Love Disaster ft. Charlie Puth, Shawn Mendes and Why Don't We

Hoofdstuk 30

'Ja, dit is...' Zei Jack...

'Dit is Eben, je hebt vast wel van hem gehoord.' Zei Jack. 'Oh, ja. Hoi, ik ben Nancy. Jack's vriendin.' Zei ik en ik schudde Eben's hand. 'Oh, dus jij bent de meid waar Jack niet over kon stoppen met appen. Leuk je te ontmoeten.' Zei Eben. 'Eben, wij gaan naar de winkel, wil je mee?' Vroeg Jack om het onderwerp te veranderen. 'Ja, is goed. Ik ben zelf toch wat vergeten en ik wil nog snacks halen.' Zei Eben en hij liep naar de winkel toe. 'Je kon niet stoppen met appen? Indrukwekkend.' Zei ik met een knipoog en ik rende naar Eben toe. Jack volgde mij en deed een hand op mijn heup. Ik liep meteen naar het snoepgoed. Eben ging naar de chips en Jack naar het drinken. Ik pakte een mandje en ik deed er van alles in. Chocola, kauwgom, kaneelkussentjes en andere dingen. Ik liep naar Jack en die stond te twijfelen bij de chips. 'Wat is er? Kan je niet kiezen?' Zei ik lachend en ik gaf een kus op zijn wang. 'Ik miet altijd rekening houden met de boys, die lusten sommige dingen niet.' Zei Jack. 'Begrijp het, maar iedereen vind paprika lekker, toch?' Zei ik. 'Ja, klopt.' Zei hij en hij deed een zak paprikachips in het mandje. Eben kwam aanlopen met cola en sinas. 'Hier, ik betaal wel voor alles.' Zei Eben met een knipoog en hij legde de flessen in de mand. 'Aww, dankjewel.' Zei ik. We gingen naar de kassa en Eben betaalde voor alles. We liepen naar buiten naar onze auto's. 'Wow, Eben! Heb jij een Mercedes-Benz?!' Zei ik toen ik Eben's auto zag. 'Uhm, ja. Hoezo? Vind je die mooi?' Zei hij grijnzend. Ik bekeek de auto. 'A klasse, mooi. Goed gekozen ook.' Zei ik. 'Wil je bij mij in de auto, misschien? Je mag rijden.' Zei Eben. 'Oh, Jack vind je dat erg?' Zei ik. 'Nee, hoor. Als jij het maar leuk vind.' Zei hij. Ik rende op hem af en kuste hem. 'Dankjewel, bubba.' Zei ik. Eben gooide de sleutels naar mij en ik stapte in. Ik starte de moter en ik luisterde naar het mooie gebrom. 'Wow.' Zei ik zacht. Ik gaf een beetje gas en ik luisterde naar het geluid. Ik deed het raam open en ik seinde naar Jack. 'Ga jij voorop?' Vroeg ik. 'Ja, is goed.' Zei Jack en hij reed weg. Ik deed het raam dicht en ik reed achter hem aan. 'Vind je het een mooie auto?' Vroeg Eben terwijl hij naar me keek. 'Mooi? Hij is prachtig!' Zei ik. 'Jij ook.' Zei hij. 'Wacht, wat?' Zei ik. 'Jij ook.' Zei hij nog een keer. Hij kwam dichterbij. 'Eben, stop.' Zei ik. 'Hoe zou ik kunnen stoppen?' Zei hij. 'Eben, stop! Ik heb een vriendje! Dat is Jack, weet je wel? Die vriend van je?' Zei ik pissig. 'Dus? Hij hoeft niks te weten.' Zei hij. Ik stipte de auto en ik stapte uit. 'Bedankt voor het rijden, maar ik vind het wel genoeg geweest.' Zei ik en ik begon te lopen. Mijn telefoon ging af. 'Hallo?' Zei ik. 'Nancy! Waar ben je? Je zat vlak achter me.' Zei Jack. 'Ja, Eben wou rijden, maar ik wou lopen. Dus Eben is rijden en ik loop nu naar jullie huis.' Zei ik, liegend. 'Oh, oké. Er is toch niks gebeurd?' Zei hij. 'Nee, niks. Ik ga weer verder lopen, oké?' Zei ik, weer liegend. 'Ja, is goed. Ik zie je thuis.' Zei Jack. 'Ik zie je thuis.' Zei ik en ik hing op. Ik was al een stukje verder gekomen, maar ik moest nog een eindje. Ik kwam aan bij een park en ik besloot erdoor te lopen. Ook eens een verandering. Ik liep langs een vijver en langs spelende kinderen. De frisse lucht maakt het geweldig om te lopen. Ook al is het december, het is niet zo heel erg koud. Het zou gaan sneeuwen in LA, maar hier in Nederland gebeurd dat meestal niet. En waarschijnlijk gaan we weer terug naar LA tegen de tijd dat het kerst is. Ik keek een beetje om me heen en ik was nogal moe geworden van het lopen. Ik ging zitten op een bankje en ik deed mijn ogen dicht. Ik ademde diep in en uit, even relaxen. Toen hoorde ik iets. Gillende mensen, gillende kinderen. Mensen die wegrende. Ik deed mijn ogen open en ik zag een groepje mensen op mij afkomen. Ik stond op en ik begon achteruit te lopen. Daarna ging ik rennen. Ik keek achter me. De groep rende achter mij aan. Dat was genoeg motivatie om sneller te rennen. Ik rende elke zijstraat in, maar ik kon ze niet afschudden. Ik rende en ik rende. Ik zag een open veld en ik rende er naar toe. Ik keek achter me en ze zaten nog steeds achter mij aan. Ik rende naar boven, naar het bovenste puntje van deze grote heuvel. Ik keek weer achter me, maar nu waren ze dichterbij gekomen. Ik rende naar beneden. Niet zo'n goed plan opzich, maar ik viel niet. Ik rende een straat in. Ik wist allang niet meer waar ik was, maar dat maakt me niet uit. Mijn telefoon ging af. Ik keek op het scherm en daar stond een naam. Jack. Ik drukte op het groene knopje en ik hield de telefoon aan mijn oor. 'Jack? Jack, ik word achtervolgt! Jack, help! Mijn locatie staat aan, help me alsjeblieft!' Schreeuwde ik hijgend door de telefoon. 'Nancy?! Nancy, ik kom eraan! Blijf weg rennen! Ik kom!' Riep Jack terug en hij hing op. Ik deed mijn telefoon weer in mijn zak en ik begon sneller te rennen. Ik kwam aan bij een groot hek. Als ik hier overheen klim, heb ik een voorsprong. Ik nam de aanloop en ik sprong op het hek. Ik klom naar boven en van boven af sprong ik naar de andere kant naar beneden. Ik keek achter me en daar rende ze. Ze begonnen harder te rennen, maar ik ook. Totdat ik een hand op mijn mond voelde. De persoon hield een doek voor mijn mond en alles werd zwart. Het enige wat ik nog hoorde was...

Cliffhanger!!! Wat hoorde ik??😱😱
Thanks voor de reads en ik hoop dat je het een leuk hoofdstuk vond!!😜
Ik heb niet veel om te zeggen, maar ja doei ofzo lol😂😘
Ik zie jullie in jet volgende hoofdstuk!🤗
Love you,
Nancy💚