Sex lessons of Louis Tomlinson.

14. opgelucht?

hee chickss ! het spijt me dat ik niet zo snel meer schrijf maar dat kwam vooral doordat mijn laptop er mee was opgehouden en ik dus niet meer zo snel lang aan schrijven toe kwam. meestal deed ik het op bed met mijn laptop maar die was zo langzaam dat ik het beneden moest doen op de gewone pc en daar ben ik niet de enige dus ik was steeds zo lang bezig met mijn verhalen en dat wil ik nu voorkomen door nu vaker weer te kunnen schrijven! ik ben heel blij met mijn laptop want het is een laptop en een tablet in 1 dat ik zeg maar het toetsenbord er ook af kan halen en dat is super handig! alleen hij is nogal klein dus moet even wennen met typen daarom doe ik nu ook geen moiete om hoofdletters te doen haha het spijt me! als je het vervelend bent moet je het er nu maar even mee doen hahah want het is gewoon erg wennen. er zijn verschillende reacties die ik heb gelezen met verschillende meningen over mijn verhaal en een idee over een nieuw verhaal ik vind het erg leuk om dat te lezen de ene noemt louis een klootzak en de ander wil heel graag dat ze weer bij elkaar komen nouja jullie moeten nog even geduld hebben hahah. heel veel lees plezier !! Ik hou van julliee !!!! xoxoxoxo

14. opgelucht?

sanne's p.o.v

de afgelopen uren zijn heel snel gegaan. vanaf dat sander op de gang lag tot nu is echt een waas voor mij geweest. gelukkig was harry er voor me maar ik kan het allemaal nog niet echt beseffen. sander was flauwgevallen nadat hij helemaal onder het bloed binnen kwam. ik dacht meteen dat louis dit hem weer had aangedaan maar hij schudde van nee en kermde wat uit wat leek op liam ofzo. maar wie dat precies is wist ik toen nog niet. maar nu ik er langer over na denk besef ik dat lou het wel eens over hem heeft gehad en dat het zijn beste vriend is. heeft louis liam tegen hem opgezet en gezegd dat hij hem maar in elkaar moest gaan slaan? dat zou echt een rot streek zijn van hem! dat kan die toch niet doen. laat hij het dan maar zelf oplossen maar dit is wel heel zwak. ik heb het erover gehad met harry maar hij zegt dat ik nog niks moet concluderen en dat ik niks zeker weet. waarom gaat hij hem nou ook nog verdedigen dat slaat nergens op, sinds wanneer kiest hij de kant van Louis? Ik ga toch ook niet ineens raar doen als zijn familie lid hier bebloed op de grond zou liggen? Sander ligt niet bij ons op de kamer en het gaat al een stuk beter met hem, hij had een hersenschudding en nogal bloedverlies maar het is niet zo erg dat hij hier lang moet blijven. Ik daar in tegen die teveel actie onder neemt mag nog niet naar huis. Ik heb medelijden met mijn moeder, haar beide kinderen liggen in het ziekenhuis! Ze slaapt bij Sander vannacht omdat Harry wel bij mij ligt en sander ligt alleen op een kamer. Soms wordt ik ook wel gek van Harry, ik mis Louis, hoe raar dit ook mag klinken, ik kan hem niet vergeten. ''ik ga even een eindje lopen'' en ik geef Harry een blik dat hij mij niet moet gaan volgen. Ik loop de gang in en maak even een rondje, ik voel mijn benen zwaar worden, waarschijnlijk zijn mijn krachten nog erg zwak! Ik neem de lift na beneden en kijk in de spiegelwand wat achterin de lift staat, ik zie er slecht uit wallen onder de ogen, haren in de war en ik heb geen fonkeling meer in mijn ogen. Ik ben op en heb frisse lucht nodig. De lift gaat open en staar in de ogen die maar van 1 persoon kunnen zijn. Louis. Louis is hier, waarom en ik blijf stil staan waardoor de lift deur weer dicht gaat. Louis zet zijn voet tussen de deur zodat hij niet helemaal sluit. ''He'' zegt hij een beetje onzeker. Mijn keel zit dicht en ik krijg er geen woorden meer uit, ik kan hem alleen maar aanstaren. ''zeg nou wat alsjeblieft'' en hij probeert een lach op zijn gezicht te krijgen maar die komt er niet, zijn fonkeling is ook uit zijn ogen en hij ziet er mager uit. Ik heb medelijden met hem, ookal heeft hij dit aan mij aangedaan. Er rolt een traan over mijn wang en ik zie zijn hand er naar toe gaan. ''Niet huilen san!'' en ik slik even ''Waarom Sander?'' vraag ik fluisterend en je kan bijna niet horen wat ik heb gezegd. ''Waar heb je het over Sanne?'' en hij kijkt me niet begrijpend aan en ik wordt boos ''je weet het wel, hij ligt hier nu ook!'' en ik sla op zijn borst en barst in tranen uit, hij probeert me in zijn armen te krijgen maar ik blijf hem op zijn borst slaan met de krachten die ik nog over heb, en dat zijn er niet veel kan ik je vertellen en het laat geen grote indruk bij hem achter. Hij pakt mijn handen vast en hij kijkt me strak aan "Heeft Liam Sander geslagen?' en hij begint te vloeken en hij kijkt me aan met tranen in zijn ogen ''Sanne dit was zo niet de bedoeling, ik was erg kwaad op sander dat ik niet meer met je mocht zijn en heb mijn woede verteld aan Liam, en die heeft het waarschijnlijk zo anders opgevat''  en hij slaat tegen de wand van de lift ''verdomme Sanne, geloof je nou echt dat ik Sander het ziekenhuis in sla'' ik kijk hem zonder emotie aan en zeg rustig 'anders was ik hier ook niet Louis' en ik probeer mijn woede te weer houden en slik mijn tranen weg. ''Sanne dit was nooit mijn bedoeling!' en er rolt een traan over zijn wang, hij ziet er zo kwetsbaar uit, zijn lippen trillen en zijn handen voelen klam aan. ''Ik weet het niet Louis' zeg ik kil en ik probeer mij groot te houden ''ik hou van je Sanne! En ik wil niet dat dit tussen ons is gekomen'' en hij knijpt zachtjes in mijn hand en de andere haalt hij door zijn haren. ''Ik mis je'' zegt hij en kijkt mij strak aan, ik weet dat hij het meent. Ik zucht even en laat zijn hand los. ''Ik mis jou ook Louis, maar ik kan dit nog niet, ik kan je niet zomaar ineens alles vergeven wat je mij hebt aangedaan. Ik kan het niet, dat heeft tijd nodig'' en er rolt weer een traan over mijn wang. Hij stapt naar achteren en ik sluit de lift deur ''sorry'' fluister ik nog voordat de deuren van de lift sluiten en de lift naar boven gaat. Ik barst in tranen uit en val op de grond.

