Hoofdstuk 23

30 4 4
                                    

Het was...

De brandweer. Ik kuchte mijn longen eruit. Mijn ogen begonnen moe te raken. Ik deed ze langzaam dicht, maar ik bleef kuchen. Ik stopte met kuchen, met struggelen, met alles. Ik zag niks meer. Ik zag alleen zwart. Ik hoorde nog iemand roepen: "Daar ligt iemand! Snel! Pak een brancard!". Ik negeerde het. Als het nu het einde was, vind ik het prima. Ik voelde mijzelf opgetild worden. Ik deed mijn ogen weer open. 'Ze is wakker! Go, go, go!' Zei een man. Ik voelde de frisse lucht van buiten. Ik deed mijn ogen weer open. 'Nancy! Ik kom eraan!' Riep Jack, denk ik. Ik kon niet goed horen. Ik werd in Eem ambulance gedragen en ik reed weg. Ik deed mijn ogen dicht. Ik wacht wel af wat er komt. Ik wacht wel gewoon. Ik heb geduld. Ik heb tijd. Genoeg. Tijd.

Ik werd wakker. Jack zat naast het bed met zijn handen gevouwen op het bed. 'Hey.' Zei ik zwak. 'Nancy, je bent wakker.' Zei hij. Ik lachte slapjes. 'Nancy, het spijt me.' Zei Jack. 'Wat? Hoe bedoel je? Je hebt niks verkeerd gedaan.' Zei ik zacht. 'Charlie heeft op je hoofd geslagen, maar ik deed niks.' Zei Jack. 'Omdat ik zei dat je heb niet mocht slaan. En ik ga hem vermoorden zodra ik uit dit bed kan stappen.' Zei ik en ik probeerde op te staan. 'Nee! Nancy, dit keer blijf ik bij je en je komt niet weg.' Zei hij. Ik sloeg mijn armen over elkaar en ik keek naar buiten. De jongens waren aan het basketballen. Ik lachte. 'Ga naar ze toe, ik kijk wel hoe jullie spelen. Belooft, ik ga hier niet weg.' Zei ik tegen Jack. 'Weet je het zeker?' Zei hij. 'Belooft.' Zei ik. Hij lachte. Hij gaf me een kusje op mijn voorhoofd en hij liep naar de deur. 'Ik ga voor je juichen.' Zei ik voordat hij uit de deur liep. 'En ik zal naar je zwaaien.' Zei Jack. Ik lachte zwakjes en hij liep weg. Ik keek weer naar buiten. 'Hey, Jack. Wie is er bij Nancy?' Zei Jonah. Aww, schattig. Ze geven echt heel veel om mij. 'Nancy heeft mij belooft dat ze niet gaat ontsnappen. En ze kijkt naar ons.' Zei Jack en hij keek mijn kant op. Hij zwaaide en ik zwaaide terug. De andere boys zwaaide ook. Ze gingen weer basketballen. Er kwam een zuster de kamer binnen. 'Hoi, Nancy?' Vroeg ze. 'Ja.' Zei ik. 'Hoi, ik kom even checken of alles goed gaat met je.' Zei ze. 'Is goed.' Zei ik. Ze keek naar allerlei draadjes en naar het schermpje naast mijn bed. Ze schreef wat op en ze liep naar de deur. Ze draaide zich om. 'Je mag overmorgen weer weg.' Zei ze vriendelijk en ze liep de deur uit. Het leek wel alsof er een mes door mijn hart heen ging. Overmorgen? Dus ik moet twee dagen in het ziekenhuis blijven? Ik keek naar de jongens. Zach had gescoord. Ik zou willen juichen, maar mijn gevoel laat het niet toe. Ik zag Meagan en Shawn naast het veld zitten. Ze waren super schattig aan het knuffelen. Ik lachte zwak. Ik keek weer naar de jongens. Zach gaf iedereen een high-five en de boys pakte hem op. Ze zette hem weer neer en ze gingen verder. Mijn ogen begonnen moe te worden. Ik deed ze dicht en ik viel in slaap.

