Love Disaster ft. Charlie Puth, Shawn Mendes and Why Don't We

Hoofdstuk 7

Ik ging in bed liggen en viel in slaap. Wat een dag.

Het was zaterdag. Weekend. Shit! Mijn keyboard ligt nog bij Charlie! Ik stond op en kleedde mij aan. 'Waar ga jij nou weer heen?' Hoor ik opeens iemand zuchtend zeggen. Het was Meagan. 'Uh, mijn keyboard ligt nog bij Charlie. Dus die wou ik even halen.' Zei ik terug. 'Mhh.' Was haar reactie. Wat een gesprek, veel actie. Ik liep naar de deur en klopte aan bij Charlie. Er deed iemand de deur open. Het was Charlie. Wow. Hij had geen shirt aan. Zijn lichaam! 'Hey, wat is er?' Vroeg hij. 'Huh, wat? Oh ja! Mijn keyboard ligt nog hier. Mag ik hem weer terug?' Zei ik heel gênant. 'Ja, is goed. Wacht hier. Of, nee. Kom maar binnen.' Zei hij en hij deed de deur nog iets verder open. Ik liep naar binnen. 'Waarom kom je eigenlijk zo vroeg? Het is acht uur s'ochtends.' Zei hij. 'Oh, sorry. Ik had nog niet op de klok gekeken, mijn gedachtes waren meteen bij mijn keyboard.' Zei ik. 'Ik ga hem even voor je pakken.' Zei hij en hij liep weg. Ik ging wachten op de bank en keek om mij heen. Ik was hier al 2 keer eerder geweest, maar het blijft mooi om dit allemaal te zien. Charlie kwam terug met mijn keyboard. 'Hey.' Zei ik. 'Hey, hier is je keyboard.' Zei hij. 'Thanks.' Zei ik en ik liep weg. Nou ja, ik probeerde het. Charlie pakte mijn pols en trok mij terug. Hij trok mij dichterbij en gaf mij een kort kusje. 'Fijn weekend nog.' Zei hij en hij gaf een knipoog. Hij liep weg. Ik liep de kamer uit naar de deur. Ik liep mijn kamer weer in en legde mijn keyboard neer op mijn bureau. Ik ging weer op bed liggen. Wat nu? Ik verveelde mij. Ik ging maar Netflix kijken. The 100. Seizoen 2 Episode 9. Het is zo spannend! Wat zal er gebeuren? Ik wilden net de episode aanzetten toen er op de deur geklopt werd. Ik deed open en daar stond Shawn. 'Hey, Shawn. Meagan slaapt nog.' Zei ik. 'Weet ik, maar ik wilden even iets zeggen.' Zei hij. 'Oh, okay. Wat is er?' Zei ik terwijl ik naar buiten stapte en de deur dicht deed. 'Je moet het echt aan niemand vertellen!' Zei Shawn. 'Nee, tuurlijk niet!' Zei ik. 'Hey jongens, wat doen jullie hier?' Zei opeens iemand. Het was Charlie. 'Oh, hey Charles.' Zei ik. 'Uh, hey. Ik, eh, moet gaan. Eh, doei.' Zei Shawn en hij liep weg. 'Oh, eh, doei.' Zei ik. 'Wat is er met hem?' Vroeg Charlie. 'Weet ik niet.' Zei ik. 'Wat wil je vandaag doen?' Vroeg ik. 'Wil je misschien op date met mij?' Zei Charlie. 'Echt? Omg ja! Ja dat wil ik! Omg!' Schreeuwde ik en ik sprong in zijn armen. Hij lachte. 'Vanavond, om 4 uur bij de ingang van de school.' Zei hij, alsof het een geheim was dat niemand mocht weten. 'Oké, tot dan.' Zei ik en ik gaf hem een snel kusje op zijn wang. Ik ging snel mijn kamer binnen en deed de deur dicht. Ik sprong zowat op mijn bed en deed mijn oortjes in. Ik zette mijn serie aan en ik begon te kijken. Er kwam opeens een brief door het gleufje. Ugh, kan ik ook nooit rust krijgen. Ik stond op en pakte de brief op. 'Voor Meagan' stond erop. Ik legde het op haar nachtkastje en ging weer op mijn bed liggen.

*skip wat tijd want ja ik heb geen inspiratie*

Ik keek op de klok en ik zag dat het 3 uur was. Shit! Ik moet zo op date! Meagan was al weggegaan met Shawn, god knows where. Ik deed mijn jurk aan en deed mijn haar. Nog 30 minuten. Ik deed een klein beetje make-up op en pakte een klein tasje voor mijn telefoon en geld. Nog 15 minuten. Ik deed oorbellen in en wat andere sieraden om. 5 minuten. Ik liep snel naar beneden en wachtte bij de deur, tenminste dat was mijn plan. Ik liep naar beneden en daar stond Charlie, in zijn pak. 'Hey.' Zei hij. 'Hey.' Zei ik. 'Je ziet er prachtig uit.' Zei hij. 'Dankje, jij ziet er ook goed uit.' Zei ik. We liepen naar buiten en stapte in zijn auto. 'Waar gaan we heen?' Vroeg ik. 'Dat zie je nog wel.' Zei hij. Zenuwachtig zat ik naast hem met knikkende knieën. Hij had het door en legde zijn hand op de mijne. Hij had zo'n warme hand. Het stelde mij gerust. We gingen naar een chique restaurant. 'Charlie, nee. Dat kan echt niet! Dat is veel te duur! Charlie!' Protesteerde ik. 'Nee, ik heb al gereserveerd. Het staat vast.' Zei hij. Met een schuldgevoel liep ik met hem naar binnen. Ik zag meteen een bekende, en niet in een goede manier. 'Nancy, ben jij dat?' Zei het figuur. 'Uh.' Was het enige dat ik kon zeggen. 'Nancy? Ken jij die persoon?' Begon Charlie. 'Uh.' Zei ik. Het figuur kwam steeds dichterbij. Oh nee, niet dit....

Oeeeehhhhhh, wie is het?😱
Wat zou er gebeuren???😏
Zie het in het volgende hoofdstuk!
Hoop dat jullie het leuk vinden!
Thanks voor de reads!🤗
Love you,
Nancy💚