Beden Eğitimi dersindeydik. Klasik olarak kızlar voleybol sahasında salak bir top için koşuşturup dururken, erkekler de yine salak bir top için zıplayıp duruyorlardı. Bense tribünlerde oturmuş elimde telefonumla oyun oynuyordum.
Sonra yanıma oturma gafletinde bulunmuştun. Çok aptalsın, belki o yüzdendi bu yaptığın.
"Ne yapıyorsun?"
Bir yana kayarak tekrar telefonumdaki oyuna dönmüştüm.
"Niye yanıma oturuyorsun? Burada bir sürü boş yer var."
Benim yaptığımı yaparak bir yana kaymış ve yanıma yerleşmiştin.
"Yanında oturmak istiyorum belki?"
Tekrar bir yana kaymıştım.
"Umrumda mı? Tch. O zaman kaybol turuncu."
Tekrar dibime oturmuş ve elimdeki telefona kaşlarını çatmıştın.
"Radyasyon sağlığa zararlı biliyorsun değil mi?"
Otomatik olarak bir yana kaymış ve yine sana bakmamıştım.
"Bana ne?"
Yine bir yana kaymış ve telefonuma kötücül bakışlardan atmıştın.
"Senin sağlığın için zararlı."
Oflayarak tekrar bir yana kaymıştım.
"Sana ne?"
Yine yana kaymıştın. Yine yana kaymak için hareket edecektim ki duvar kenarına gelmiş olmamla kafamı telefonumdan kaldırıp sana bakmıştım. Elini duvara yaslamış ve beni köşe ile arana almıştın.
"Çünkü seni ve sağlığını önemsiyorum."
Tekrar boş konuşmaya başlamaması gerektiğini söyleyeceğim sırada başını yana eğmiş ve gülmüştün.
"Ayrıca bu dünyada sadece sevdiğin tek şeyin o telefon olması da sinirlerimi bozuyor."
Tribünlerin salak sistemlerinden ve bana bu kadar yakın olan senden nefret ediyorum. Ama telefonumdan nefret edemeyecek kadar çok seviyorum.
