ၾကည္ျပာေရာင္ေကာင္းကင္ထက္မွာ ျဖဴလႊလႊတိမ္စိုင္တိမ္လိပ္တို႔က အဆုပ္လိုက္ ၾကဲပက္ထားသလို ဟိုတစ္စု သည္တစ္တစ္စုႏွင့္......
မႏၲေလးၿမိဳ႕ရ႕ဲ အထင္ကရျဖစ္ေသာ က်ံဳးေရျပင္ႀကီးက လိႈင္းအေသးစားေလးေတြ ႐ိုက္ခတ္ေနသည္။ နံနက္ခင္းတြင္ က်ံဳးေရျပင္ေဘးမွာ လမ္းေလွ်ာက္သူတို႔က မ်ားျပားလွသည္။ မႏၲေလးေဆာင္းရ႕ဲ အေအးဓာတ္က ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလႊမ္းျခံဳးထားသည္။ ျမဴႏွင္းတို႔က ေဝ့လည္ေန၍ သာယာလွေသာ ေဆာင္းအလွကို ျဖည့္စြက္ေပးေနသလို....
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အားကစားဝတ္စံုအျဖဴကို အနက္က်ားထားေသာ အက်ႌဝမ္းဆက္ေလးျဖင့္ ၿပိဳင္ဘီးေလးကို တြန္းလာေလသည္။ သူ႔အတြက္ ေဆာင္းနံနက္တိုင္း လမ္းထေလွ်ာက္ရသည္မွာ ေန႔စဥ္အလုပ္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနေလသည္။ အေဖာ္မပါဘဲ တစ္ေယာက္ထဲေနရသည္က သူ႔ကိုလြတ္လပ္ေစသည္ဟု ထင္ျမင္ေစသည္ေလ.....
တစ္ေနရာအေရာက္မွာေတာ့ စက္ဘီးေလးကိုရပ္ကာ ပါလာေသာ ေရသန္႔ဘူးေလးထဲမွ ေရကိုေမာ့ေသာက္ရင္း က်ံဳးေရျပင္ႀကီးဆီမွလာေသာ ေလေကာင္းေလသန္႔တို႔ကို တစ္ဝႀကီး႐ွဴ႐ႈိက္ေနေလသည္။ ထို႔ေနာက္ လက္မွနာရီကိုၾကည့္မိေတာ့
'ဟင္... ၇ နာရီေတာင္ထိုးၿပီဘဲ။ အိမ္ျပန္ၿပီး ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရဦးမယ္'
က်ံဳးႀကီးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ၿပိဳင္ဘီးေလးကို လမ္းေဘးခ်ကာ သူေနထိုင္ရာ အိမ္ႀကီးဆီသို႔ ျပန္လာခ့ဲသည္။ အေတြးမ်ားျဖင့္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ေငးေနစဥ္မွာ လမ္းျဖတ္ကူးလာေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ဝင္တိုက္မိေလသည္။
'အမေလး... နာလိုက္တာ'
ၿပိဳင္ဘီးေလး လဲက်သြားၿပီး သူေရာ ထိုမိန္းခေလးပါ ထိခိုက္သြားေလသည္။ မိန္းခေလးထံမွ ခပ္တိုးတိုးညည္းသံေၾကာင့္ သူလည္း ထူေပးလိုက္ရင္း
YOU ARE READING
အမုန္းနယ္နိမိတ္ကို လြန္ေသာ္.....(Completed)
Romanceအမုန္းနယ္နိမိတ္ကို လြန္ေသာ္ အျပံဳးပန္းတို႔ ေဝဆာစြာပြင့္လတၱံ႔ ခ်စ္ျခင္း၏ အလင္းေရာင္တို႔ ထြန္းေတာက္အံ့... ထိုနယ္နိမိတ္၏ တျခားဘက္အျခမ္းတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္းေကာင္းကင္ႀကီး ေစာင့္ႀကိဳေနလတၱံ႔....
