Love Disaster ft. Charlie Puth, Shawn Mendes and Why Don't We

Hoofdstuk 11

Hij pakte wat uit zijn tas. Het was...

Een dekentje. Hij had een dekentje meegenomen. Hij legde het over me heen. 'Dan kan je jezelf daaronder verstoppen voor als het te eng wordt.' Zei hij. 'Thanks.' Zei ik en ik kroop tegen hem aan, want het was super koud in de zaal en ik was nog steeds een beetje nat. De film begon heel normaal, maar ook weer eng. Een kwartier later in de film zat ik steeds dichterbij Jack, omdat het steeds enger werd. Toen kwam er opeens een jumpscare. (No, shit Nancy. Een jumpscare komt altijd ineens). 'Aaaahh!' Gilde ik en sprong zowat op Jack. 'Gaat het?' Vroeg hij zacht. 'Ja, sorry.' Zei ik zacht terug. 'Sssssttt!!' Siste de andere jongens terug. Jack en ik moesten heel hard ons best doen om onze lach in te houden, maar het lukt wel.

*skip de film want ja ik heb weer eens geen inspiratie*

Toen de film klaar was, liep ik half dood naar buiten. 'Gaat het echt wel?' Vroeg Jack. 'Ja, tuurlijk.' Zei ik. 'Hey, jongens.' Zei Zach opeens achter ons. 'Aaaahh!' Gilde ik en ik sprong tegen Jack op, zodat we op de grond gelanden. 'Weet je het echt zeker?' Zei Jack. Ik lachte kort. 'Uhm, sorry.' Zei ik terwijl ik opstond. Ik gaf Jack een hand en hielp hem omhoog. 'Haha, jongens zagen jullie dat? Hebben jullie het gefilmd?' Hoorde ik Zach zeggen. 'Ja, gast. Hebben we gedaan en het was geniaal.' Hoorde ik Jonah zeggen. Jack en ik moesten lachen. 'Weet je al wanneer je naar huis wilt?' Zei Jack. 'Ik wil wel, voor Meagan en Shawn, maar Charlie. Ik weet niet hoe hij gaat reageren.' Zei ik bang. 'Zal ik meegaan?' Vroeg hij. 'Ja, graag.' Zei ik en ik gaf hem een knuffel. Hij knuffelde terug. 'Kom, we gaan naar de jongens. Volgens mij zitten ze al te wachten in de auto.' Zei Jack. 'Ja, let's go!' Zei ik en ik trok Jack mee naar buiten. Hij viel bijna, omdat we aan het rennen waren. 'Oh, gaat het?' Zei ik een beetje lachend. 'Ja, het gaat goed.' Zei hij. We gingen net als de heenweg op dezelfde manier in de auto zitten en ging naar hun huis. We waren aangekomen en iedereen stapte uit. 'Boys, ik ga Nancy even naar huis brengen.' Zei Jack. 'Ja, is goed.' Zeiden de andere jongens. Jack en ik stapte in en Jack reed. 'Wil jij niet rijden?' Vroeg Jack. 'Uhm, ja hoor. Als jij dat goed vind.' Zei ik. 'Ja, hoor. Ik wil wel zien hoe jij rijd.' Zei hij. 'Nou, als een mens. Ik rij niet veel anders dan jullie, hoor.' Zei ik droog. We moesten erom lachen. We reden richting Berklee College of Music en toen we daar waren parkeerde ik de auto. Ik deed hem op slot en gooide de sleutels naar Jack. Hij ving ze op. 'Jij bent wel chill om mee te rijden.' Zei hij. 'Thanks.' Zei ik. We gingen naar binnen naar mijn kamer. Toen we de gang in gingen zagen we Meagan buiten de deur staan. 'Nancy! Oh mijn god! Oh, ik was zo ongerust!' Riep ze en ze kwam op me af rennen. Ze gaf me een knuffel en ik knuffelde haar stevig terug. 