Sex lessons of Louis Tomlinson.

13. Verpest

Heey chicks. I KNOW ZE HEET SANNE MY GOD. Als iemand het heeft gezegd is het toch wel duidelijk nie, haha tig reactie met 'ze heette toch Sanne?' wss was ik zelf in de war en vond ik op dat moment Sophie een mooie naam, maar dat maakt allemaal niet meer uit. Het is lang geleden maar ik begin dit verhaal te haten en wil een nieuw verhaal maken. WIllen jullie dat in een soort van dagboek of een Thriller? Tell mee ! Comment en vote please.! Iloveyou♥

13. verpest

Sanne's p.o.v

Ik schrik van de manier hoe Louis opneemt, dit is niks voor hem. Waarom klinkt hij zo kil en leeg in plaats van liefdevol en vol met vreugde. ''h-h-hey Lou' stotter ik en ik voel tranen opkomen. 'Ja?' hoor ik hem weer bot zeggen. Ik voel de brok in mijn keel en kan amper meer praten maar ik houd me groot en speel met hem mee. 'Ik wou alleen even zeggen dat als je langs wilt komen dat dat kan.' ik deed veel moeite om dat eruit te krijgen zonder dat ik gebroken leek. 'Oke' Hoor ik alleen en ik word nu boos. 'Het hoeft niet hoor, want ik bedoel ik heb jouw niet laten zitten. Misschien had Sander toch gelijk.' en ik houd mijn adem in en wacht op het antwoord van Louis. 'Misschien wel ja' zegt hij nog even bot als op het begin. 'Ik bedenk me nu dat je eigenlijk helemaal niet meer hoeft te komen. ik heb wel een aardige kamer genoot dus ik red me wel.' en ik slik had ik dat wel moeten zeggen? Probeer ik hem nu jaloers te maken met Harry? Gaat dat niet wat te ver? Ik zucht 'Oke, nou veel plezier dan' Ik bijt op mijn lip en proef wat bloed. "zoek het maar uit Louis.' en dan klik ik hem weg. Ik ben helemaal klaar met hem, eerst stuurt hij een lief berichtje dat hij me mist, en nu dit? Die jongen weet gewoon echt niet meer wat hij wilt. Ik zucht en val naar achteren op mijn bed. Ik kreun van de pijn, dat had ik beter niet kunnen doen. 'Gaat het?' een zachte zwoele stem doorbreekt de stilte ineens van de kamer en ik kijk opzij in de mooie ogen van Harry die lief naar me lacht. 'Ja het gaat wel, ruzie met mijn ex, die dit een soort van mij heeft aangedaan' en ik sla mijn ogen neer en lach met moeite. Harry komt met moeite omhoog en ik zie aan zijn gezicht dat het zeer doet. Hij steunt op mijn armen en zit dan op zijn bed, en zijn benen bungelend naast het bed. Het stapt er vanaf en loopt met pijn naar mijn bed en gaat daar zitten en pakt mijn hand vast. Zo dichtbij is hij nog nooit geweest, en zijn aanraking brand in mijn huid. Ik vergeet alle pijn om mij heen en bloos een beetje. Ik zie wel aan zijn gezicht dat het hem pijn doet. Hij kijkt me alleen maar aan en zegt verder niks. 'Ik ben helemaal klaar met hem en dus hij is nu verleden tijd' zeg ik dan maar om hem een soort van gerust te stellen. Wat natuurlijk onzin is. Hij knikt en leunt een beetje voorover. Zijn ogen laten mijn ogen niet los en hij drukt zijn lippen op mijn voorhoofd en blijft daar hangen. Mijn ademhaling versnelt waar de monitor op reageert, en begint te piepen. We moeten allebei lachen en de zuster komt snel binnen terwijl Harry nog over mijn heen hangt. 'Ik merk nu wel wat het met je doet' fluistert hij en hij grijnst. De zuster lacht en kijkt mij aan met een grote glimlach waarop ik ook moet lachen. Harry gaat weer rechtop zitten en kijkt de zuster onschuldig aan. 'sorry mijn fout'' en hij houdt zijn handen in de lucht en lacht weer. 'Kom Harry weer in je eigen bed, ga je dat zelf doen of moet ik je deze keer wel even helpen. Hij kreunt al bij de gedachte en dus ondersteunt de zuster hem en geleid hem naar zijn eigen bed. 'Niet meer zulke dingen uithalen he Meneer Styles'' en de zuster knipoogt naar mij. 'Gaat het Sanne?' en ze lacht "Jaa hoor prima!' en nu moet ik ook lachen. "Goed dan ga ik weer verder' en ze loopt de deur uit. Ik durf Harry niet meer aan te kijken maar ik weet zeker dat hij wel naar mij kijkt. Ik voel zijn ogen branden op mijn huid. 

