မွဴးဆက္ပိုင္ကေတာ့ မင္းဘုန္းျမတ္ေမာင္ကို မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးႏွင့္ မၾကည္ေပ။ ဒီလိုႏွင့္ အက်ႌမ်ားဝယ္ၿပီးေတာ့ ျပန္လာၾကေလသည္။ မင္းဘုန္းျမတ္ေမာင္ကို အိမ္အထိလိုက္ပို႔ေပးေလသည္။ ၿပီးမွ ျပန္သြားေတာ့သည္။
ကား႐ိုက္နားသည့္ရက္မွာ အဝတ္မ်ားျပင္ဆင္ၿပီး ကား႐ိုက္ရမည့္ေန႔မွာေတာ့ လာၾကည့္သူမ်ားႏွင့္ စည္ကားေနေလသည္။'ကဲ ဒီေန႔ကေတာ့ မင္းသားေရ ဂ်စ္ကန္ကန္ေကာင္ေလးက ေက်ာင္းမွာရန္ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းထုတ္ခံရတ့ဲအခန္း႐ိုက္မယ္။ အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား။ အိုေက အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္စမယ္။ 5...4....3...2...1 action'
ဒီေန႔ ေဝမင္းတစ္ေယာက္ စိတ္မၾကည္ေပ။ အိမ္က ပေထြးႏွင့္ ျပႆနာတက္လာသည္ေလ။ သူလည္း ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားသံုးေယာက္က သူ႔ေ႐ွ႕မွပိတ္ရပ္ၿပီး
'ဟာ ေစာေစာစီးစီးကြာ က်က္သတံုးေကာင္န႔ဲမွလာေတြ႔ေနတယ္'
ေဝမင္း သူတို႔အားတစ္ခ်က္လိုက္ၿပီး ဂ႐ုမစိုက္သလိုလုပ္ကာ ထြက္သြားေတာ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ေၿခထိုးခံလိုက္၍ လဲသြားေလသည္။ ဒူးျပဲသြား၍ စိတ္တိုသြားၿပီး
'ေဟ့ေကာင္ မင္းက ရန္လာစေနတာလား'
'အ့ဲဒီေတာ့မင္းက ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ'
'ငါျဖစ္ခ်င္တာလား ဒါဘဲ ကဲကြာ'
ထိုေက်ာင္းသားကို လက္သီးျဖင့္ အားရပါးရ ထိုးပစ္လိုက္သည္။ သံုးေယာက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေန၍ အားမမွ်ေပ။ ေဝမင္းကလည္း အညံ့မခံဘဲ လြယ္အိတ္ကို လက္ျဖင့္တင္းၾကပ္စြာကိုင္ကာ လႊဲ႐ိုက္ေလသည္။ သူတို႔ရန္ျဖစ္ေနစဥ္မွာဘဲ ဆရာမေရာက္လာၿပီး
'ေဟ့ ေဟ့... ေတာ္ၾကစမ္း ေက်ာင္းထဲမွာ ရန္ျဖစ္ေနတာ မင္းတို႔အားလံုးအခန္းထဲအခုလိုက္ခ့ဲၾက'
သို႔ေသာ္လည္း ေက်ာင္းသားသံုးေယာက္က သူတို႔ကို ေဝမင္းကရန္စၿပီး ထိုးသည္ဟု လုပ္ၾကံေျပာၾကသည္။ ဆရာမကလည္း ေဝမင္းအားဆူသည္။ ေဝမင္းလည္း ေဒါသထြက္ကာ ဆရာမကိုျပန္ေျပာေတာ့ ရံုးခန္းသို႔အပို႔ခံရသည္။ ေနာက္ဆံုး ေဝမင္း ေက်ာင္းထုတ္ခံလိုက္ရသည္။
ေဝမင္းလည္း ပုဆိုးတိုတိုဝတ္ကာ လြယ္အိတ္ကိုဆြဲလွ်က္ ေက်ာင္းမွ ထြက္လာခ့ဲေတာ့သည္။
YOU ARE READING
အမုန္းနယ္နိမိတ္ကို လြန္ေသာ္.....(Completed)
Romanceအမုန္းနယ္နိမိတ္ကို လြန္ေသာ္ အျပံဳးပန္းတို႔ ေဝဆာစြာပြင့္လတၱံ႔ ခ်စ္ျခင္း၏ အလင္းေရာင္တို႔ ထြန္းေတာက္အံ့... ထိုနယ္နိမိတ္၏ တျခားဘက္အျခမ္းတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္းေကာင္းကင္ႀကီး ေစာင့္ႀကိဳေနလတၱံ႔....