အမုန္​းနယ္​နိမိတ္​ကို လြန္​​ေသာ္​.....(Completed)

အပိုင္​း (၅)

အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​​ေတာ့ စီစဥ္​စရာရိွသည္​မ်ားကို စီစဥ္​ၿပီး​ေနာက္​ ရံုးသို႔ထြက္​ခ့ဲ​ေတာ့သည္​။ ဒီ​ေန႔ ဝန္​ထမ္​းအသစ္​တစ္​​ေယာက္​ထပ္​ခန္​႔ရန္​ အင္​တာဗ်ဴးရဦးမည္​​ေလ။ တစ္​​ေယာက္​ၿပီးတစ္​​ေယာက္​ ​ေတြ႔ၿပီး​ေသာ္​လည္​း စိတ္​တိုင္​းမက်​ေသး​ေပ။ ​​ေလွ်ာက္​လႊာ​ေတြကအ​ေတာ္​မ်ား​ေနၿပီ။

'ဟင္​... ​ေနာက္​ဆံုးတစ္​​ေယာက္​ဘဲရိွ​ေတာ့တာပါလား။ ဟူး... ဒီတစ္​​​ေယာက္​​ေတာ့ အဆင္​​ေျပ​ေလာက္​မွာပါ​ေလ။ ကိုမွဴးဆက္​ပိုင္​ ဝင္​လာလို႔ရပါၿပီ´

႐ုတ္​တရက္​ဝင္​လာ​ေသာ ထိုလူ​ေၾကာင္​့ မိုးျမင္​့ထြဋ္​​ေခါင္​​ေၾကာင္​သြားရသည္​။ တစ္​​ေန႔က သူ​ေတြ႔ခ့ဲ​ေသာ ျပာကလပ္​စိန္​​ေလးမွာ ထူသူပါဟု​ေျပာလွ်င္​ မည္​သူမွယံုမည္​မဟုတ္​​ေပ။ ထို​ေကာင္​းက သူညႊန္​ျပ​ေသာ​ေနရာတြင္​ထိုင္​လိုက္​ၿပီး သူ႔အားျပံဳးျပလိုက္​သည္​။ သူလည္​းအလိုက္​သင္​့ျပံဳးျပလိုက္​ၿပီး

'အခု ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ရံုးအတြက္​ အဓိကလိုအပ္​တာ presenter တစ္​​ေယာက္​ပါ။ ဒီ​ေတာ့ ဒီကကိုမွဴးဆက္​ပိုင္​ရ႕ဲ အရပ္​က´

'170cm ပါ´

'ဟုတ္​က့ဲဗ် ကြၽန္​​ေတာ္​​ေျပာတ့ဲ​ေနရာမွာ လုပ္​ဖို႔ အဆင္​​ေျပႏိုင္​မလားဗ်´

ထိုသူက မခိုးမခန္​႔ျပံဳးလိုက္​ၿပီး

'ကြၽန္​​ေတာ္​န႔ဲကိုက္​ညီမယ္​ထင္​လို႔ လာ​ေလွ်ာက္​တာပါ။ အကို႔အတြက္​အဆင္​မ​ေျပႏိုင္​ဘူးလား´

'​ေကာင္​းပါၿပီ... ဒါဆိုရင္​ ဘယ္​​ေန႔အလုပ္​စဆင္​းႏိုင္​မလဲ´

'ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုအလုပ္​ခန္​႔​ေန႔ပါ´

'​ေကာင္​းပါၿပီ ဒါဆိုရင္​ မနက္​ျဖန္​ဘဲ အလုပ္​ကိုလာခ့ဲပါ။ အလုပ္​ခ်ိန္​​ေတြအတြက္​​ေတာ့ သိၿပီးသားျဖစ္​ပါလိမ္​့မယ္​´

ထိုသူက ​ေခါင္​းၿငိမ္​့ျပၿပီး အသာအယာထထြက္​သြားသည္​။ ဘုန္​းျမတ္​ထြဋ္​​ေခါင္​စိတ္​ထဲက​ေတာ့ အ​ေတာ္​မလြယ္​တ့ဲသူဘဲဟု ယူဆလိုက္​သည္​။

'သား... ​ေဖ​ေဖ တကယ္​ကိုနားမလည္​ႏိုင္​ဘူး။ ဘာလို႔မ်ား သူမ်ားလက္​​ေအာက္​မွာ အလုပ္​လုပ္​ခ်င္​ရတာလဲ။ ​ေဖ​ေဖတို႔မွာ သူမ်ားကို လက္​ညႇိဳးထိုးၿပီး ခိုင္​းႏိုင္​​ေလာက္​တ့ဲအ​ေျခအ​ေနရိွ​ေနတာ သားအသိဘဲ​ေလ´