Love Disaster ft. Charlie Puth, Shawn Mendes and Why Don't We

Hoofdstuk 33

'Nou...' Begon ze...

'Je bent morgen ontslagen.' Zei ze. Mijn hart maakte een sprongetje. 'Dankuwel.' Zei ik rustig en de zuster verliet de kamer. Ik sprong van mijn bed af en ik danste in het rond. Ik belde Jack op. 'Nancy?! Is er iets gebeurd?!' Zei hij paniekerig. 'Ja! Ik mag morgen weg! Jack, ik mag morgen terug!' Zei ik blij. 'Echt?! Dat is geweldig!' Riep hij door de telefoon heen. 'Ik moet gaan, er komt een nachtzuster aan. Bye, love you.' Zei ik. 'Bye, love you too.' Zei hij. Ik deed snel mijn telefoon weg en ik dook in mijn bed. De zuster kwam binnen en ze liep even later weer weg. Ik pakte mijn telefoon en ik keek nog wat oude video's van de jongens. Na een paar minuten deed ik mijn telefoon weg en ik viel in slaap.

'Nany, je bent ontslagen.' Hoorde ik iemand zeggen. Jack. Er ontstond een glimlach op mijn gezicht. 'Oh, en je bent in slaap gevallen met je kleren aan.' Zei hij. Ik zuchtte en ik stond op. Ik pakte mijn spullen en ik liep naar beneden. 'Hoi, ik ben ontslagen. Ik wou even melden dat ik het ziekenhuis uit ben.' Zei ik aan de balie. 'Ja, is helemaal goed. Fijne dag.' Zei de vrouw en ik zei gedag. Ik liep het ziekenhuis uit met de jongens en daar stonden mensen te wachten. 'Pap! Mam!' Schreeuwde ik en ik liet mijn spullen vallen. Ik rende op hun af en ik knuffelde ze. 'Waar is hij?' Vroeg mijn vader serieus. 'Rustig, pap. Dat zijn mijn zorgen, tenminste, zijn zorgen.' Zei ik grijnzend. 'Mijn kleine meid.' Zei hij. 'Ben je oké?' Vroeg mijn moeder. 'Ja, mam. Ik heb in hetere vuren gestaan, I got this.' Zei ik. Mijn ouders moesten weer gaan en de boys en ik ook. We gingen weer naar het hotel toe. De jongens waren erg chill, maar ik was erg op mijn hoede. 'Gaat ie?' Zei Jack ineens. Ik maakte een armklem. 'Jezus, Jack. Je liet me schrikken.' Zei ik en ik liet los. 'Jeez, gaat ie wel?' Zei hij. 'Ja, ik denk het.' Zei ik. 'We hebben vandaag een concert, want de laatste zijn gecanceld.' Zei Jonah. 'Sorry.' Zei ik. 'Hoezo, "sorry"? Jij bent niet de gene die is ontvoerd door een-of-andere crazy-exboyfriend.' Zei Corbyn. 'Het komt goed, de Limelights haten ons hiervoor niet. Het gebeurd wel vaker, het is een soort van normaal.' Zei Zach. 'Oh, oké.' Is het enige dat ik kan uitbrengen. We liepen naar boven en veranderde onze outfits. Toen moesten we weer naar het stadion toe. We kwamen aan en we stonden nu backstage. Ik was zenuwachtig, heel erg zenuwachtig. Ik stond als een trillend rietje te kijken naar de hoeveelheid mensen achter het gordijn. 'Hey, gaat ie wel?' Zei Jack en hij legde zijn handen op mijn heup. 'Uhm, ik denk het. Ik, ik ben gewoon zenuwachtig, denk ik.' Zei ik. 'Hey, denk aan wat je leuk vind. Muziek vind je toch leuk? En zingen toch ook? En dansen vind je ook leuk toch? Dat focus je daar op. En plezier maken, dat doen de boys en ik ook nog steeds. We zijn allemaal zenuwachtig voor een show, maar daar focussen we niet op. Het komt goed.' Zei hij. 'Thanks, bubba.' Zei ik lachend en ik gaf hem een kus op zijn voorhoofd. 'Aaaahh! Zagen jullie dat?! Ik heb het gefilmd! Ahhh!' Schreeuwde een meisje in het publiek. Ik keek betrapt haar kant op, maar Jack niet. 'Doe normaal, anders is het te obvious.' Zei hij zacht. Hij deed zijn arm om mijn schouder en hij woelde met zijn vuist door mijn haar. 'Jack!' Riep ik en ik wurmde me los. 'Jaaaa?' Zei hij onschuldig. 'Ik krijg je wel!' Riep ik en ik rende op hem af. Hij had het al door en hij rende weg. Hij rende het podium op en ik rende gewoon achter hem aan. 'Meneer Avery! Jack Robert Avery! Kom hier!' Schreeuwde ik. Het publiek lachte. Achter het gordijn stopte ik en Jack ook. 'Nice, nu moet ik mijn haar opnieuw doen.' Zei ik en ik liep naar een spiegel. Ik deed mijn haar opnieuw en ik liep weer terug. 'Dames en heren, met groot genoegen om ze hier in Nederland te hebben, is hier: Why Don't We!' Riep een man in de microfoon. Voordat ze weggingen wensde ik ze nog succes. Ze gingen het podium op. 'Nederland, what's good?!' Schreeuwde Daniel. Ik lachte. De jongen zongen een paar liedjes en toen was het pauze voor hun. Time to steal the show. De jongens liepen eraf en ik wachtte af op de man die mij zou oproepen. 'Dames en heren, voor tijdens de pauze een nieuwe zangeres, Nancy Brizee!' Riep de man en ik liep het podium op. Er was geschreeuw en geklap. Ik keek naar Jack en knikte, alsof hij zei: "You got this, doe het gewoon." Ik lachte en ik ging naar de microfoon. 'Hoi, ik ben Nancy. Ik, eh, ben nog niet zo lang zangeres, maar ik ga proberen wat voor jullie te zingen. Ik hoop dat jullie genieten.' Zei ik. Ik knikte naar de drummer en de muziek begon. 'I'm sorry that I did this, the blood is on my hands. I stare at my reflection, I don't know who I am. Practice my confession, in case I take the stand. I'll say I learned my lesson, I'll be a better man. I'm packing up my things and I'm wiping down the walls. I'm rinsing off my clothes and I'm walking down the halls. I did it all for her so I felt nothing at all. I don't know what she'll say so I'll ask her when she calls.' Zong ik. Het publiek begon te juichen en te schreeuwen. Ik glimlachte en ging verder. 'Would you love me more if I killed someone for you? Would you hold my hand? They're the same ones that I used when I killed someone for you. Would you turn me in when they say I'm on the loose? Would you hide me when my face is on the news? Cause I killed someone for youuouuouu.' Zong ik. Ik zong het hele lied en iedereen klapte en juichte en schreeuwde. 'Dankjewel.' Zei ik in de microfoon en ik liep van het podium af. Daar stond Jack. Hij pakte mijn hand vast en hij trok me op het podium. Hij zette mij recht tegenover hem en toen...

Cliffhanger!!! Wat zou hij doen??😱😱
Btw mensen, mijn vinger is gebroken, dus jipiekajeey. Ik moet nu 2 weken met een spalk en daarna zien we wel weer wat de situatie is. Maar ja dat dus lol😂😩
Thanks voor de reads en voor het lezennnnnn!!❤️
Ik zie jullie in het volgende hoofdstuk!!🤗
Love you,
Nancy💚