Life In Another World

Chapter 4: Galit na Farrah

"Isang Orc! magtago na kayo!" Sigaw ng isang tao pagkakita kay Farrah.

"Papatayin nila tayo! Kaya mag tago na tayo habang hinde pa sila nakakababa dito."

Ang mga tao sa baba ay takot na takot pagkita nila kay Farrah dahil akala nila isang Orc si Farrah.

Ang mga Orc ay mga halimaw na ang hilig ay pumatay ng tao at kainin sila. Sila ay napaka brutal at walang awa. Sino mang tao ang makita nila, agad nila itong papatayin. Minsan paglalaroan muna nila ito at saka nila papatayin at kakainin.

Ang mga Orc ay may tinatawag na Elder. Ang mga Elder ay yung mga Orc na kayang gumamit ng salamangka. Hinde lahat ng Orc pweding maging Elder, tanging yung mga may kakayahan lang na gumamit ng salamangka ang pwede. Pagkapanganak palang ng isang Orc malalaman na agad kung ito ay pweding maging Elder kapag ang mata nya ay kulay blue.

Ang mga mata naman ng ordinaryong Orc ay kulay green. Kaya madali lang malaman kapag isang Elder ang isang Orc o ordinaryong Orc lang.

Bell.... Bell.... Bell....

"Hmm? Ano yun?" Sabi ni Farrah pagkarinig sa tunog ng bell.

Tumingin si Farrah kung anong meron. Ang nakita nya ay mga sundalo na umaakyat sa padir na nakapalibot sa bayan.

"Wow, mukhang gusto nila akong e-welcome dito sakanila. Wow famous na pala si ako hehe." Yun ang pagka-akala ni Farrah kaya binilisan pa ni Farrah ang bilis ng Hover Board nya.

Pero bago paman si Farrah makalapit sa padir ng bayan, may biglang dumaan na kung ano sa gilid nya na nagmula sa padir. Tumingin si Farrah sa likod nya para makita kung ano yun at ng nakita nya na isa pala itong nagliliyab na bato.

Tumingin si Farrah sa taas ng padir, at saka nyalang napansin sa soot nila at sa mga armas nila at sa ginagawa nila, halatang halata na hinde sila nandun para e-welcome si Farrah. Nandun pala sila para pabagsakin si Farrah mula sa langit.

"Archers! Ihanda nyo na ang mga pana nyo, kailangan nating pabagsakin ang Orc na yan. Handa!.... Fire!" Sabi ng isang tao sa mga sundalo sa taas ng padir. Base sakanyang soot, mukhang ito ang kanilang Commander.

"Tika, wala akong masamang gagawin sainyo. Gusto kolang may mapagtanungan." Sabi ni Farrah.

Pero dahil sa layo ni Farrah sa mga sundalo, hinde nila narinig ang sinabi ni Farrah. At dahil din sa layo ni Farrah sakanila kaya hinde nila makita na tao din si Farrah na tulad nila at hinde Orc.

Nakita nalamang ni Farrah na napuno ng parang mga itim na toldok ang harapan nya. Nang tignan nya ito ng mabuti, ang nakita nya ay mga bala pala ito ng pana . Napuno nito ang kalangitan at alam ni Farrah na kahit saan man sya pumunta, siguradong matatamaan parin sya nito.

Kaya walang paligoy ligoy pa, ginamit nya ang kapangyarihan nya na pagalawin ang mga bagay gamit ang isip nya para patigilin ang mga bala ng pana sa pag tama sakanya.

Ipinikit ni Farrah ang mata nya at binuksan ito, pagktapos lahat ng bala ng pana ay biglang tumigil sa harap nya.

"Ano bang mga problima ng mga taong ito, wala naman akong gagawing masama sakanila." Sabi ni Farrah.

Inis na inis sya sa mga oras na yun kasi wala naman syang ginagawang masama pero gusto syang patayin ng mga tao.

'Ganito ba ang ugali ng mga tao dito? Kahit wala namang ginagawa ang tao sakanila basta basta nalang nila ito aatakehin.' Akala ni Farrah, mababait ang mga tao dito, pero mukhang hinde pala.

Sabi kasi kay Farrah ni God, masaya daw ang lugar na pupuntahan nya. Pero sa nakikita nya, hinde na sya naniniwala sa sinabi ni God.

"Commander, may salamangkang gamit ang Orc na ito. Napatigil nya sa ere ang mga bala ng pana namin. Anong klasing halimaw yan." Natakot ang mga sundalo pagkakita sa mga bala ng pana na pinakawalan nila na biglang tumigil sa ere.