruz haberin olsun... siz işinize devam edebilirsiniz, yada etmeyin dışardan iğrenç gözüküyor"

Berrak: ya nefes

Fatih: kimseye söylemezsun dimi

"Görmedim duymadım bilmiyorum"

Diyip göz kırptım onlarda gelip bana sarıldılar bende onlara... sonra sınıfa döndüm tek bir ders kalmıştı o da inklap'tı yani sosyal... şu derslere sınıf atladıkça absürt isimler koyuyorlar ya acayip sinir oluyorum... sınıfa girince sınıfta birtek tahirin olduğunu gördüm ve yanına gittim... yanağına bir buse kondurup yanına oturdum...

Tahir: nefes biliyor musun? 

"Neyi?"

Tahir: sana nasıl aşık olduğumu

"Bilmem aslında bende sana nasıl aşık olduğumu bilmiyorum. İlk görüşte aşk derler ya işte ondan sanırım"

Tahir: ben sana kelimelerle anlatamam ama bir şekilde anlatabilirim

"Nasıl olacak o?"

Tahir: ben sana burayın mecnun şarkısında ki gibi aşık oldum...

Kısa bir sessizlikten sonra devam etti

Tahir: bir gülüşünle başladı her şey... macun alırken gülmüştün bana... sonra yüreğimde 'nefes' diye fırtıalar kopmaya başladı, nasıl olduğunu bilmesemde aşk bana gelmişti artık... hani bahar tek bir çiçeğin açmasıyla olmaz ya, benim yüreğimde sen açınca ben tamamlandım, ben artık bahar olabildim, sana o kadar çok sarılmak istedim ki... ama kaybetmekten korktum... senden uzak olduğum her an, bana küstüğün kırıldığın her an, ağladığın her an yüreğim yaprak döküyordu... ruh halim ise sonbahar... sevgili olduğumuz anları hayal ettim, evlendiğimiz günü, çocuklarımızı hayal ettim ama anladım ki hayaller yetmiyor... sonra dedim ki ben fakir bir oğlan o zengin bir kız olmaz dedim incitirim onu... o kadar güzelsin ki gerçekten seni incitmekten o kadar korktum ki... senden ne kadar uzak durmaya arkadaş kalmaya çalışsam da sen yine geldin durmadın... önce burak sana çıkma teklifi ettiğünde bana sarılmıştın, sonra burak gelince yalanıma ortak olup 'sevgiliyuz' demiştin, sonra da yanağımdan öpmüştün... benim umudum tükenmişti sana karşı ama sağ olasın sayende inadım tuttu... nefesim seni incitmekten çok korkuyorum...