'Hey, hey. Rustig. Heeft Shawn je niet gerust gesteld?' Vroeg ik. 'Jawel, maar ik was zo bang dat er iets met je zou gebeuren. Iets engs.' Zei ze. 'Nou, ja. Is er ook. De boys en ik zijn naar The Nun geweest.' Zei ik. 'Wat?! Maar je kan helemaal niet tegen horror films!' Zei ze in ongeloof. 'Ja, maar de jongens wilden perse een horror film. Dus ik moest wel.' Zei ik. 'Nancy?! Daar ben je!' Riep een bekende stem. Het was Charlie. 'Charlie.' Zei ik zonder emotie. 'Bedankt voor het thuisbrengen, Jack.' Zei ik tegen Jack en ik gaf hem een knuffel. Hij knuffelde terug. 'Graag gedaan.' Zei hij. Meagan en ik liepen de kamer binnen. Ik ging net op mijn bed zitten, toen ik een keiharde klap op iemand zijn kaak hoorde. Ik rende naar de deur, deed hem open en zag toen Jack opgekruld op de grond zitten. Charlie tegenover hem en weer onderweg om hem een klap uit te delen. Ik stopte Charlie met een stoot op zijn kaak. En een harde ook. Zo hard dat Shawn aangerend kwam vanuit zijn kamer. 'Charlie!' Schreeuwde ik daarna. Ik liep richting Jack. 'Gaat het?' Vroeg ik. Hij kreunde van de pijn. 'Kom, ik zorg wel er wel voor dat je beter word.' Zei ik. Ik nam Jack mee naar binnen en hij ging zitten op mijn bed. 'Meagan? Kan jij even naar Shawn toe lopen en uitleggen wat zijn vriend heeft gedaan? Heel simpel: Hij heeft Jack om geen enkele reden geslagen op zijn kaak en flink ook, helaas.' Zei ik tegen haar. 'Ja, is goed. Gaat dat lukken hier?' Vroeg ze. 'Ja, dat lukt wel. Biologie was mijn favoriete vak, dus ik weet alles over het menselijk lichaam.' Zei ik. Ik liep naar de keuken en pakte een glas water. 'Hier, probeer wat te drinken. Dat is wat beter voor je kaak.' Zei ik terwijl ik hem het glas gaf. 'Mhh.' Zei hij, hij had duidelijk super veel last van zijn kaak. Ik liep naar de keuken en pakte een coolpack en een theedoek. Ik pakte de coolpack in de theedoek en ik wou weer richting mijn bed lopen, toen ik iemand iets hoorde schreeuwen. 'Nee! Alsjeblieft nee!' Schreeuwde iemand. Jack. Ik rende richting mijn bed en daar stond Charlie. Op het punt om het een klap te geven op zijn kaak, dit keer de andere kant. Ik gaf Charlie een keihard klap op zijn slaap en hij viel op de grond. 'Jack! Gaat het?' Vroeg ik. In plaats van een antwoord, knuffelde hij me. Ik knuffelde stevig terug. 'Bedankt.' Zei hij zacht. 'Wow, wat is er met Charlie gebeurd?' Vroeg Shawn opeens. 'Hij wou Jack weer slaan, maar ik sloeg Charlie eerst. Op zijn slaap.' Zei ik kortaf. 'Wow, ik wist niet dat je dat kon.' Zei Shawn. 'Nou, dat kan ik wel. Ik doe jiujitsu, voor mijn eigen verdediging en voor anderen. Aanval kan ik ook, zoals je ziet.' Zei ik. 'Ik neem Charlie wel mee naar onze kamer en doe de deur wel op slot.' Zei Shawn. 