A Little Bit Bad

~4~

"Claire!" Gilt er iemand.
Ik kreun en trek de dekens wat verder over me heen.
"Claire!!" Klinkt het weer.
"Laat me met rust!" Mompel ik, terwijl ik me nog eens omdraai.
Op dat moment hoor ik mijn deur open gaan, en kijk ik recht in de boze ogen van Mia.
"H-hey?"
Mia zucht overdreven, en kijkt me met samen geknepen ogen aan.
"Jij en jake! Is het waar?" Vraagt ze meteen.
Ik trek mijn wenkbrauw op, en ga terug comfortabel in mijn bed liggen.
"Wat bedoel je" mompel ik.
Ik voel dat mijn bed een stukje in deukt, wat wil zeggen dat Mia ,waarschijnlijk op mijn bed is gaan zitten.
"Ik bedoel dat jake een heel roddel heeft verspreid, over hem en jóu!"
Antwoord ze.
Plots ben ik klaarwakker.
"JAKE!"

Met een oversized trui, een warrige knot, en een boos hoofd, klop ik op jake's deur.

Ik hoor wat gestommel, en even later gaat de deur open.

Ik glimlach liefjes, en sla dan vervolgens heel hard in zijn gezicht.
"Jij vieze hufter!" Spuug ik.
"Wat heb je ze verteld?!"

Jake kijkt me al grijnzend aan.
"Oh, je weet wel. De seks was heel goed!" Knipoogt hij.

Oh, dat heeft hij dus verteld.
"Wat een lul verhaal!" Schreeuw ik.
Ik geef hem een knietje, en zie hoe hij vervolgens ineen duikt van De pijn.

Ik trap hem hard tegen zijn gezicht, en jake valt op de grond.
Hij wilt terug recht staan, maar ik trap hem tegen zijn knie, en hij blijft op de grond liggen.
Ik vlieg op hem, en geef hem een paar -al zeg ik het zelf- geweldige boksen, op zijn gezicht.
Hij probeert uit mijn grip te komen, maar mijn boksen verzwakken hem.
Wanneer ik voel dat hij niet meer probeert, uit mijn grip te komen, stop ik met boksen.
Zijn ogen zijn gesloten, en zijn hele gezicht is bedekt met bloed.
Hij ademt moeilijk, waarschijnlijk omdat ik hem ook een paar keer goed heb geraakt bij zijn longen.
Hij beweegt, en hoest even.

Nee, hij beweegt en hoest bloed!

Ik sta op.
Ik kan hem hier niet zo maar laten.
Oké, hij verdiende het, maar dit is wat erg, wat heb ik gedaan...

Ik loop naar mijn kamer.
Mia zit op mijn bed en kijkt tv.
"Mi" stammel ik.
Ze kijkt op.
"Wat is er?"
"J-jake, ik heb het te hard aangepakt denk ik"
Haar ogen worden groot, en ze loopt de kamer uit.

We zitten in het ziekenhuis.
Of beter gezegd, wachtzaal.
Mia en ik, hebben jake naar het ziekenhuis gebracht.
Hij wordt nu verzorgd bij de spoed afdeling.
Ik zucht, en staar naar mijn handen.
Mia pakt mijn hand vast, en ik kijk haar aan.
"Hey, hij verdiende het" zegt ze zacht.
Ik knik.
"Maar, dit was een beetje té erg, niet?"
Ze lacht, en staart weer voor zich uit.
"Mia summers? Claire Hamilton?" Klinkt het plots.
Ik kijk op en zie een dokter staan.
"En?" Vraag ik meteen.
De dokter kijkt me fel aan.
"U hebt hem flink toegetakeld, Mvr. Hamilton" zegt hij.
"Ik vroeg, hoe dat het met hem ging!" Sis ik.
"Dat hoef jij niet te weten" antwoord hij terug.
Ik begin serieus mijn geduld te verliezen.
"Mvr. Summers? Wilt u meekomen alstublieft?" Zegt de dokter.
Mia knikt twijfelachtig en kijkt me aan.
Ik zucht en ga terug zitten.
"Oh nee, u blijft niet hier, u moet ook mee" zegt de dokter.
Ik kijk hem vreemd aan.
"Maat niet met mij..." voegt hij er nog snel aan toe.
Ik kijk hem niet begrijpend aan.
"Wtf man, wees eens niet zo vaag!"
Schreeuw ik.
De dokter veroerd zich niet.
Plots wordt ik vastgegrepen aan mijn armen, en voel ik iets koud metaal rond mijn polsen.
Ik kijk naar Mia, en haar blik betekend niet veels goed.
Ik kijk achterom, en zie 2 politie agenten.
Één met bruin haar, en de andere is kaal.
"Laat me los" zeg ik, terwijl ik me probeer los te wringen uit mijn handboeien.
De kale man, neemt me steviger vast.
"U, claire hamilton, word aangehouden, wegens een poging tot moord en het erg verwonden van een medestudent"

Dit meen je niet...