Louis´s p.o.v

Ik zucht, wat was dat verschrikkelijk. Waarom heb ik zo bot gedaan tegen Sanne? Ik voel me meteen schuldig en probeer na een tijdje haar weer te bellen, maar ze neemt niet op, en ze drukte me een paar keer weg. Heeft ze eigenlijk ook groot  gelijk in. Ik heb zo lullig tegen haar gedaan. Het liefst zocht ik haar op in het ziekenhuis, maar ik weet niet in welke kamer ze ligt en ik zou geen idee hebben aan wie ik dat zou moeten vragen. Misschien moet ik morgen wel gewoon even naar het ziekenhuis gaan en het daar vragen. Maar misschien zit Sanne er ook wel helemaal niet op te wachten dat ik langs kom. Anders deed ze op het einde toch ook niet zo bot? En wie is die Harry, als hij maar van haar afblijft ! Ik zucht en voel me uitgeput van al die gedachtes die steeds in mijn hoofd opkomen. Ik strompel naar boven en mijn hoofd word licht, ik heb de afgelopen tijd ook niet goed gegeten omdat ik niks door mijn keel kreeg, ook dankzij de klap van Sander dat het pijn deed om te eten maar ik heb er ook geen trek in. Ik val op de grond en blijf even liggen want als ik opsta dan val ik weer zo neer, ik strompel naar mijn kamer en kruip meteen mijn bed in. Ik sluit mijn ogen en ik ben weg. 

Harry's p.o.v 

Ik kijk naar Sanne die met moeite mijn kant niet op kijkt en ik begin te lachen en ik zie een glimlach verschijnen op haar gezicht. 'Jammer he dat sommige apparaten alles kunnen verpesten" en ik zie de glimlach vergroten en eindelijk draait ze haar gezicht naar mij toe en ze bloost een beetje, dat staat  zo mooi bij haar. 'Ja dat is idd erg jammer' en ze lacht en kijkt me lang aan. Ze is zo mooi, toen ze binnen kwam gereden met haar bed was ik erg verbaasd dat ik een kamergenoot kreeg, maar ik ben zo blij dat ik hier niet meer alleen lig. De dagen gingen heel langzaam voorbij, omdat je natuurlijk ook niet op elk tijdstip bezoek mag krijgen. En toen ik haar zag liggen was ik helemaal blij, ze zat natuurlijk wel onder de schaafwonden enzo, maar ze was zo mooi. En nu ligt ze naast me en kijkt me glimlachend aan. Ik bloos van mijn gedachtes en ik lach naar haar. 'Sorry van dat gedoe met mijn ex' zegt ze en ik zie dat het nog gevoelig ligt bij haar. 'Het geeft niet! Ik snap het wel' en ik lach, ik zou maar niet verder vragen, als ze het kwijt wil zou ze het vast wel vertellen aan mij. Ze zucht en haar telefoon gaat af, ze kijkt erna en drukt het meteen weg en ze lacht naar me, maar ik zie de pijn in haar ogen. 'Het was hem of niet?' en ze knikt zachtjes 'Ik wil hem ook wel vertellen dat hij gewoon moet oprotten!' en ze lacht 'Lief van je maar dat hoeft echt niet! Het is allemaal zijn schuld dus dan moet hij het ook maar accepteren' en ze knikt alsof ze het helemaal eens is met zichzelf, zonder enige twijfel. Ik lach naar haar en nu duwt zij zich omhoog met veel pijn en zit op haar bed bungelend met haar benen aan de zijkant. 'Ik ben klaar met dit bed, zullen we even een rondje maken door het ziekenhuis?' en ze grijnst naar de twee rolstoelen die in de hoek staan. "Ja doen we!' en ik raak te enthausiast met opstaan en plof in de rolstoel. Ze lacht en ook zij gaat in de rolstoel zitten. We halen het knijpertje van de hartslag apparaat van ons af en we gaan de deur door naar de gang. Gelukkig mochten we vandaag allebei zonder infuus anders moesten we die ook nog mee slepen. 'welke kant zullen we opgaan?' zeg ik en dan begint ze te rijden en begint te lachen 'oke die kant dus'en ik lach en ga haar achter aan. Zo rijden we een paar rondjes over de afdeling en de zuster lacht naar ons en laat het toe voor deze ene keer. Maar ineens stopt Sanne en ik zie de verbazing in haar ogen. Ik ga naast haar staan en ook ik ben verbaast. Haar broer komt aangelopen, nouja ik neem aan dat het haar broer is want ze hebben wel iets van elkaar weg. Zijn hoofd zit onder het bloed en zijn oog is al helemaal opgezet. Sanne rijdt naar hem toe en kijkt hem aan. 'Wat is er gebeurt?' vraagt ze en op dat moment valt hij neer. Ik rijd snel naar de zuster. 'Zuster u moet helpen! Wss is de broer van Sanne flauw gevallen op de gang. De zuster rijdt me er na toe en gaat meteen naar de broer van Sanne die daar nog steeds ligt. 'Ik rijd wat verder naar Sanne en pak haar hand vast. Ik voel haar er zachtjes in knijpen maar ze laat haar ogen niet los van haar broer die op de gang ligt.

Hee Chicks dit was dan alweer het hoofdstuk, tell me what you think about it! En dus Thriller of een soort dagboek?!?!?!? Please zeg het ! (: hahah En ik weet echt niet of ik dit verhaal nog leuk vind ahah! 

Much Love! (: ♥♥