Zawgyi
Jimin' pov
ေန႔ရက္ေတြေျပာင္းလဲသြားေသာ္လည္း
အရာအားလံုးကပံုမွန္အတိုင္းျဖစ္ေနဆဲပင္။
အခ်ိန္ေတြသည္လည္းပံုမွန္လည္ပတ္ေနဆဲ။
သို႔ေသာ္...........ေျပာင္းလဲသြားတာက ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြ။
အင္း....Pa Paအေပၚထားတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြ။
ကြၽန္ေတာ္မည္သို႔လုပ္ရမည္နည္း။
ဒါကမျဖစ္သင့္ဘူးမလား။ကိုယ့္အေဖတစ္ေယာက္ကိုခံစားခ်က္႐ွိတယ္ဆိုတာဘယ္လိုမွျဖစ္သင့္သည့္အရာမဟုတ္ပါလား။Pa Pa သိရင္လည္းခြင့္လႊတ္မည္မဟုတ္။
ကြၽန္ေတာ့္ကိုသားအျဖစ္ကေနေတာင္စြန္႔လႊတ္သြားႏိုင္သည္။
ဟင့္အင္း။မျဖစ္နိုင္ပါ။ ဘယ္လုိခံစားခ်က္ေတြဘဲ႐ွိ႐ွိ။ Pa Pa ႏွင့္ကြၽန္ေတာ့္၏ဆက္ႏြယ္မႈမွာ
သားအဖဟူ၍......................
"ေဟ့ေကာင္ Jimin ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
ကြၽန္ေတာ့္ခံုေပၚလက္တင္ ျပတင္းေပါက္ သို႔မ်က္ႏွာမူကာ ေခါင္းလွဲ၍ အေတြးနယ္ခ်ဲ့ေနတုန္း ကြၽန္ေတာ့္ခံုေဘးလာရပ္ကာေမးလာေသာ Tae hyung
"ဟုတ္တယ္ Hyung ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
Tae hyung လိုပင္ ကြၽန္ေတာ့္အားေမးလာေသာJung kook
သူတို႔၏အေမးအား စားပြဲေပၚေခါင္းတင္လ်က္ပင္ 'ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး' ဟုသာေျပာလိုက္သည္။
"ဘာမွမျဖစ္ရင္လည္း ၿပီးေရာေလ"
"တစ္ခုခုဆိုကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုရင္ဖြင့္လို႔ရတယ္ေနာ္ hyung "
Jung kookအေျပာကိုေက်းဇူးတင္ေသာ္လည္း....
Pa Pa အေပၚကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြကိုဘယ္သူ႔ကိုမွရင္မဖြင့္ခ်င္ေသးပါ။
"အဲ့ဒါဆိုငါတို႔ Library သြားလိုက္အုံုးမယ္"ဆိုကာ ကြၽန္ေတာ့္ပုခံုးအားပုတ္ၿပီး ထြက္သြားေသာ Jung kook နဲ႔ Tae hyung။
ကြၽန္ေတာ္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။အရင္ကဆိုရင္Tae hyung, libraryသြားမယ္ဆိုတိုင္းကြၽန္ေတာ္လိုက္ေနၾကပါ။ ယခုေတာ့လိုက္ခ်င္စိတ္မ႐ွိ။ Tae hyungအႏိုင္က်င့္ခံရမည္ကိုစိုးရိမ္ေသာ္လည္းယခုေတာ့Tae hyungအနားတြင္Jung kook႐ွိေနၿပီျဖစ္သည္။ထို႔အတူ ကြၽန္ေတာ္သည္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာက္ဆံုးေနတာတစ္ပတ္ေလာက္႐ွိခဲ့ၿပီမဟုတ္ပါလား။
