MAGAZINE /(yoonkook)

XVII(M)

"Kook lütfen güzelim yapma benim yoongi karşındayım perişanım özür dilerim herşey için tüm o sana yaptıklarım için ailemin sana yaptıkları için yalnız kaldığın her gün ve gece için, ölümü düşündüğün o günler için, seni jiyongun sahte sevgisine ittiğim için özür dilerim" önümde dizlerinin üzerine çökmüş ve benden özür dileyen bir yoongiyle karşı karşıyaydım şuan.

"Yoongi yapma." olduğu yerden kalkmış ve bana yaklaşmıştı.

"Ne istiyorsun sadece söyle."

"Gitmek istiyorum evime ve yalnız kalıp düşünmek"

"Burda düşünmelisin ozaman evi unut burda benimle yalnız kalabilirsin ancak"

Evet yine başladık halbuki ben çok emindim işe yarıyacağından.

"Yoongi lütfen buna devam edemezsin. Bak sen kabul et yada etme ben ünlü biriyim ve şimdiden birçok insan beni aramaya başlamıştır. Ayrıca bana zorba gibi davranmayıda bırak."

Yoongi piç bir gülümsemeyle bana bakmış ve arkasını dönüp gitmişti. Buda nedemek simdi? Arkamı dönüp kapıyı açmaya çalışsamda kilitliydi ve kilit üzerinde değildi. Koşarak mutfağa gitmiştim. Mutfağın kapısını zorlamıştım fakat açılmıyordu. Kabullenmiş bir şekilde salona geçip oturmuştum. Yattığı koltuktan göz ucuyla bana bakıp gülmüştü. 

Saat çoktan sekiz olmuştu ve ben çok acıkmıştım. Yoongi mutfakta bişeyler pişiriyordu. Oturduğum yerden kalkıp mutfağa gitmiştim. Mutfak adasının taburesine oturmuş bana arkası dönük yemek pişiren yoongiyi izliyordum. Yemek pişirirken çok seksi gözüküyordu. Rio'dayken bana yaptığı yemek gelmişti aklıma. Çok güzel ve çok seksiydi.

Flashback+

*Rio 5 ay önce...

"Yooniiee nezaman pişicek??" Şımarıkca ocağın olduğu yere doğru eğilmiş yüzüne bakmaya çalışıyordum.

"Sabırlı ol bebeğim biraz sonra yiyeceksin." Balığı ters yüz etmiş ve eriştelere bir kaç sebze daha doğramıştı.

"Ama çooook açımm..." 

Bana bakmış ve gülümsemişti. Sonra bana doğru eğilip dudaklarıma o en sevdiğim yumuşaklığı bırakmıştı. Ona aşıktım. Bunu haykırmak istiyordum. En önemlisi çok mutluydum.

"Seni Seviyorum yoongi" Dudaklarımızı ayırdığında söylemiştim. Oysa yemeklerle ilgili bir kaç şey söyleyip masayı kurmam gerektiğini söylemişti. Ayrılık günü yaklaşıyordu bir şekilde bana bağlanmamaya çalışıyordu. Bunu zorlaştırıcak ne varsa yapıp daha fazla aşık olanda bendenizdim.

Flashback-

Dudaklarıma değen dudaklarla kendime gelmiştim. Karşımda gözlerini yavaşça açıp bana bakan yoongi alınlarımızı birleştirmiş bana bakıyordu. Aniden kendimi geri çekmiştim.

"Sen.. Sen ne yaptığını sanıyorsun."

Yüzüme bakıp gülmüş ve arkasını dönüp yemekle ilgilenmeye başlamıştı.

"Sana diyorum. Sapık falan mısın? Nasıl benden izinsiz beni öpersin?"istifini hiç bozmamıştı. Hala elindeki tavayı sallayıp şov yapıyordu.

"Beni düşündüğünü biliyorum ve neyi düşündüğünü."

Şok olmuştum. Nasıl yani onu düşündüğümü nerden çıkarıyordu ki? 

"Hahh! Seni düşünmüyordum." başını sadece yarım çevirmiş ve gülmüştü. Bu haline sinir oluyordum işte.

"Yemek pişti. Şuradan tabakları getir kookie yemeğimizi yiyelim artık." Yerimden kalkmış dediği yerden tabakları alıp oturmuştum. Karnım okadar açtı ki ne olsa yerdim ama bir saniye bu yemek...