Louis p.o.v

Ik sta verbijsterd naar de gesloten lift deuren te kijken en ik hoor haar snikken. Ik sla in de lucht en vloek even. Fack man Louis, je hebt het weer verkloot. Ik hoor de lift weer naar beneden gaan maar besteed er geen aandacht aan, het is over. Ik draai me om en loop naar de uitgang achter me hoor ik iemand zachtjes mijn naam roepen ''louis' ik schud mijn hoofd. Ik moet nu niet rare dingen in mijn hoofd halen en loop door ''Louis!'' hoor ik nu wat harder en draai me om, Sanne staat daar wankelend op haar benen met de tranen nog in haar ogen, ze ziet er kwetsbaar en mooi uit. Ik loop naar haar toe en omhels haar, ze barst in tranen uit en ik streel zachtjes over haar rug heen ''rustig maar het is goed'' ze snikt nog even door en dan haalt ze zich uit onze omhelsing en legt haar hand op mijn wang ''het spijt me'' en ze snikt nog even ''ik hou van je'' en ze drukt zachtjes haar lippen op de mijne, ik trek me weg en glimlach naar haar ''het is goed'' ik geef haar nog een kus, ze draait zich om loopt naar de lift en zwaait nog eventjes. Ik kijk haar na en zucht dan. Dit keer niet van verdriet ellende, maar van opluchting en geluk. Ik loop naar buiten waar de zon me tegemoet komt. Ik glimlach en loop naar mijn auto en rijd naar liams huis.

sorry sorry sorry ik zat erg met mijn toetsweek enz. maar er is weer een hoofdstuk wat een wonder ik ga trouwens een nieuw boek beginnen dus opletten! Veel liefs. xx