'Hoe gek dit ook gaat klinken, maar graag. Dat zou enorm helpen.' Zei ik. Shawn droeg Charlie naar hun kamer en deed de deur op slot. Net toen de deur op slot ging, hoorde ik een stem. 'Waar is ze?!' Riep hij. Het was Charlie. Nu was ik echt boos. Ik rende naar de keuken en pakte de coolpack die in de theedoek was gewikkeld van het aanrecht. Ik rende weer terug naar Jack. 'Hou dit op je kaak voor ongeveer 15 minuten. Daarna aan Meagan vragen om een glas water met ijsblokjes, ja?' Zei ik tegen Jack. 'Mhh.' Zei hij, als een soort ja. Ik wou net de deur open doen, toen Meagan dat al deed. 'Blijf jij bij Jack?' Vroeg ik. 'Ja, is goed.' Zei ze. 'Hij moet de coolpack 15 minuten op zijn kaak houden en dan een glas met ijsblokjes drinken. Zorg ervoor dat het water echt koud is.' Zei ik. 'Komt goed. Wat ga jij doen?' Vroeg ze. 'Even praten met iemand.' Zei ik. 'Hey!' Schreeuwde ze nog naar me. Ik keek om. 'Doe voorzichtig.' Zei ze zacht. Ik knikte en liep weer richting de kamer van Shawn. Ik bonkte op de deur. 'Shawn! Doe open, ik ben het.' Schreeuwde ik. Hij deed snel open en ik liep snel naar binnen. Daarna deed hij de deur weer op slot. 'Hallo, Charlie.' Zei ik zonder emotie. 'Hrmpf.' Was zijn antwoordt. Hij zat met een coolpack die gewikkeld was in een theedoek op zijn bed. 'Je kan goed slaan.' Zei hij, alleen dan met een opgezwollen kaak. 'Bedankt, nu is het mijn beurt om te praten.' Zei ik. 'Waarom sloeg je Jack?!' Zei ik boos. Hij bleef stil. 'Uhm, hallo? Meneertje ik-ben-stoer-en-ik-sla-mijn-eigen-vrienden-maar-ik-kan-niet-tegen-mijn-vriendin-op? Ik wacht nog steeds op een antwoord!' Zei ik, nog bozer. Hij ging met zijn rug naar mij toe zitten. Ik liep naar hem toe zodat ik nu recht voor hem stond. Toen gaf ik hem een klap op zijn wang met mijn vlakke hand. 'Auw, godverdomme! Waarom om mijn kaak?!' Riep hij boos. 'Oh, dus nu kan je wel antwoord geven?! Waarom sloeg je Jack?!' Riep ik, zwaar geïrriteerd terug. 'Uhm, nou... nou...' Begon hij. 'Nou?! Dát is je antwoord?! Dus je had eigenlijk helemaal geen rede om Jack te slaan! Godverdomme Charlie! Argh!' Schreeuwde ik. Ik zat een stootkussen aan de meur vastzitten en ik liep er meteen naar toe. Toen sloeg ik keihard op het kussen. Misschien iets te hard. 'Aaahhh!' Hoorde ik van de andere kant. Het was Meagan. Ik begrijp het wel waarom ze was geschrokken. Ze dacht waarschijnlijk dat het 1 van ons was. Ik liep weer terug naar Charlie. 'Ik wacht nog steeds op een antwoord.' Zei ik, ietsjes minder boos. 'Je gaat wel met hem om, maar niet met mij?! Ik had je nog gebeld! Ik had nog aan Shawn gevraagd om je te komen zoeken!' Schreeuwde hij. 'Daar ga je de mist in! In plaats van Shawn te roepen om mijn op te zoeken, moet je zelf komen! Zo doen vriendjes dat! Jíj kwam me niet opzoeken, toen het begon te regenen. Jack daarentegen, was toevallig in de buurt!' Schreeuwde ik terug. 