what is love? •taekook•

11

Jeongguk duydukları karşısında gözyaşlarını tutmamıştı. Ama Taehyung'un görmesini istemiyordu. Bu yüzden kapıyı çarpıp odayı terk etti ve hastanenin bahçesine çıktı.

Gökyüzüne baktı Jeongguk küçük bir gülümsemeyle "Taehyung," dedi ve derin bir nefes çekti içine beni tanıyacaksın değil mi güzelim?" Gözünden akan bir yaşı daha sildi. Katlanamıyordu Jeongguk. Taehyung'un hafızasını kaybetmesi onu çok yormuştu.

Düşündü, düşündü ve düşündü...

"Taehyung'un hafızası yerine geldiğinde ne olacak?" dedi. Kendi kendine konuşuyordu. Ama onu duyan birisi de vardı.

"Seni affetmeyecek." Dedi Hoseok. "Hafızası yerine geldiğinde ona yaptıkların ve çektirdiklerin yüzünden seni asla affetmeyecek Jeongguk.."

Jeongguk bir kez daha yıkılmıştı Hoseok'un söyledikleriyle, doğruyu söylüyor diye düşündü Jeongguk "Evet hyung, beni affetmeyecek. Ve o beni affedene kadar bende kendimi affetmeyeceğim." Histerik bir gülüş sundu Hoseok. Dedikleri komikti ona göre çok komikti.

"Seni affetmeyi düşünse bile o düşünceyi aklından ben sileceğim Jeongguk. Bundan hiç şüphe duyma. Ama Taehyung sen odadan çıkınca bize neden gittiğini ve seni tanımak istediğini söyledi. Yukarı çık ve ağlamadan konuş onunla. Fazla bir şey söylem-"

"Ona bizim sevgili olduğumuz gerçeğini söyleyebilir miyim hyung?" Jeongguk umut ve gözyaşı dolu gözlerini Hoseok'a çevirdi. O da düşünmemişti bunu.

"Hayır," dedi ve neredeyse iki gündür bakmadığı o yüze baktı Hoseok. Jeongguk'u canından çok seviyordu ama Taehyung'a yaptıkları yüzünden onu bir türlü affedemiyordu. "Lanet olsun, tamam. Ona söyle ama inanmazsa sakın üstüne gitme Jeongguk."

Jeongguk duydukları karşısında hyunguna kocaman sarılmıştı.

"Kendimi affettireceğim herkese hyung. Yemin ederim."

Öğle arası amk