UNIT 1 (LITERARY) BALAK
AMAHAN KO
Gisuwat ni Annabelle A. Pangilinan
Akong amahan maoy hinungdan ania ako karon,
Siya ang unang laki sa akong kinabuhi,
Pero nganung in-ana man?
Pagsalig naku diha kanimo NAGUBA!
Sugod kani adtong imu ming GITALIKDAN.
Wa ako masayod kon unsa akong buhaton,
Apasun o pasagdan nalang sa imung paglakaw,
Sakit man palandungon,
Nga ang usa ka tawo nga akong gi-idolo
Diin siya'y nagpamatuod nga way ayo ang mga laki karon,
Wala ako masayod kung asa ko magsugod pa,
Wa ako masayod kung kanus. A mohunong sa pagtulo kining mga luha,
Sa akong pag-eskwela na pakyas ako
Sugod niadtong mi biya ka kanamo,
Ug nakita ko ang kahimtang sa akong mga igsoon,
Nga maoy hinungdan nga makab-ot ko ang matam-is na kalampusan,
Tibook nakung kinabuhi diha ko nimu ni BILIB,
Nga bisan gamay wa'ko maminaw ug wa hatagi ug biki ang ako inahan nga nag guol,
Tungod akong pagtagad diha ra kanimo,
Miabot ang panahon nga nahimata ako sa kamatuoran,
Nga sa tanang nakung namatngunan usa ra diay kini ka damgo,
Giduol ko akong inahan nga walay hunong sa pagdangoy-ngoy
Matud ko,
"Ma pasayloa ako sa akong kasaypanan "
Gigakos ako sa akong inahan
Ug nag kanayon,
"Pakigbisog anak kay wala ka'y sala "
Gisuklan ko ang mga kahuyang kong pagbati,
Aron ingun di na mabalaka pa
Akong pinalanggang inahan
Amahan ko, kon asa ka man karon,
Daghang Salamat,
Salamat, naimung gipabati kanamu imung pagmatoto,
Amping permi pa, hangtud sa sunod natung panagkita.
