အမုန္​းနယ္​နိမိတ္​ကို လြန္​​ေသာ္​.....(Completed)

အပိုင္​း (၁၂)

မင္​းဘုန္​းျမတ္​​ေမာင္​န႔ဲ မွဴးဆက္​ပိုင္​တို႔လည္​း ​ေ႐ွ႕မွ​ေျပး​ေလသည္​။ ​ေနာက္​မွ သိဂၤါလည္​း လိုက္​လာ​ေလရာ မွဴးဆက္​ပိုင္​က အရိွန္​ျမႇင္​့ကာ ​ေျပး​ေတာ့သည္​။

'အကို.... ညီ့ကိုခ်စ္​တယ္​ဆို... ညီ့ကိုထားခ့ဲမလို႔လား။ အကို... မသြားပါနဲ႔.... ညီ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​'

မင္​းဘုန္​းျမတ္​​ေမာင္​လည္​း ရပ္​ၿပီးလွည္​့ၾကည္​့လိုက္​​ေလသည္​။ သို႔​ေသာ္​ မွဴးဆက္​ပိုင္​က သူ႔လက္​ကိုဆြဲကာ

'အကို အခ်ိန္​မရိွဘူး... အျမန္​လာပါ။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​လံုး ​ေသသြားလိမ္​့မယ္​'

သူတို႔​ေ႐ွ႕မွာ​ေရာက္​​ေန​ေသာ ထိုမိန္​းက​ေလးက အသံနက္​ႀကီးျဖင္​့ရယ္​ကာ

'ဟား...ဟား....ဟား.... နင္​က ငါ့လက္​က​ေန လြယ္​လြယ္​န႔ဲ​ေျပးလို႔လြတ္​မယ္​ထင္​​ေနတာလား.... ဟား...ဟား...ဟား...'

မွဴးဆက္​ပိုင္​လည္​း သူမႏွင္​့ဆန္​႔က်င္​ဘက္​ကို ​ေျပးရျပန္​သည္​။

'ညီ.... ဒီအတိုင္​းဆက္​​ေျပး​ေနရင္​ လြတ္​မွာမဟုတ္​ဘူး... ဘယ္​လိုလုပ္​ၾကမလဲ'

မွဴးဆက္​ပိုင္​လည္​း သူစ​ေရာက္​ခ့ဲ​ေသာ​ေနရာသို႔ ​ေခၚသြား​ေလသည္​။ ထိုမိန္​းက​ေလးက သူတို႔အ​ေ႐ွ႕မွာ ႀကိဳ​ေရာက္​​ေနျပန္​သည္​။ မွဴးဆက္​ပိုင္​က တျခားလမ္​းမွ ​ေကြ႔​ေ႐ွာင္​ကာ ​ေျပးျပန္​​ေလသည္​။ သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​လံုးမွာ အ​ေတာ္​ပင္​​ေမာ​ေနၾက​ေလၿပီ။ သို႔​ေသာ္​လည္​း ​ေနမဝင္​ခင္​ အ​ေရာက္​ျပန္​ခ့ဲရန္​ အဘိုးအိုကမွာထား၍ ​ေျပး​ေနသည္​ကိုမရပ္​ရဲ​ေပ။ ၾကာလာ​ေတာ့ မွဴးဆက္​ပိုင္​မွာ မ​ေျပးႏိုင္​​ေတာ့ဘဲ လဲက်သြား​ေလ​ေတာ့သည္​။

'ညီ.... ရရ႕ဲလား... ညီ'

'အ... အကို... ညီ... အရမ္​း​ေမာ​ေနၿပီ။ ညီ... ဆက္​...မ​ေျပး... ႏိုင္​​ေတာ့ဘူး... အကို... လြတ္​​ေအာင္​... ​ေျပး... ​ေျပးပါ​ေတာ့...'

'မ​ေျပးဘူး... ညီမပါဘဲ အကိုမသြားႏိုင္​ဘူး'

မင္​းဘုန္​းျမတ္​​ေမာင္​လည္​း မွဴးဆက္​ပိုင္​ကို ​ေက်ာပိုးကာ ​ေျပး​ေလသည္​။ မွဴးဆက္​ပိုင္​မွာ မလႈပ္​ႏိုင္​​ေတာ့​ေပ။