13.Bölüm

8 0 0
                                    

Acı?hayır

Çaresiz?hayır

Saf?hayır

Karanlık?evet

Yaşadıklarım fazla,yaşadıklarım ağır, zor, acımasız...

Oturuyorum sadece bu. Hislerim bir yana karışmış tartışıyorlar ama ruhum tükenmiş bir şekilde öylece oturuyor. Etrafımda yaklaşık 10 tane kadın var ve hepsi takım halind oturmuş dedikodu yapıyorlardı. Hepsinin tipi psikopat kadınlarınkine benziyordu. Hatta iki kadın da satranç gibi bir şey oynuyorlardı. Ve ben..ben..ben ranzalı olan yatağın üstünde öylece oturmuş kadınları izliyordum. Polis merkezinden çıkalı 1 hafta olmuştu ve ben daha buraya alışmamıştım. Başım zonkluyor gözlerim kapanıyordu ama uyumak istemiyordum. Nedenini bilmiyorum.  Bu kadınları dinlemek uyumaktan daha iyiydi. Kadınlar yaklaşık 20-25 yaşlarındaydı. Ama çok farklı gözüküyorlardı.

-Knk yanlız şu Star'da olan Avlu var ya. Hah ona benzedik. Şu Kudret yok bi. 

Kadınların hepsi gülmeye başladı. Bir anda noldu bilmiyorum ama masada oturan 5 kadın birbirine doğru fısıldaşıp bana bakmaya başladılar.

"-Şşt Deniz". Gözlerimi kırpıştırıp kadınlara baktım. "Hı?" Bişey demediler öylece baktılar anlamadım.

-"Sen bi gelsene köşe başıma". "Neden?" Bunu söyleyen kadın basitçe gel işareti yaptı. Yavaş yavaş doğruldum ve küçük merdivenden indim. Baya bir zayıfladığımı fark ettim o an. Ama umursamadım. Yürüdüm.. Yürüdüm..yürüdüm ve yanlarına gidip boş olan sandalyeye oturdum. Kadınlar yavaşça beni süzdüler.

-"Evet?" Sipsiyah kısa saçları ve mavi gözlü olan kadın boğazını temizleyip güldü ve söze girdi." Sana hoşgeldin diyemedik canım, kendimizi bi tanıtalım sana dedik." "Sizinle tanışmaya niyetim yok" Kadın gülümsedi." Tanışalım tanışalım, ben Sardunya" elini kaldırıp koca odayı gösterdi."Cehenneme hoş geldin." Sonra başka bir kadın bana döndü. Gözünden ağzına kadar koca bir yara vardı ve saçlarıda mavi ve yeşilli birşeydi." Hoşgeldin." Elini kaldırdı ve elini tutup el sıkıştırdık."Güney." Güney gözlerini saçları yalak sarı olan kadına çevirdi. Kadın yalancı bir gülümseme ile bana döndü." Aslı." Sonra bir ölüm sessizliği  oldu ama gözlerine ve saçlarına bayıldığım kadın sözüne girdi. "Ben tanıtmadım kendimiiii. Ben Elif." Gülümsedi ve güldüğüne gamzesi  çıktı. "Bende mennun oldum."dedim ve kalktım. Ta ki biri bileğimi tutana dek.

-Hop. Sende bir tanıt kendini. 

Gözlerimi kırpıştırıp onlara baktım."Ah..boşver." Hızlı hızlı ranzalı yatağıma dönüp merdivenden  çıktım. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Gözlerimi açtım. Kadınlar hala bana bakıyor ve fısıldaşıyorlardı.Sardunya denilen kadın ayağa kalktı ve direk gözleri beni buldu."Denizciğim,burada kendini tanıtmaysan kişilere engelli diyoruz. Ve emin ol ki sana engelli demek istemiyorum." Bu kadınlar çok.. Çok saçma. Cevap vermedi  ama o anda bir ses koptu.

-"Deniz Sayıcı ziyaretçin var." Ziyaretçi mi? Kuruyan dudaklarımı yalayıp ranzalar indim. Kadınlar beni alkışlıyor ve bir "oooo" çektiler. Onlara bakmadan görevli-yada herneyse- kadının yanına gittim. Kollarımdan sıkıca tuttu ve kendin çekti. Sessizce etrafa baktım. Etraf simsiyah korkulacak kıvamda. Hatta bazı yerlerde kırmızımsı lekeler var. Demek buralara baya bir kavga olmuş.

Kadın bilmediğim bir kapıyı açıp beni içine ittiğinde gözümü kırpıştırdım. Kim beni ziyaret etmiş olabilirdi ki? Hadi ama! Bengü falandır. Sahi ona ne oldu ki?

-Deniz?

Evet bu ses o ses. O öfke dolu olduğum duymak istemediğim ses. Başımı kaldırıp yüzme baktım. Kahvelerinde bir muziplik vardı. "Ne istiyorsun? Senİ istemiyorum anlamıyor musun ha?" Elimi kaldırıp kendimi gösterdim." Bezdim! Anlamıyor musun? Bıktım! Seninle öyle kaçıp duracağıma hapiste yatarım daha iyi!." Afallamıştı ve bende tam olarak bunu istiyordum. Gözlerimi kırpıştırıp bana baktı." Ben sadece senin iyiliğini istiyorum anlıyor musun? Sen burdan çık beraber olalım istiyorum." Hah! Onunla beraber olmak mı? Ben onunla buradan dışarı bile çıkmam ki.Güldüm." Saçmalama ben seninle eve bile gelmem be. Hem öyle çekip gidiyordun sonra beraber olalım diyorsun! Bi git ya." 

Hain(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin