Η Isabel ειναι μια 17χρονη κοπελα που μεγαλωσε μεσα στην αγκαλια του William.
Ο William θελοντας να την προστατευσει της εμαθε πως να παλευει δαιμονες και Shinigami.Ο στοχος του ηταν να την κανει να μισησει τους δαιμονες οπως αυτο αλλα δυστυχως εγιν...
Ολη την ωρα που ολοι βρισκόντουσαν στον χορό η Isabel και ο Sebastian περνουσαν τον χρονο τους μαζι χορεύοντας και καποιες φορες σταματούσαν ωστε να μιλήσουν με τους αλλους η μεταξυ τους.Εκείνη ηταν η πιο ομορφη βραδιά που η Isabel ειχε περασει ποτε στην ζωη της. Δυστυχώς αυτη η βραδια ομως τελείωσε στις 3 τα ξημερώματα...Δυστυχώς επρεπε να φυγουν απο εκει μιας που ηταν πολυ αργα.Ολοι μαζι περπατησαν προς τα εξω και σταματησαν εξω απο τις πυλες του παλατιου.Ο Ciel γυρισε και κοιταξε την Isabel.Της επιασε ξανα απαλα το χερι της και το πλησιασε στα χειλι του καθως την κοιτουσε στα μάτια.
Ciel: Θα ηθελα να γνωρίζετε πως θα ειστε ευπρόσδεκτη να έρθετε στο μέρος οπου μενω οποτε θελετε~ Θα ειναι χαρα μου να περασω τον χρονο μου μαζι σας~
Ειπε και φιλησε απαλα το χερι της κοπελας.Εκεινη χαμογέλασε και κουνησε θετικά το κεφαλι της.Μολις ειπαν αντιο λοιπον ο William περπατησε μαζι με την κόρη του λιγο πιο περα και υστερα την πηρε στα χερια του.Αρχισε τοτε να τρεχει γρηγορα και να κανει αλματα πανω σε σπιτια ωστε να φτασουν οσο πιο γρήγορα γινετε πισω στο σπίτι.Σε ολη την διαδρομή ηταν σιωπηλος και αυτο καπως ανησύχησε την Isabel.Οταν καταφεραν να φτάσουν πισω στο σπιτι η Isabel ενιωθε τρομερά κουρασμενη και το μονο που ηθελε εκεινη την στιγμη ηταν να κοιμηθεί και για αυτο περπατησε προς την κρεβατοκάμαρα της.Ο William τοτε πλησιασε το παραθυρο του σαλονιου και κοιταξε το φεγγάρι...Ειχε ενα άσχημο προαίσθημα...Κατι μέσα του τον πονουσε πολυ..Επρεπε να της μιλησει σοβαρα!Πηρε μια βαθιά ανασα και πηγε προς την κρεβατοκάμαρα της Isabel και χτυπησε την πορτα.Δεν πηρε καποια απαντηση..Ανοιξε την πορτα και ειδε πως η Isabel κοιμόταν ξεσκεπαστη πανω στο κρεβάτι.Εκεινος χαμογελασε και την πλησιασε.Εκλεισε τα μάτια του και αφαίρεσε το φόρεμα απο το σωμα της κορης του και της φορεσε το νυχτικο της.Οταν ηταν ετοιμη εκεινος ανοιξε τα ματια του και υστερα την εβαλε κατω απο τα ζεστα σκεπασματα.Την σκέπασε καλα ωστε να μην κρυώσει,καθησε για λιγο διπλα και την κοιτουσε καθως της χάιδευε απαλα τα μαλλια...Πως περασαν τοσο γρηγορα τα χρονια?Ποτε ήταν ενα μικρο μωρο και ποτε εγινε μια ολοκληρη γυναίκα?...Αναστεναξε και εσκυψε πανω απο το κεφαλι της κορης του.Της εδωσε ενα απαλο γλυκο φιλι στο μαγουλο της και ύστερα σηκωθηκε σιγα σιγα ωστε να μην την ξυπνήσει.Περπάτησε εξω απο το δωματιο της και εκλεισε την πορτα πισω του.Με την σειρα του πηγε και ο ιδιος για υπνο έχοντας βεβαια στο νου του πως θα έπρεπε να της μιλήσει το πρωι μολις ξυπνήσει.. Την επομενη μερα λοιπον η Isabel ξύπνησε στις 11 το πρωί νιώθοντας μια μικρη εξάντληση,ηταν ομως τοσο τελεια εκεινη η βραδια~ Σηκωθηκε λοιπον απο το κρεβατι της και περπάτησε σιγα-σιγα ως το σαλόνι.Φτάνοντας εκει αντίκρισε τον William να καθετε μονος του πανω στην πολυθρόνα του έχοντας στα χερια του ενα βιβλιο και πανω στο τραπεζι δυο φλιτζάνια με τσάι.Εκεινη πλησίασε και καθησε στον μεγαλο καναπε που βρισκόταν δίπλα απο την πολυθρόνα οπου καθοταν ο William.
William: Καλημερα Isabel.Κοιμηθηκες καλα?
Isabel: Ναι κοιμηθηκα μια χαρα!
Ειπε και πηρε το ενα φλιτζανι με το τσαι και ήπιε μια γουλια.Της αρεσε πολυ να πινει τσαι το πρωί.
William: Χαιρομαι...Εγω παλι οχι.
Ειπε καθως ειχε ενα σοβαρο βλεμμα στο πρόσωπο που.Εκεινη τον κοιταξε και σιγά σιγά αρχισε να καταλαβαίνει γιατι ηταν ετσι αλλα επαιξε πως δεν ηξερε τον λογο.
Isabel: Οχι?Μα γιατι?Μηπως το κρεβάτι σου δεν ειναι πια καλο?
William: Το κρεβατι μου είναι μια χαρα.Αλλο είναι το πρόβλημα.
Isabel: Θα ηθελες να μου το πεις?
William: Σου αρεσει αυτος ο τυπος έτσι δεν είναι?
Isabel: Τι??Μα και βέβαια οχι...Ελα τωρα μπαμπα!Απλα χορέψαμε και μιλήσαμε λιγο παραπάνω...αυτο δεν σημαίνει τιποτα!Θα μπορουσες να πεις πως...ημαστε...φιλοι?
William: Αχαμ...Δηλαδη εγω πρεπει να το πιστεψω τωρα αυτο ε?
Isabel: Οοοο ελα τωρα μπαμπακα!
Ειπε και σηκώθηκε απο τον καναπε.Πλησιασε τον πατερα της και του εδωσε μια γλυκια αγκαλια.
Isabel: Μην εισαι ζηλιάρης!Για ποιο λογο να μου αρεσει αυτος?Δεν ειναι τοσο τελειος αν θες να ξερεις για εμενα!
William:... Μαλιστα..
Ειπε και έφτιαξε τα γυαλιά του καθως ηξερε πως μαλλον η Isabel σιγουρα του έκρυβε κατι αλλα αποφασησε να μην κανει φασαρια για αυτο.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