'We zijn pas 4 dagen samen en je doet nu al alsof je klaar met me bent! Ik ben het zat, Charlie! Het spijt me, maar dit lukt niet. Shawn kan je de deur voor me opendoen.' Zei ik. Shawn deed de deur open en ik liep naar buiten. 'Bedankt.' Zei ik zacht en ik liep naar mijn kamer. Ik hoorde dat Shawn de deur weer op slot deed. Ik liep de kamer binnen en ik ging naast Jack zitten. 'Gaat ie?' Vroeg Jack. 'Ja, het gaat wel. Hoe gaat het met je kaak?' Zei ik. 'Meh, wel goed. Hij is niet meer zo opgezwollen.' Zei hij. 'Mooi, hoelang moet je die coolpack er nog op houden?' Vroeg ik. 'Eh, 10 minuten ofzo.' Zei hij. 'Klopt.' Zei Meagan. 'Ik ben blij dat in ieder geval 1 van ons de tijd bijhoud.' Zei ik. Ik haalde heel kort de coolpack van Jack's kaak af. 'Mhh.' Zei ik. 'Is het erg?' Vroeg Jack. 'Nee, het gaat beter. Je moet wel rustig aan doen, dus je mag niet rijden.' Zei ik. 'Hoe moet ik dan naar huis?' Vroeg hij. 'Ik breng je wel.' Zei ik. 'Nancy? Kan ik even met je praten?' Zei Meagan. Ik knikte en ik liep met haar mee naar de keuken. 'Is het, eh, uit tussen jouw en Charlie?' Vroeg ze. 'Ik heb gezegd dat het zo niet meer lukt en ik heb geen zin in meer discussies of ruzies met hem.' Zei ik. 'Dus, ja. Ik heb het uitgemaakt.' Zei ik. 'Het spijt me voor je.' Zei ze en ze knuffelde me. Ik knuffelde terug. 'Shit! Nee, Charlie! Kom terug!' Hoorde ik iemand roepen. Shawn. Ik rende snel naar Jack en ging naast hem zitten. Toen werd er gebonkt op de deur. Meagan keek door het kijkgaatje. 'Het is Charlie.' Zei ze. 'Laat hem naar binnen.' Zei ik. Charlie stapte naar binnen en liep naar Jack toe. Ik stond op en ging voor Jack staan. 'Het gaat zo niet, het is uit Nancy.' Zei hij en hij liep weer weg. Tranen ontstonden in mijn ogen. Ik rende naar de badkamer en deed de deur op slot. Toen stortte ik neer op de grond en begon te huilen. 'Nancy? Nancy, doe open!' Riep Meagan. Ik bleef zitten. 'Nancy? Alsjeblieft doe open.' Zei een andere stem. Het was Jack. 'Sorry, dat gaat niet.' Zei ik snikkend. 'Alsjeblieft.' Zei hij zacht. Ik liep naar de deur en deed hem open. Daar stond Jack, met een roos voor de deur (zie foto bovenaan). Ik sprong zowat in zijn armen en knuffelde hem. Toen begon ik weer met huilen. 'Ach, meisje toch.' Zei hij en hij suste me een beetje. Het hielp. Wiegend liep hij met me naar mijn bed. Ik ging zitten. 'Kom, veeg die tranen weg.' Zei hij. Ik veegde mijn tranen af aan mijn mouw van mijn trui. 'Hier, voor jouw.' Zei hij en hij gaf me de roos. Ik pakte hem aan en rook eraan. 'Hij ruikt heerlijk.' Zei ik snikkend. 'Ik heb hem gestolen uit je vaas, sorry.' Zei hij. Ik lachte. 'Kijk, lachen staat veel beter bij jouw.' Zei hij. Hij kwam naast me zitten. Hij kwam dichterbij en toen...

Cliffhanger!! Wat gaat er gebeuren?😱😱
Dit is letterlijk het langste hoofdstuk tot nu toe lol
Hoop dat jullie het nog leuk vinden!
Thanks voor de 192 reads🤗🤗
Ik krijg volgens mij 10 reads per hoofdstuk lol
Love you,
Nancy💚