Love Disaster ft. Charlie Puth, Shawn Mendes and Why Don't We

Hoofdstuk 20

Het was...

Jonah. Huh? Hoezo Jonah? Ik stapte uit en ik liep naar de deur. 'Nancy! Daar ben je! Je ging opeens weg! Kom snel, Jack en Daniel zijn aan het vechten!' Zei Jonah. Shit, dit heb ik veroorzaakt. Ik liep, nou ja ik rende, achter Jonah aan naar de achtertuin. 'Jack Robert Avery en Daniel James Seavey! Als jullie allebei nu niet ophouden, worden jullie allebei wakker in het ziekenhuis!' Zei ik boos, en niet zo'n beetje ook. Ze keken mijn kant op. Maar ze stopte niet. 'Prima.' Zei ik zacht. Ik liep naar ze toe en ik gaf ze allebei een klap op hun kaak. 'Au!' Schreeuwde ze uit. 'Ach, wees blij dat ik jullie heel hield. Je kon nu net zo goed op de grond liggen terwijl ik jullie verrot schop.' Zei ik boos. 'Waarom? Hé? Zit er een super belangrijke rede achter dat jullie als twee beesten elkaar verrot moeten slaan?!' Zei ik boos. 'Nany, alsjeblieft.' Zei Jack. 'Nee, probeer dat nu maar niet.' Zei ik. 'Daniel? Heb jij iets om te zeggen? En kom niet aanzeilen met een "sorry", want wat je deed gebeurd niet zomaar.' Zei ik. 'Wacht, wat? Wat is er dan gebeurd?' Zei Corbyn. 'Je weet het niet?' Zei ik. 'Wij alle drie niet.' Zei Zach. 'Wow, jullie zijn echt geweldige vrienden tegen elkaar nu. Jack, Daniel. Waarom hebben jullie de situatie niet uitgelegd aan hun?' Zei ik terwijl ik naar Jonah, Zach en Corbyn wees. 'Uh, nou.' Begon Jack. 'Uh, ja.' Zei Daniel. 'Oh, oké. Ik begrijp het al. Jullie hebben ruzie met elkaar om, welke rede ook al weer? En dan vertellen jullie het ook niet even aan de rest? Wow, echt, wow. Jonah, Corbyn en Zach. Hier is het verhaal. Daniel wou me iets laten zien en ik zei ja. Hij nam me mee naar het dak voor het uitzicht. Daar heeft hij me gekust.' Zei ik. 'Wat?! Daniel!' Zei Jonah en hij liep op Daniel af. 'Jonah, dat heeft geen nut. Hij is al zwak. Nou, ja goed. Toen liep ik dus best wel in de war naar beneden en toen kwam ik Jack tegen. Ik wist niet wat ik moest zeggen en of ik wel wat moest zeggen. Dus ik rende zo snel mogelijk weg om even na te denken. Maar toen kwam ik ook jullie tegen en toen wou ik dus even helemaal weg. Toen ben ik met de auto naar Meagan gereden en daar heb ik even gestaan. Toen kwam ik weer terug hierheen en nu staan we hier. Met zijn zessen. Twee kapot geslagen. Drie in de war. En eentje heel erg en ik bedoel heel erg boos.' Zei ik. We bleven even zo staan. 'Oké, ik kan dit niet aan.' Zei ik en ik liep naar binnen. Ik liep naar de vriezer en ik pakte twee coolpacks en twee theedoeken. Ik wikkelde de coolpacks in en ik liep naar buiten. 'Ik ben erg boos op jullie, maar ik wil niet dat jullie zometeen met een gigantisch grote kaak lopen.' Zei ik en ik gaf de coolpacks aan Jack en Daniel. De jongens waren nog in de tuin en ik was binnen. Ik was heel erg aan het ijsberen. Ik was heel bang dat er nog iets zou gebeuren. Iets tussen de jongens. Ik stortte in elkaar. Ik zat met mijn rug tegen de bank aan op de grond (als jullie dat kunnen begrijpen lol). Ik begon te huilen. 'Ik breng alleen maar drama bij mensen.' Zei ik zacht tegen mijzelf. 'Ik breng alleen maar ellende in het leven.' Zei ik weer zacht. Ik hoorde de achterdeur open gaan, maar ik trok me er niks van aan. 'Nancy! Nancy, gaat het?' Hoorde ik. Het was Jonah. Ik snikte. 'Ja, het gaat wel.' Zei ik, liegend. 'Nee, het gaat niet. Kom, het is opgelost.' Zei hij en hij pakte me op. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en ik begon te huilen. 'Shhh, het is oké. Er wil iemand met je praten.' Zei Jonah zacht. Ik knikte. Hij zette me neer op de bank en hij liep weg. Even later kwam Jack. 'Hey, gaat het wel? Ach, lieverd. Kom hier.' Zei hij toen hij naast me kwam zitten en hij knuffelde me. Ik sloeg mijn armen om hem heen en ik begon weer met huilen. 'Hey, hey. Rustig maar. Shhh, rustig maar. Het is oké, het is opgelost. Alles is weer goed.' Zei Jack zacht. Ik keek op en ik veegde mijn tranen af. 'Kom, Daniel wil je ook spreken.' Zei Jack. Ik knikte. 'Oké, is goed.' Zei ik. 'Ik kom eraan.' Zei ik weer. Jack liep weg en hij riep me nog toe dat ik naar Daniel's kamer moest komen. Ik pakte mijn telefoon en ik liep naar boven. Ik maakte een sneaky foto van Jack en Daniel in de spiegel, maar Jack had me door (zie foto bovenaan). 'Hey, Nanc.' Zei Jack. 'Hey.' Zei ik. 'Nancy, het spijt me. Ik had het niet moeten doen, sorry.' Zei Daniel. 'Het is oké, het is al gebeurd dus we kunnen er niks meer aan doen.' Zei ik en ik gaf Daniel een knuffel. 'Zullen we vanavond zwemmen?' Zei Jack. 'Ja! Leuk!' Zei ik. 'Nu kan het, toch?' Zei Daniel. 'Ja, nu kan het.' Zei ik. We gingen naar beneden en daar troffen we wat aan...

Hahahahhahahahahhahaha cliffhanger!!
Hoop dat jullie het leuk vinden! We zijn alweer bij hoofdstuk 20 omgggg!!
Thanks voor de 309 readsssss!
Ik heb niet veel om te zeggen lol
Ik zie jullie in het volgende hoofdstuk!!
Love you,
Nancy💚