In zit hier denk ik, al ongeveer zo'n 3 uur.
Op dezelfde stoel
Aan dezelfde lege tafel
In dezelfde kamer
Met dezelfde bewaker naast mijn deur

Ik zucht, en probeer mezelf weer te verlossen van die handboeien.
"Aaaargh!" Schreeuw ik gefrustreerd.
Plots gaat de deur open.
Ik kijk op.
Er komt een oude man binnen.
Grijs haar, en op sommige plaatsen al wat kaal.
"Commissaris brauwn" zegt hij.
Ik knik kort naar hem.
Brauwn komt voor me zitten, en bekijkt een paar papieren.
"Dus" begint hij "je hebt iemand verwond?"
Ik kijk hem fel aan.
"Ja" zeg ik schouderophalend.
Hij knikt, en kijkt weer naar zijn papieren.
"En een poging tot moord?"
Vraagt hij dan.
Ik zucht overdreven hard.
"Jezus! Nee! Ja, ik heb hem 'verwond' maar ik heb hem helemaal niet proberen te vermoorden!
Zijn jullie achterlijk fzo!" Schreeuw ik hard.
Brauwn kijkt me vol afkeer aan.
"Tja, dat wordt 3 overnachtingen in de cel!" Zegt hij, waarna hij opstaat en de deur uitloopt.
Ik zucht, en sla met lijn geboeide handen op tafel.
"Fuck it all!"

Ik wordt door de gangen gesleurd door, twee politie agenten.
Ze stoppen voor een cel.
De ene agent, opent de deur, terwijl de andere me stevig vasthoud.
"Geniet maar van je tijdje in de cel, zal je goed doen!" Fluistert de agent in mijn oor, voor hij me in de cel duwt.
Hij sluit de cel deur, en loop dan samen met de andere agent weg.
"Klote!" Mompel ik.
"Als je je klote voelt, haal dan je hand uit je broek"
Hoor ik plots achter me.
Ik kijk verschrikt om.
Ik de duisternis, zie ik een schim bewegen.
"Laat je zien!" Zeg ik.
De schim stapt naar voren, in het licht.
Ik neem hem goed in me op.
De jongen is ongeveer 20, heeft bruin warrig jaar, en heeft en beanie op.
Hij steekt zijn hand naar me uit.
"Charles" zegt hij.
Ik schud zijn hand
"Claire" mompel ik.
"Dus" begin ik.
"Wat zei je, over je klote voelen, en zo..."
Hij kijkt me neutraal aan.
"Oh, gewoon. Dat als je je klote voelt, je best je hand uit je broek moet halen" zegt hij schouderophalend.
Ik kijk hem niet begrijpend aan.
"Oh, wacht! Ik snap hem!" Zeg ik, terwijl ik begin te lachen.

De 3 dagen zijn voorbij.
Mia is me elke dag komen bezoeken.
Ze heeft verteld dat jake nog twee dagen in het ziekenhuis moest blijven, en dat hij een probleem heeft aan zijn longen.
Ik had toen alleen maar mijn schouders opgehaald en "hij had het verdiend" gemompeld.

Nu sta ik buiten, met Charles naast me.
Jep, die Charles.
We zijn goede vrienden geworden.
"Kga je missen" zegt hij
Ik kijk hem aan.
"Ah, kom hier" zeg ik, terwijl ik mijn armen spreid.
Hij lacht en knuffelt me terug.
Plots hoor ik het getoeter van een auto.
Ik trek me terug, en zie Mia staan.
Ik zwaai naar haar, en kijk dan terug naar Charles.
"We spreken wel nog af hoor, ik heb je nummer, jij de mijne, you're gonna be fine!" Zeg ik lachend.
"I will" zegt hij terug, hij heeft me een speelse duw.
We nemen afscheid van elkaar, en ik loop naar Mia.

........
Hello!
1245 woorden!
Omg!
Okay,

All
My
Love
Don't
Die

❤️