Ik werd weer wakker. 'Nancy! Je bent weer wakker!' Zei Zach. 'Uh, ja. Hoezo?' Zei ik. 'Je hebt voor twee dagen lang geslapen!' Zei Daniel. 'Wat? Maar, dan mag ik vandaag toch weg?' Zei ik. 'Ja, klopt. Jemig, leer mij lang slapen alsjeblieft!' Zei Corbyn. 'Sorry, kunnen alleen Brizee's.' Zei ik zwak lachend. 'Waar zijn Meagan en Shawn eigenlijk?' Zei ik. 'Die zijn weg. Shawn moest naar school toe en Meagan ook.' Zei Jonah. 'Oh, komt Meagan nog terug of niet?' Zei ik. 'Weet ik niet.' Zei Jack. Ik was nogal sip, maar ook weer blij want ik mocht weg! Ik deed mijn kleren weer aan en ik liep weer naar de jongens toe. 'Hey, ben je er klaar voor?' Zei Jack terwijl hij me om mijn heupen heen pakte. 'Ja.' Zei ik. 'Mooi, laten we gaan.' Zei Zach. We liepen allemaal naar buiten en daar stond Meagan. 'Meagan!' Schreeuwde ik en ik rende op haar af. Ze verroerde niet en ze bleef staan met haar armen over elkaar. 'Wat is er?' Zei ik. 'Je hebt Shawn geslagen, waarom?' Zei ze boos. 'Woh, woh, woh, wacht wat?! Jíj bent boos op míj? Alleen omdat ik Sháwn heb geslagen?! Ik heb hem gered! Ik heb in het ziekenhuis gelegen om hem te redden van Charlie! Als ik Charlie niet had geslagen, lag Shawn nu in het ziekenhuis!' Zei ik boos terug. Ze kwam dichterbij mij staan. 'Wat wil je doen? Mij slaan? Daar slaag je toch niet in. Ik leg je binnen een seconde op de grond.' Zei ik. 'Ik hoef jouw nooit meer te zien.' Zei ze boos en ze liep weg. Ze stapte in de auto met Shawn en ze reed weg. Au. Het leek alsof iemand mijn organen uit mijn lichaam heeft gehaald. Ik kon niet meer bewegen. 'Nancy, gaat het?' Zei Jack. Tranen ontstonden in mijn ogen. 'Ach, Nany toch.' Zei Jonah en hij knuffelde mij. Ik begon te huilen. 'Hoe kon ze dit zomaar zeggen? We zijn vriendinnen vanaf de middelbare school.' Zei ik snikkend. De andere jongens waren ondertussen Jonah en mij aan het knuffelen. 'Kom, laten we naar huis gaan.' Zei Daniel en hij sloeg een arm om me heen. 'Ja, goed idee.' Zei ik. Ik liep naar Jack en hij sloeg een arm om mijn heup heen. 'Het komt goed.' Zei hij en hij kuste mijn voorhoofd. 'Dat weet ik.' Zei ik. We liepen naar de auto en we stapte in. We reden naar huis en we gingen naar binnen. Daniel, Jonah, Zach en Corbyn gingen samen naar binnen, maar Jack hield mij tegen. 'Hey, babe.' Zei ik. 'Hey.' Zei Jack en hij kuste mij. Ik deed mijn armen om zijn nek heen. 'Spring.' Zei hij. Ik lachte en ik sprong. Hij hield me vast en we liepen naar binnen, nog steeds zoenend. Hij zette me neer op het aanrecht en hij pakte wat water. Ik beet op mijn lip en ik lachte. 'Wat?' Zei Jack. 'Nee, niks.' Zei ik. Hij gaf mij een glas water. 'Thanks.' Zei ik. Hij pakte voor zichzelf en hij staat recht tegenover mij. Ik gaf hem een snelle kus. 'Love you.' Zei ik. 'Love you more.' Zei Jack. 'Onmogelijk.' Zei ik. 'Echt niet, kijk maar.' Zei Jack. Ik lachte. 'Oké, genoeg jongens.' Zei Corbyn. Jack en ik keken elkaar aan en lachte. Hij gaf me een kus om de jongens te irriteren en ik deed mee. Ik zette mijn glas neer en ik deed mijn armen weer om zijn nek. Ik hoorde dat Zach een kokhals geluid maakte. Ik lachte door de kus heen. Jack tikte op mijn lip en vroeg zo om toestemming. Het werd een tongzoen. 'Ah, gadverdamme jongens!' Zei Daniel en hij liep de kamer uit. Jonah, Corbyn en Zach volgde hem. Ik lachte weer door de kus heen. 'Eindelijk met zijn tweeën.' Zei Jack. 'We konden ook gewoon de tuin in gaan.' Zei ik lachend. 'Kon, maar niet gedaan.' Zei hij weer. 'Jack Robert Avery, je bent me er eentje.' Zei ik en ik gaf hem een kus. 'Kom, we gaan film kijken. We kijken wel wanneer de jongens terug komen.' Zei Jack. 'Ja, goed plan.' Zei ik. Jack en ik zaten op de bank een film te kijken, toen er op de deur werd geklopt. 'Ik haal hem wel!' Zei iemand. Ik keek om en ik zag dat het Daniel was. 'Hey, Dani.' Zei ik plagend. Hij stak zijn tong uit. Uit belediging liet ik mijn kaak vallen. 'Hey! Logan! Kom binnen man!' Zei Daniel. 'Logan!' Zeiden Jonah, Corbyn en Zach opeens. Jack stond op en hij rende naar Logan toe. 'Das ma boissss!' Zei Logan, zoals gewoonlijk. Ik keek om naar de jongens en ik kreeg een blij gevoel van binnen. Ik word altijd blij als ik blije mensen zie. 'Hey, Nancy! Je bent er ook!' Zei Logan en hij kwam mijn kant op lopen. Ik stond op en ik gaf hem een boks. 'Ja, ik woon hier nu.' Zei ik. 'Wat?! Hoezo?!' Zei hij verbaasd. 'Ik ben van school afgestuurd, maar dat vertel ik een andere keer.' Zei ik. 'Nancy, ik heb een vraag.' Zei Logan. 'Ja, wat is er?' Zei ik. 'Nou...' Begon hij....

Bwahahahahahaha wat gaat hij zeggen? Cliffhangerrrrr!😱
Ik heb niet veel te zeggen, behalve dat mijn inspi een beetje terug komt😇
Hoop dat jullie het nog leuk vinden! Ik vind het zelf namelijk nogal saai😅
Thanks voor de reads!!!!!!!🤗🤗🤗
Ik zie jullie in het volgende hoofdstuk!😁
Love you,
Nancy💚

Love Disaster ft. Charlie Puth, Shawn Mendes and Why Don't WeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu