Hayatta hiçbir zaman şanslı birisi olduğumu düşünmezdim ama senin, benim olduğum sınıfa gelmen cidden şanssız olduğumun bir kanıtıydı.
Yine o nefret edilesi gülümsemenle gülümsüyordun. Etrafındaki insanlar seni anlamasa bile gülüyordun. Senin enerjini görenlerden bazıları yanlarına geçmen için çantalarını bile kaldırmışlardı.
Sen ise hepsine kibarca teşekkür etmiş ve yeşil renkteki çantanı tam önümdeki sıraya koymuştun. İtiraz etmeme fırsat kalmadan ise sınıf hocamız içeri girmiş ve sen yerinde kalmıştın.
Sınıftan nefret ediyordum. Senden, gülümsemenden ve önümde oturmandan nefret ediyordum.
