Love Disaster ft. Charlie Puth, Shawn Mendes and Why Don't We

Hoofdstuk 32

Ik dacht even na en zei...

'Doe maar, het lukt wel.' Zei ik. 'Nancy, weet je het zeker?' Zei Jonah. 'Als jij mij afleidt, red ik me prima.' Zei ik. 'Oké, hou je van vogels?' Vroeg hij. 'Uhm, een beetje. Hoezo?' Zei ik. 'Kijk naar die mensen daar, die toekijken. Wat voor een vogels zullen ze zijn? Of wat voor een dieren?' Vroeg hij. 'Uhm, nou die lange vrouw lijkt op een giraffe. En, uh, die man daar lijkt op een neushoorn.' Zei ik lachend. Jonah lachte ook. 'Ga door.' Zei hij. Ik zei de hele tijd wat voor een dieren de mensen zouden zijn. 'We zijn klaar, je hebt het geweldig gedaan.' Zei de vrouw uiteindelijk. Ik glimlachte breed naar Jonah. Hij kneep zachtjes in mijn wang alsof hij wou zeggen: "Je hebt het gedaan." Ik lachte naar hem en ik keek naar boven. Ik leef nog. Lang leve dokters.

'Nancy! Je ben oké!' Riep Zach toen hij in de kamer kwam. 'Rustig, ik kom net uit een operatiekamer!' Zei ik lachend. 'Wacht, wat?! Je moest een operatie?! Waarom heb ik Charlie niet gewoon vermoord?!' Zei Jack boos. 'Omdat je beter bent dan je vijanden.' Zei ik. 'Ze moest bij bewustzijn blijven tijdens de operatie en ze deed het geweldig.' Zei Jonah. 'Gelukkig maar, ik zou kapot zijn als er iets gebeurd was.' Zei Daniel en hij knuffelde me. 'Aww.' Zei ik. De jongens moesten weer weg naar de studio, maar ze hadden wat eten gegeven. Dat eten ging ik dus opeten. Er kwam een zuster binnen die zei dat het bezoekuur voorbij was en ik zei dat het goed was. Ik keek naar buiten en daar speelde kinderen voetbal. 'Nee! Waarom krijg ik de bal nooit?!' Zeurde een klein meisje. 'Omdat jij niet kan spelen.' Zei een grotere jongen en hij kwam dichterbij. Ik drukte op het knopje zodat er een zuster wou komen. Meteen kwam er een zuster. 'Mag ik alsjeblieft even naar buiten?' Vroeg ik. Ze knikte en ze begeleide me naar buiten. Ik had mijn gewone kleren aan en ik liep naar de kinderen toe. 'Maar dan kan ik toch oefenen met voetballen als je mij de bal geeft?' Zei het kleine meisje. 'Nee, want dan doe je het toch slecht.' Zei de grote jongen weer. 'Hé! Laat haar spelen, het is toch maar een spel?' Zei ik. 'Maar ze kan er niks van.' Zei de jongen. 'Nee, niet als je haar geen kans geeft.' Zei ik. 'Prima dan.' Mompelde de jongen. Hij rolde de bal naar het meisje en zij hield hem tegen. 'Nou, woehoe. Je kan een bal tegenhouden, heel goed. Mag ik mijn bal weer terug?' Zei de jongen en hij liep op haar af. Het meisje begon de bal te schoppen en ze liep voorbij hem. 'Hé!' Zei hij. Ik lachte. Hij keek boos mijn kant op. Ik keek boos terug en hij wende zijn blik af. Het meisje scoorde. 'Jeeeehhh!' Zei het meisje. 'Goed gedaan!' Zei ik en ik klapte en juichte. Ze liet de bal achter en kwam mijn kant op rennen. Ze knuffelde me en ik knuffelde terug. 'Dankjewel.' Zei ze zacht. 'Sta stevig op de grond, laat mensen zien dat je het wel kan, oké?' Zei ik. Ze knikte en ze rende terug. De jongens schopte de bal naar het meisje en zij nam de bal aan. Ze schopte de bal terug en hij nam de bal weer aan. 'Mevrouw? U moet weer terug naar binnen gaan.' Zei een zuster. 'Oké, doei jongens!' Riep ik naar de kinderen. 'Doei!' Riepen ze terug. Ik liep naar binnen en ik ging weer naar mijn kamer. Daar stond Logan te wachten. 'Logan!' Schreeuwde ik en ik rende op hem af. Ik sprong en ik knuffelde hem. 'Heeyy, hoe gaat ie?' Vroeg hij. 'Goed, kom binnen.' Zei ik. We bleven een tijdje praten en toen moest hij weer weg. We zeiden doei en ik ging liggen op het bed. Ik deed mijn oortjes in en ik zette "Narrated for you" aan, het album an Alec Benjamin. Ik deed mijn ogen dicht en ik zong zacht mee. 'Zit ze hier? Oké, dankje.' Zei iemand zacht. Ik deed 1 oortje uit en ik keek naar de deur. Er kwam een klein meisje binnen, hetzelfde meisje van buiten. 'Hey, moet jij niet thuis zijn?' Vroeg ik. 'Nee, ik wou jouw bezoeken. Mijn naam is Lila en ik heb een telefoonnummer. Wil je hem hebben?' Vroeg ze lief. 'Ja, is goed.' Zei ik en ik zette haar nummer in mijn telefoon. Ik appte haar en zij had nu ook mijn nummer. 'Ik heb je gegoogled en ik zag dat je zangeres bent.' Zei ze. 'Ja, klopt. Maar ik heb geen liedjes van mijzelf, hoor.' Zei ik. 'Kan je wat voor me zingen? Daar wordt ik rustig van.' Zei ze. 'Ja, is goed. Wat wil je dat ik zing?' Zei ik. 'Dat liedje dat je net zong, volgens mij heet ie "Boy in the bubble".' Zei ze. 'Ja, klopt. Kom zitten op het bed.' Zei ik en ik klopte op de plek naast me. Ze kwam naast me zitten en ik begon te zingen. 'And my heart was pumping, chest was screaming. Mind was running, air was freezing. Put my hands up, put my hands up. I told this kid i'm ready for a fight. Punch my face, do it cause I like the pain. Everytime you curse my name. I know you want the satisfaction, it's not gonna happen. Knock me out, kick me when i'm on the ground. It's only gonna let you down. Come the lightning and the thunder, you're the one who'll suffer.' Zong ik. 'Wow, je bent echt goed. Bedankt, maar ik moet nu naar huis toe. Doei!' Zei ze. 'Bedankt en graag gedaan. Doei!' Zei ik en ik zwaaide haar uit. Ik deed mijn oortjes weer in het ik luisterde "Death of a Hero", ook van Alec Benjamin. Zo bleef ik liggen voor een paar minuten. Er kwam even later een zuster in mijn kamer. 'Hoi, ik kom nieuws vertellen.' Zei ze serieus. 'Ja?' Zei ik en ik deed 1 oortje uit. 'Nou...' Begon ze...

Cliffhanger!! Wat gaat ze zeggen?!😱😱
Btw mensen ik heb een spalk om mijn vinger heen, want hij is zwaar gekneusd, eigenlijk gebroken maar ja dat dus😂😅😩
Btw Alec Benjamin is echt een super goede zanger! Ik ben de laatste paar dagen non-stop aan het luisteren naar zijn muziek, dus ja dat😂😍
Voor de rest gaat alles goed, thanks voor de reads en voor het lezennnn!!😜
Ik zie jullie in het volgende hoofdstuk!🤗😘
Love you,
Nancy💚