Zawgyi
"ျပန္လာၿပီလား Min Jimin!!!! "
က်ေနာ္ေက်ာင္းမွျပန္လာ,လာျခင္း
အိမ္ဝင္ေပါက္အေရာက္မွာ ဟိန္းခနဲထြက္ေပၚလာတဲ့ Pa Paအသံ။
ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲမသိ ။ Pa Paကေလ လူေကာင္သာေသးတာက်န္တာေတာ့
ႀကီးသည္။အသံတို႔ စိတ္တို႔ ေဒါသတို႔ကိုေျပာတာေနာ္။ အခုလည္းအိမ္ထဲေတာင္မေရာက္ေသးဘူး။ ဘာလို႔ေအာ္လို႔ ေအာ္မွန္းမသိ။ မသိရင္မေတြ႔ရမဲ့လူေတြၾကေနတာဘဲ။
မျဖစ္ေသး။ ျမန္ျမန္သြားရမည္။
မဟုတ္ရင္Pa Pa ေဒါသနဲ႔က်ေနာ္ႏွစ္ပါးသြားရလိမ့္မည္။
က်ေနာ္လည္း Pa Paအသံလာရာ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့....
ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာေပၚမွာမိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္
မ်က္ေထာင့္နီႀကီးျဖင့္ က်ေနာ္အား ၾကည့္ေနေလသည္။
က်ေနာ့္ကိုယ္ေလးတုန္တတ္သြား
တာေတာ့အမွန္။ မတုန္ဘဲေနမလား။ က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ေနတဲ့ Pa Paရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ေဒါသေတြအျပည့္။ မသိရင္လူသတ္ေတာ့မယ့္အတိုင္းဘဲ။
ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္
့္ PaPaဒီေလာက္ေတာင္ေဒါသေတြ
ထြက္ေနသလဲဆိုတာသိဖို႔ ဧည့္ခန္းတေလ်ွာက္ က်ေနာ္ မ်က္လံုးကစားလိုက္ေတာ့....
.
.
.
.
.
.
.
.
ဟိုက္စ္!!!!!
ေသစမ္း... Min Jimin
Pa Pa ထိုင္ေနရာ ဆိုဖာ ေ႐ွ႕
စားပြဲေပၚမွာ က်ေနာ္ စာအုပ္ၾကား ညႇပ္ထား၍
ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနၿပီျဖစ္ေသာ က်ေနာ့္ *လစဥ္စာေမးပြဲမွတ္တမ္းေလး*
မင္းေသေန႔ေစ့ၿပီ Min Jimin
Pa Pa ကပညာေရးနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ဘယ္ေလာက္ sensitive ျဖစ္လဲသိရဲ႕နဲ႔။
အဲ့ လစဥ္စာေမးပြဲ မွတ္တမ္းကလည္း ဒီေလာက္ေတာင္စာအုပ္ေတြၾကားေသခ်ာညႇပ္ထားပါ။ Pa Pa ဘယ္လို႐ွာေတြ႔သြားတာလဲ။
မင္းေတာ့ေသခ်ာတယ္ Min Jimin ဒီေန႔ Pa Pa ေဒါသနဲ႔နပန္းလံုးရေတာ့မွာ။
က်ေနာ္လည္း Pa Pa ရဲ႕ေဒါသကိုေလ်ာ့လို႔ေလ်ာ့ငွါး
သနားစရာ ေကာင္းတဲ့အသံေလးနဲ႔မဝံမရဲ ေခၚလိုက္မိသည္။
"Pa~~Pa Pa"
က်ေနာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ ျဖတ္ခနဲလွည့္ၾကည့္လာတဲ့ Pa Pa။
"ကိုယ့္အျပစ္ ကုိယ္သိတယ္မလား Min Jimin "
Pa Pa ရဲ႕စကားသံေအာက္မွာေရခဲ႐ိုက္သလိုေအးစက္သြားတဲ့ က်ေနာ္ ။ ထို႔ေနာက္ Pa Pa နားသြားၿပီး
