I'm Your Number One Hater | taekook

24

Yoongi's POV

"Ngayon ikaw naman 'tong hindi mapakali diyan? Ano ba nangyayari sayo?" Tanong sakin ni Jungkook. Kanina pa kasi ako paikot ikot dito.

Hindi ko kasi alam kung paanong buhay pa si Taehyung pero hindi niya na kami naaalala? Ano nagka-amnesia siya? Naaksidente siya? Pero hindi siya pwedeng maaksidente eh.

Now that he's also studying in the same university with us, baka may chance pa na magkita sila Jungkook at Taehyung.

Bakit parang nauulit yung mga pangyayari dati? Bakit lagi nalang ganito? May mga nakakalimot. Gusto ko nalang matulog.

"Hoy!" Tawag ulit sakin ni Jungkook.

Nilingon ko siya. "Ano?"

"Nakakahilo ka alam mo ba yun?" Napatingin ako sa sahig. "Ah sorry." Umupo nalang ako sa sofa habang iniisip ko parin kung ano ang mangyayari once na magkita si Jungkook at Taehyung. You know, malaki ang mundo there's a chance na hindi sila magkatagpo pero sa iisang university? There's a lot of chance na magkatagpo sila.

"What's happening? 'Di ako sanay na makita ka na ganyan." Tumawa siya. Really. Why am I being like this? Ang weird ko tuloy.

Taehyung's POV

"Hey." Lumapit sakin si Sojoon may field ako ngayon ng school. Dismissal nanaman so pwede na akong magpunta kung saan.

"Have a seat." Umupo din siya sa grassy area na inuupuan ko ngayon.

"Looks like, you've got something?"

"Something... what?"

"Looks like you've been thinking some other stuff? Mind to share?" I actually am thinking of something but I am not sure of what is it.

"Hm, it's nothing. I'm just carried away." Nagtaka siya sa sinabi ko. "This. It's like déjà vu. Parang nangyari na to before but I don't know when? Or kung nangyari nga ba yun?" Nagtaka si Sojoon sa sinabi ko. Syempre. Sino ba namang hindi magtataka sa sinabi ko eh first time ko pa lang sa university na to. "Weird, right?"

"Yeah. But parang nakapunta ka na dito before? Kasi never ka nagtanong kung saan yung lugar na to or yun." Napaisip ako. Oo nga?

"I don't know. I don't remember na nag-aral ako dito." Hinawakan ko yung ulo ko. Pero iba talaga yung feeling. Yung lalake na tumawag sakin nung isang araw. Kilala niya ako. He knows my name. But how? Hindi naman ako palausap? Hindi pa naman ako pumapasok non? Infact, it's my first day at school nung araw na yun. So how come na kilala niya ako? I need to see that guy.

"Hey. May pupuntahan lang ako. Mauna ka na umuwi. Okay lang ba? Or if you want I'll just drop you first?" Umiling siya.

"No need, Taehyung. I can handle myself." Dahil doon ay umalis na ako at hinanap si Jimin. Sana hindi pa siya nakakauwi sakanila. 'Cause I badly need answers.

Pagkadating ko sa may cafeteria ay bigla ko siyang nakita. Buti at hindi pa siya nakakaalis.

"Hey." Tawag ko sakanya.

"Oh, Taehyung. Hindi ka pa ba uuwi?" Umiling ako.

"I just want to ask you a question." Tumango siya. "How did you know me? I mean, nung first day ko dito. You called me by my name." Parang nagulat siya sa tinanong ko.

"You don't know something? You can't remember?"

"Uh, no. My mom told me that I went to a surgery." Napakunot yung noo niya.

"Surgery? But then you lost your memory?"

Tumango ako. "Yeah. It can be... you know? When there is anesthesia ofcourse?"

"Ah yeah."

"So about my quest—"

"Do you have any plans for tomorrow?" Hindi ko na natuloy yung sasabihin ko because he interrupted me. "Sorry for interrupting, but do you have?"

"Hmm, wala naman ata."

"Let's meet up tomorrow? I'll come with my friends. We will tell you something. 7pm at the cafeteria near this university?"

"Sure. But... wait. Hindi mo ba pwedeng sabihin ngayon?" Umiling siya.

"No. It's better kapag kasama sila dito."

———————————

AAAAA ANG SABAW HEHEHEHE NAAANO KASI AQ SA COMEBACK NG EXO HEHEHEHE LAB Q KAYUUU BABAWI AKO PROMISE PERO WHILE WAITING BASAHIN NYO MUNA YUNG "HELLO CRUSH!" NA GINAWA KO EHEHHEHEE NANDUN YUNG CHANBAEK, HUNHAN AND KAISOO HEHEHEHE