In search of a guardian | Ziall

0.7

  Niall ziewnął. Był zmęczony, dopiero co sprzątnął cały dom, podczas gdy jego siostra robiła coś u nich w pokoju. Zostali sami. Blondyn coraz częściej chodził z oklapniętymi uszkami, jego ogon praktycznie już się nie ruszał, po prostu wisiał.
       
Nikt tego nie zauważał, ale blondyn czuł się coraz bardziej osamotniony. Od dwóch lat jego brat mieszkał z Harry'm, przez co Selena zaczęła spędzać z nim więcej czasu. Wymieniali się sytuacjami ze swoich nowych domów i zachwycali się ile jest podobieństw między metodami wychowywania ich opiekunów.

Niall wycofał się z rodzinnego grona i skupił się na lekcjach. Za zgodą Ryana znalazł dodatkowe lekcje i był naprawdę do przodu z materiałem. Nie chciał przebywać w domu, nie potrafił dogadać się z Gigi, która miała do niego coraz więcej pretensji, ze względu jego małomówności. Raz na niego nakrzyczała i od tamtej pory bał się do niej podejść, odliczał dni, do zabrania jej z domu.

I taki dzień nastał dzisiaj. W dniu ich czternastych urodzin miał przyjść opiekun Gigi. Niall cieszył się w środku, że będzie mógł siedzieć w swoim pokoju nie musząc słuchać komentarzy apropo jego zachowania.

Niall odetchnął słysząc dzwonek do drzwi. Czekał na niego dwa lata.

– Siemka Ryan!

– Pokój na końcu korytarza!

Niall przycisnął się do ściany czując draganie podłogi. Mężczyzna nawet nie zatrzymał się przy nim, szedł prosto, a gdy otworzył drzwi blondyn usłyszał pisk szczęścia Gigi.

Szatyn jedną ręką trzymał jego siostrę, a drugą rączkę jej walizki. Posłał obojętne spojrzenie Niallowi i po szybkim 'żegnam' wyszedł z domu.

Niall zjechał po ścianie na podłogę i schował twarz w dłoniach. Gdyby nie ten głupi ktoś, kto go kupił, byłby teraz szczęśliwy. A teraz mógł tylko patrzeć na oczarowane rodzeństwo. Gdzie te wszystkie obietnice, że nic ich nie rozdzieli?

Że nawet mimo odnalezienia opiekunów dalej będą tymi hybrydami ze sklepu? Nierozłącznymi i kochającymi się?

– Niall! – Wzdrygnął się na ton głosu Ryana.