I'm Your Number One Hater | taekook

26

Jimin's POV

"I thought you were heading to the bathroom?" Nagulat ako nang biglang may magsalita sa likod ko. Palagi nalang ganito yung set-up namin. Bigla bigla nalang siyang sumusulpot out of nowhere

"Bakit ka nandito? Diba dapat nasa loob ka?" Sabi ko sakanya.

"Bakit? Bawal ba akong lumabas?"

"How are you?" Tanong niya.

"Okay lang naman. Bakit mo natanong?"

"With Taehyung?" Bahagya akong napayuko.

"Ewan. Hindi ko alam. Hindi ko alam kung bakit umabot sa punto na 'to. You know? Parang may mali kasi e."

"Saan?"

"Wala. Nevermind." Huminga ako ng malalim. "Kamusta kayo ni Jennie?" Tanong ko. Nag-dalawang isip pa ako kung itatanong ko 'yun pero wala. Natanong ko na.

"We're okay. Why'd you ask?"

"Wala lang. Good for the both of you. Sana magtagal kayo. Papasok na ako sa loob." Aalis na sana ako pero biglang hinila ni Yoongi yung kamay ko.

"Wait." Bigla nalang tumibok yung puso ko. Grabe may ganito pa pala akong nararamdaman sakanya. Akala ko wala na e. Pero mayroon parin pala. Kailan ba mawawala 'to? Napaka-martir ng puso ko e. Gustong gusto sinasaktan yung sarili.

"Ano 'yun?" Tanong ko sakanya. Hindi naman pwedeng hihilain niya lang yung braso ko tapo sasabihin niya na wala lang?! Nakakainis kaya yung mga ganun!

"Wala." Napairap nalang ako sa kawalan. Alam mo yung medyo kinilig pa ako pero biglang nawala kasi akala mo may sasabihin siya na kunware "ikaw pa rin" ganun. Pero wala lang pala. Pero syempre, hindi na ako umaasa 'no! Slight nalang..?

"May pahila-hila ka pa diyan tapos wala lang din pala yung sasabihin mo. Anong trip mo?" Halata sa tono ng boses ko na na-badtrip talaga ako.

"Ikaw." Hah?

"Anong ako?"

"Ha? Ano?"

"Sabi mo 'ikaw'?" Hindi niya ata ine-expect na maririnig ko yung sinabi niya. Well, 'di naman ako bingi. Araw-araw akong naglilinis ng tenga.

"Ikaw! Ikaw kako pumasok ka na." Nagkibit-balikat nalang ako at pumasok na sa loob.

Taehyung's POV

Naiwan kaming dalawa nung Jungkook na ex ko daw sa table. Nagsi-puntahan kasi sa kung saan-saan yung mga kasama namin. Yung iba nasa cr, yung iba nasa labas. Kaya no choice. Kami iwan dito. Hindi pa naman nagbabayad ng bill kaya baka mamaya mapagkamalan na magnanakaw kami.

"So, how are you?" Panimula ni Jungkook dahil medyo nagiging awkward yung presence between us.

"I'm good." Sagot ko. Well, okay lang naman talaga ako. Pero medyo naguguluhan ako sa nangyayari ngayon, though.

"I just wanna say sorry sa lahat ng nagawa ko noon." Sabi niya kaya napatingin ako sakanya. Ano nga bang mga nagawa sa akin ni Jungkook noon? Parang medyo na-curious tuloy ako na gusto kong malaman kung anong nagyari bakit nag-hiwalay kami?

"You know what? Since hindi naman ako makaalala. Might as well patawarin na kita. Siguro naman hindi gaano malala yung ginawa mo sa akin para hindi kita patawarin, diba?" Nag-dalawang isip pa siya kung sasagot siya o hindi pero tumango nalang siya.

Now I'm curious kung anong nangyari sa aming dalawa before.

"Hey, why don't you tell me what happened to us before? Para kahit naman papaano baka may maalala ako?" Feeling ko hindi naman ako magagalit or something sakanya pag nag-kwento siya sakin. Para naman mapadali na rin sakin ang pag-alala ng lahat.

"I cheated on you before. With Lisa. Lisa Manoban."

"Wait, let me rephrase it. You thought. You thought I'm cheating on you with Lisa. But, you thought wrong. Hindi ko kayang gawin sa'yo 'yun. You didn't even let me explain."

"You guys are together though, right?" Tanong ko. Tumango siya. "So, bakit naging kayo?"

"About that-" agad akong napahawak sa ulo ko dahil bigla bigla nalang siya sumakit.

Muntik pa akong ma-out of balance pero buti nalang at nakasuporta yung kamay ni Jungkook sa akin.

"Are you okay?" Halata sa tono ng boses niya na nag-aalala siya.

"Yes. Thank you." Sagot ko.

Dumating si Jimin kasama si Yoongi at tinanong kung anong nangyari. Nakita niya ata nung bigla nalang ako napahawak sa ulo ko.

Mga ilang oras pa bago namin mapag-desisyonan na umuwi. Isa-isa silang nagsi-alisan hanggang sa natira nalang si Jungkook. Bakit parang pinaglalaruan lang kami ng tadhana. Medyo nakakairita na.

"Do you want me to drive you home?" Tanong ni Jungkook sa akin. Agad naman akong umiling kasi malapit lang naman kami dito.

Sabay kaming lumabas ng restaurant at nauna na siyang pumunta sa sasakyan niya. Hinintay ko muna bago siya makaalis. Handa na sana akong lumisan kaso bigla namang bumuhos ang napakalakas na ulan. Bagyo na ata 'to. Ang malas malas ko talaga!

Ilang minuto kong hinintay tumila ang ulan pero ayaw talaga paawat! Paano ako uuwi nito?

Nagulat ako nang may bumusina na sasakyan.

"Get in. I'll drive you home." Si Jungkook.

Papasok sana ako sa likod kaso sabi niya na umupo ako sa tabi niya. "You'll make me look like a driver." Natawa siya.

"Ay sorry. Salamat nga pala. You don't actually need to do this kasi malapit lang naman ako dito. Maya-maya titila din naman 'tong ulan."

"Eh paano kung madaling araw pa tumila yung ulan? Edi hindi ka na nakauwi. Mag-aalala pa sila tita sayo." Hindi nalang ako nagsalita kasi medyo nakakaramdam na rin naman ako ng antok.

"Taehyung, wake up. We're here." Nakaramdam ako ng sakit ng ulo. Pakiramdam ko, magkakasakit ata ako. "Wait," kinapa niya ang leeg ko.

Nagtaka ako sa ginawa niya. "Hey, what are you doing?"

"I'm checking if you have a fever." Dinikit niya ulit yung likod ng kamay niya at nilagay sa leeg ko. "Fck! You're burning hot! You have a fever. We need to bring you to a hospital!"

Bigla nalang nag-dilim ang aking paningin..

-
Omg, sabaw update ahead