Zawgyi
Yoon Giတစ္ေယာက္လုပ္လက္စအလုပ္ေတြ
အကုန္ရပ္ကာ ေညာင္းကိုက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ မ်က္ေၾကာတို႔ေၾကာင့္ လက္ညႇိဳးႏွင့္လက္မအားအသံုးျပဳကာဖိထား
လိုက္ရင္း ဆံုလည္ထိုင္ခံုေနာက္မွီအား မွီခ်လိုက္သည္။
သူအခု ကိုရီးယား ျပန္ေရာက္ေနသည္မွာရက္အနည္းငယ္ၾကာၿပီ
ျဖစ္သည္။ ျပန္ေရာက္ ေရာက္ခ်င္းကေလးငယ္အားေတြ႔ခ်င္ေသာ္
လည္း ကေလးငယ္ကမ႐ွိ။သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔သြားေနသည္တဲ့ေလ။ ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္းမကိုင္ေသာဖုန္းေၾကာင့္
သူစိတ္ပူရသည္။ အေဒၚႀကီးအားေမးၾကည့္ေတာ့ ျပန္လာမွာပါဟု သာေျပာသည္။ေက်ာင္းကိုဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း ကေလးငယ္ကေတာ့ မလာတာ ရက္အနည္းငယ္႐ွိၿပီ တဲ့။ သူမေတြးတတ္ေတာ့။ ကေလးငယ္မွာသူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးတည္းရွိတာသိရက္နဲ႔ ထိုသူငယ္ခ်င္း နဲ႔ရင္းႏွီးေအာင္မလုပ္ခဲ့မိတာေနာင္တရမိသည္။
အနည္းဆံုးေတာ့ နာမည္ေလးေတာ့သိသင့္သည္မဟုတ္ပါလား။
ေဒါက္ ေဒါက္
အခန္းတံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ Yoon Giလည္း
ေတြးေနတာေတြကိုရပ္ကာ ကိုယ္ကိုျပန္မတ္လိုက္ရင္း 'ဝင္ခဲ့ပါ' ဟုေျပာလိုက္ေတာ့ ပြင့္လာေသာ တံခါးႏွင့္အတူ ဝင္လာသည္က အတြင္းေရးမႉးLee
"ဧည့္သည္ေရာက္ေနပါတယ္ သူေဌးMin"
သူေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ေတာ့ ျပန္လည္ထြက္သြားေသာ အတြင္းေရးမႉးLee ေနာက္ဝင္လာသူက သူေဌး Park
"လာပါ သူေဌး Park" ဆိုကာ ရံုးခန္းဧည့္ဆိုဖာမွာဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ သူေ႐ွ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ထိုင္ေသာ သူေဌး Park
"ဘာကိစၥ႐ွိလို္႔ပါလဲ သူေဌး Park"
သူဆိုေတာ့......။သူေဌး Parkက ဝတ္ထားေသာ အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုအားအနည္းငယ္ဆြဲခ်
လိုက္ရင္း....
"လာႏႈတ္ဆက္တာပါ သူေဌးMin"
သူ႔စိတ္ထဲအနည္းငယ္အလိုမက်ျဖစ္သြားေသာ္လည္း
"အဲ့တာဆိုသူေဌးParkကLAျပန္ေတာ့ဖို႔လား"
"ဟုတ္ကဲ့ ဒီကဟိုတယ္လ္ကလည္းေဆာက္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ျပန္လိုက္ေတာ့မလားလို႔"
