~Sokak Lambası~

Dudakların Bile..

Karşımdaki neon yeşili bluz giyip,çöpçüleri aratmayan kadına ve ondan destek alarak ayakta duran Kerem'e bakıyorum.

Kerem yavaşca aşağı düşmüş başını kaldırarak,bana bakıyor.Sonrasında yine o gülüş.

Piç smile..

"Yoouww Kıvırcık naber?"

diyor bu soru karşısında oldukça şaşırıyorum.

Aslında..Mutsuz,Kırgın,Kızgın,Salak,Şaşırmış,Yorgun,Hasta,Umutsuz ama Beklentili,İşsiz,Küs,Düşünceli,Platonik,Mağlup,Savunmasız,Yenik,Aciz,Korkak,Boşlukta,Aldanmış,Aldatılmış,Yapayalnız,Yaralanmış.

"İyiyim."

diyorum başımı yere eğerek.Ve yanındaki kadın konuşmaya başlıyor.

"Baya içmişti.Barı kapattığımız için ve bar benim olduğu için onu getirmek bana düştü.Yalnış anlama sakın.Hadi yardım et de onu odasına taşıyalım."

Rahatlama..Bu his ne zamandan beri bedenime uğramaz oldu?

Hemen diğer koluna giriyorum ve onu binbir zorlukta odamıza taşıyoruz.Kadın birkaç şey söyledikten sonra,gidiyor.

Ben ise odaya geri dönmeden önce bir acı kahve yapıp odaya çıkıyorum.

Çoktan sızmış olan Kerem'e bakıp gülümsüyorum.Ayakkabılarını çıkarıp kenara koyuyorum.Kemerini de tokasını açıp,çekiyorum ve onu da kenara koyuyorum.Çünkü biliyorum.Kemer onun en rahatsız olduğu şeydir.

&

Sabah kalktığım da Kerem yine yanımda olmuyor.

Bugün okula başlıcağımız,aklıma geldiği için odadan çıkmadan önce kısa süreli bir duş ve ardından en iyi kıyafetlerimden giyiyorum.

Saçlarımı da tarayıp,odadan çıktıktan sonra sesli adımlarla aşağıya iniyorum.

Kerem,mutfakta oturmuş kahvaltı yapıyor.Hergün giydiği siyah takım elbisenin aksine bugün beyaz bir t-shirt,koyu kot ve ayakkabılarını tam olarak görmesemde masanın altından beyaz olduğunu görüyorum.

Hiçbir kelime dahi geçmiyor aramızda bu beni olduğundan çok ama çok rahatsız ediyor.

Arabaya bimiyoruz,elim radyoya gittiğin de:

"Açma!"

diyor.Seviniyorum.Azarlama gibi çıkan sesine karşılık seviniyorum.Çünkü konuşuyor benimle konuşuyor.

Ne zamandan beri bu kadar aciz bir insan oldum ben?

"Bidaha sakın bana iyilik yapma."

O geceyi hatırlıyordu.Hatırlıyordu da neden öyle demişti?

Başımı hafif ve yavaş hareketlerle ona döndürdüm.

"Ne-neden?"

Bakışları ben öyle bir korkutuyorki korkuyorum.Ürperiyorum,üşüyorum.

&

"Geldik."

Kapıyı açtığım an,Aslı koşarak yanımıza geliyor.

"Zeyneepppp.Canıımm."

Diyip beni sıkı sıkısına sarıyor.Heyyy nefes alamıyorum!

"A-aslı."

"Ayy canım yaa.Artık hep beraberiz!"

Hâla benden ayrılmamışken arkadan bizi izleyen Aksel ve Kerem'den sonunda ses çıkıyor.