Love Disaster ft. Charlie Puth, Shawn Mendes and Why Don't We

Hoofdstuk 15

Toen kwam Jack naar mij toelopen en toen...

'Aaaahh! Nee, Jack!' Schreeuwde ik terwijl Jack zowat op mij sprong. Ik ving hem wel op. 'Jezus mina, jij bent echt sterk.' Zei hij. 'Thanks.' Zei ik. Ik zette hem neer en ik liep naar de bank. Jack kwam naast mij zitten. 'Welke film gaan we kijken?' Vroeg ik. 'Uhm, misschien een serie?' Zei Zach. 'Jaaaaa!' Zeiden de andere jongens. 'Oké, welke? Ik weet wel een leuke.' Zei ik. 'Oké, zeg maar bub.' Zei Jack. Ik giechelde. 'The 100 of Riverdale. Jullie vechten het maar uit welke.' Zei ik. 'Riverdale!' Schreeuwde Jonah en Daniel. 'The 100!' Schreeuwde Corbyn, Jack en Zach. Iedereen keek nu naar mij. 'Uhm, the 100 ben ik al super ver mee en Riverdale heb ik al uit.' Zei ik. 'Dus, welke kies je?' Zei Jonah. 'Ja, zeg jij het maar. Jij bent gast.' Zei Daniel. 'Weet je wat? We gaan Lilo & Stitch kijken! De leukste film die er bestaat!' Zei ik en ik starte Netflix op. 'Wattes?' Zei Corbyn. 'Weet je serieus niet wat Lilo & Stitch niet?!' Zei ik in ongeloof. 'Uhm, wij allemaal niet.' Zei Zach. 'Hey, spreek voor jezelf.' Zei Jack. 'Oh my god, eindelijk iemand die wel Lilo & Stitch kent.' Zei ik en ik knuffelde Jack. Hij knuffelde terug. 'Bleh, kleffigheid.' Zei Jonah. 'Raak er maar aan gewend.' Zei Jack en hij stak zijn tong uit. Jonah kwam aanrennen en Jack sprong zowat over de bank heen. Even later waren die twee rond het huis aan het rennen. Ik had ondertussen de film al opgezocht. 'Jongens! De film staat klaar!' Riep ik. 'Ik pak snacks!' Riep Daniel. Jack en Jonah kwamen aangerend en Jack sprong over de bank naast me. 'Hey.' Zei hij. 'Hey.' Zei ik. Daniel kwam terug met snacks en ik zette de film aan.

