Hain(TAMAMLANDI)

4.Bölüm

Boş sokakta öylece yürüyüp düşünüyordum.Ben kendi hayatımı niye bok ettim diye. Daha ne yapacağıma şaşarken bu duruma nasıl düştüm Ben?
Bunları düşünürken kalbimin ortasına bir yumru saplanmıştı . Benim hayatım niye böyleydi?niye kendimi bir çöp olarak hissediyordum? Sıcacık gözyaşlarına engel olamıyordum hayatım boktan ibaret resmen. Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum, bağırıyorum ve susuyorum. Resmen bir döngü oldu. Allahım nasıl bir belaya bulaştım Ben? Annem yok,babam yok hiç kimsem yok ve ben burda yapayanlzim.
Ağlarken boğazım dan hırıltılar çıkıyor oluyordu ama ben umursamıyordum. Genelde pek ağlamazdım ama şuan içimi dökmek için gayet iyi bir zaman ki bende bunu yapıyordum. Önümden arkamdan geçenler bana deliymişim gibi bakıyorlardı
Ama ben yine umursamadan kendimi yerden yere atıyordum.
Bir ara ağlarken elim kısa saçlarıma gitmişti
Saçlarım adeta bizi yıka diye çemkiriyorlardi. Evet!daha fazla ağlayamazdım ağlamakta bir fayda olmadığını anlıyordum. Solgun ellerimi küçük gözlerime sürterken elimde küçük küçük solucanlar dolaşıyormuş gibiydi. Gözlerimi sildikten sonra önüme baktım ve anayolda olduğumu farkettim. Artık aklımı çalıştırma vaktiydi. Acaba Bengü nün okuluna gitsem ne olurdu diye düşünürken gitmeye karar verdim . Hemen yola koyuldum.

Bir süre daha yürüyünce ayaklarım ağrımaya başlamıştı ama takmadım . Gözlerimi yukarı doğru diktigimde anladım ki liseye varmışım. Öncelikle soyle bir okulu süzdüm. Okul beyaz rengi ile havalı duruyordu ve üstünde kocaman ARAS KOLEJI yazıyordu.Bengünün iyi bir okulda olacağını tahmin etmemiştim. Zaten sadece okulun ismini biliyordum.
Okuldan içeri girdiğimde okul bomboştu herhalde derstedir diyerek ilk gördüğüm kamelyanin yanına oturdum. Inşallah tenefüste kimse bana garip bir şekilde bakmazlardır çünkü  kıpkısa sarı saçlarım,yemyeşil gözlerim ve sırtımda olan kurt dövmem ile bir yabancıya benziyordum. Heleki bu üstümdeki Fatihin bana verdiği bordo tulum ve spor ayakkabı ile kesinlikle yabancı bir kişiye benziyorum.

Bunlari düşünürken bir an zil çalamaya başladı ve hemen yerimden kalktım ve Bengü'yü aramaya koyuldum Onun sınıfı 
12/D de olması gerekiyordu. Yavaş yavaş en yukarı kata çıkarken merdivenin kenarında Bengü'yü gördüm.
-Oha!Bengü!?
Vay anasını ya napiyo lan bu. Şuan Bengü arkadaşım nasıl yapiyor ise sarışın veya  kumral saçlı bir erkek ile ayıptır söylemesi öpüşüyordu. Oha,çüşş
Hemen kendime gelip arkama döndüm ve okuldan çıktım. Bengü nasılyani ?
Aman banane kendi hayatından. Asıl soru şu ki ben napicam?Okuldan çıkarken bunu düşünüyordum ki zil çaldı herkes içeri giriyordu. Ama bir kaç okulun kekoları içeri girmemişti. O kekolari bakarken arkadaki ağaçtan bir karartı belirdi. Bir tavşandır diye düşündüm ve yoluma devam ettim. Sokak bomboştu. Acaba okulu neden buraya yaptılar diye düşünüyordum. Sokak başındaki eve bakıyordum ev resmen bu sokağa neşe saçıyordu ki o an evin arkasında yine bir karartı gördüm. Artık korkmaya başlıyordum. Hemen arkama döndüm minibüs durağının yanında bir adam gördüm. Kahve çekirdeği gözleri ve kahvemsi saçları vardi. Ne?Fatih mi?O lan o! İt herif beni takip etmiş.Fatih bana doğru geliyordu yerimde kalakalmıştım. Ne yapicam ben? Koşsam? Koş Deniz koş!. Önüme döndüğüm gibi koşmam bir oldu ama Fatihin bana seslendiğini duyar gibiydim.
-Deniz!bekle !
-Asla!it herif!.dedim ve adeta uçtum.  Fatih arkamdan koşmaya devam ediyordu ve bende koşarken ona bakıyordum. Kahvemsi gözlerini benden çekmiyordu ve bende yeşilliklerimi ondan alamıyordum. Tam önüme bakiyim derken koca bir taşa takildim ve tosladım.
-Ahhh!!!
Dizim ve yanaģimin yanmasını aldırış etmeden kalkmaya çalışıyordum ama bir çift kol beni tuttu allahım bana yardım et!
-Gidiyoruz
-Nereye?dedim ve devam ettim.
-Fatih yalvaririm beni bırak nolur bak allahini seviyorsan lütfen.
-Nereye bırakayım ha?Nereye? Gidecek bi yerin yok,annen yok,baban yok! Bok gibi ortada kaldın kızım. Biraz söz dinle!
Onun bu sözlerini dinlerken gozyaşlarim akmaya başladı. Dayanmıyordum.
- Fatih dayanamıyorum artı-
Derken beni omzuna yasladı ve ben sözümü bitiremeden titrek bi nefes alıp bir şeyler söyledi.
-Dayanicaksin kızım dayanacaksın.Merak etme yanında ben varım ve ben seni koruyacağım.
Bunu söylerken hala ağlıyordum ama ağzım açık kalmıştı.Benim hayatım neden böyleydi neden illâ yanliz kalmam gerekiyor?
Hıçkıra hıçkıra bir şeyler geveledim
- Ölmek istiyorum Fatih olmuyor annem babam olmadan olmuyor.
-Ah be kızım  yapacak bişey yok lanet dünya bu.dedi ve bu sözleriyle daha fazla agamaya başladım çünkü babamla ilgili bir aklıma kazınan bir anim aklıma geldi.

(-Baba
-Efendim kızım dedi ve onun o müthiş gözlerine baktım. Hani derler ya babalar kızlarının ilk kahramanıdır diye hah benim babamda öyleydi. Onun gülüşüne hayrandım.Ve nihayet ona cevap verebildim.
-Keşke babannem ölmeseydi onu çok özlüyorum baba.
-Ah be kızım yapacak bişey yok bu lanet dünyada. )

Ağladıkça ağlıyordum onun omzunda. O has kokusu çoktan burnuma dolduğu için zamanı kaybettim. Nedense ona karşı bir şey hissediyor gibiydim herhalde bu ilk görüşte aşk gibi birşeydi. Şuan ben hoşlandığım ama tanımadığım bir adamın kollarındaydım ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. O an tek bir ses işittim ve işittiğim gibi şaşa kaldım.
-Kafamdaki tilkilerin sana ihtiyacı var be Deniz....