*skip de film want ik ben lui en ik heb geen inspiratie, again*

'Dat was echt een leuke film!' Zei Corbyn. 'Jaaaa!' Schreeuwde de jongens. 'Mooi, nu hebben jullie eindelijk Lilo & Stitch gekeken.' Zei ik blij. 'Tijd om in bed te duiken.' Zei Zach. 'Haha, goed plan.' Zei Jonah. 'Slaap lekker iedereen!' Zei Corbyn. 'Slaap lekker!' Zei ik. Ik liep naar boven en ik liep Jack's kamer in. Ik pakte mijn pyjama, een te grote trui, uit mijn koffer en liep naar de badkamer. Ik kleedde mij om en ik liep uit de badkamer. Daar stond Jack. 'Hey, je ziet er goed uit.' Zei hij. 'Ik heb alleen een trui aan, niks speciaals.' Zei ik. 'Precies.' Zei hij en hij knipoogde. Ik bloosde. 'Je bent zo schattig wanneer je bloost.' Zei hij. 'Nee, echt niet.' Zei ik. 'Jawel, maar je wil het niet toegeven.' Zei hij. 'Nee, ik ben gewoon niet schattig of mooi.' Zei ik. 'Wedden van wel?' Zei hij. 'Hoe wil je dat dan bewijzen? Want ik weet het in ieder geval niet.' Zei ik. 'Kom.' Zei hij en hij pakte mijn hand. Hij zette mij voor zijn spiegel. Ik keek hem vragend aan. 'Zie je dat dan niet? Kijk naar jezelf! Je bent prachtig.' Zei hij en hij gaf een kusje in mijn nek. 'Thanks, babe.' Zei ik. 'Nancy?' Zei hij. 'Ja.' Zei ik en ik draaide mijzelf om. 'Wil je mijn vriendin zijn?' Zei hij en hij pakte mijn hand vast. Ik ademde diep in en uit. 'Ja. Ja, dat wil ik.' Zei ik uiteindelijk. Hij glimlachte en ik ook. Hij zette zijn voorhoofd tegen de mijne. 'Ik hou van je.' Zei hij zacht. 'Ik ook van jouw.' Zei ik. 'Jongens! Change of plan! We gaan een karaoke-avond houden!' Hoorde ik vanuit de deur. 'Jaa! Leuk!' Zei Jack. 'Ja, zin in!' Zei ik. 'Wacht even, ik trek even een kort broekje aan.' Zei ik en ik pakte een broekje uit mijn koffer en verdween in de badkamer. Even later kwam ik weer naar buiten met een kort broekje aan. 'Kom.' Zei Jack en hij legde zijn hand op mijn onderrug. Zo liepen we naar beneden. 'Zo, zo. Is het al officieel?' Vroeg Jonah. 'Ja.' Zei Jack kortaf en ik begin te blozen. 'Oké, ik mag als eerste een liedje uitkiezen!' Zei ik. 'Ugh, prima.' Zeiden de jongens. Ik liep naar Zach toe, want hij had zijn telefoon aan de tv vastgekoppeld. Ik zocht "Let me down slowly" op, van Alec Benjamin. 'Could you find a way to let me down slowly? A little sympathy, I hope you can show me. If you wanna go, then i'll be so lonely. If you're leaving baby, let me down slowly.' Zong ik. 'Let me down, down. Let me down, down. Let me down, let me down. Down, let me down, down. Down, let me down.' Zong ik weer. Ik stopte, want de jongens keken met open mond naar mij. 'Wat?' Zei ik. 'Oh, niks. Alleen, dat je een geweldige stem hebt!' Riep Jonah en hij gooide me over zijn schouder. 'Aaah! Jonah!' Schreeuwde ik. Hij zette me weer neer. 'Ik begrijp het niet. Hoezo geweldige stem? Ik klink als een verkouden kalkoen!' Zei ik. De jongens barsten het uit van het lachen. Ik lachte ook een beetje. 'Uh, nee Nancy. Je hebt een geweldige stem! Je zit toch op Berklee College of Music? Waarom ga je daarna niet zingen? Je stem is daar zo goed voor!' Zei Zach. 'Shit!' Ik heb morgen school! Kut! Ik, uh, moet slapen. Het was super gezellig vandaag jongens, echt waar! Maar ik moet morgen vroeg op.' Zei ik en ik begon achteruit te lopen naar de trap. 'Wacht! Wie gaat je morgen naar school brengen?' Vroeg Jack. 'Uhm, weet ik veel. Kan jij me brengen? Je moet wel heel vroeg opstaan, dus als je nee zegt begrijp ik het.' Zei ik. 'Nee, ik breng je wel.' Zei hij. 'Maar dan moet ik ook nu slapen. See ya tomorrow, boys! Slaap lekker!' Zei Jack. 'Doei! Slaap lekker!' Riepen ze terug. Ik liep samen met Jack naar boven en ik ging in zijn bed liggen. Even later kwam Jack ook. 'Slaap lekker.' Zei hij terwijl zijn armen om mij heen slaat. 'Slaap lekker.' Zei ik en zo viel ik in slaap.

Tadaaaaa! Geen cliffhanger deze keer!
Hoop dat jullie het nog leuk vinden!
Ik ben op dit moment een oorlogsfilm aan het kijken. Over de Tweede Wereldoorlog. Het is echt super zielig help😩
Thanks voor de 246 reads🤗🤗
Ik zie jullie in het volgende hoofdstuk!
Love you,
Nancy💚