Love Disaster ft. Charlie Puth, Shawn Mendes and Why Don't We

Hoofdstuk 42

En niet in een goede manier...

Het was Kai. 'What the fack doe jij hier?!' Zei boos. 'Wo! Rustig!' Zei hij. Ik gooide de deur dicht. 'Hey, wat doe je? Da's mijn mattie, Kai.' Zei Logan. 'Hey, wat doe jij?! Dat is mijn ex, Kai.' Zei ik boos. Ik liep de keuken in en pakte een glas water. 'Welkom binnen, bro.' Hoorde ik Logan zeggen. 'Ik laat de mensen die ik binnen wil laten binnen wanneer ík dat wil, niet wanneer jíj dat wilt.' Zei ik boos terwijl ik naar Logan toe liep. 'Ga eruit.' Zei ik tegen Kai. 'Nee.' Zei hij. 'Nee? Oh, we gaan bijdehand zijn. Oké, ik speel het spelletje mee, maar wel mijn regels. GA NU DEZE KAMER UIT OF IK SLA JE DOOD!' Zei ik woedend. Kai verroerde geen centimeter. 'Nancy, nee! Niet zoals je nu bent!' Zei Jack die voor mij kwam staan. Ik zuchte diep, heel diep. (And when I say diep, I mean DiEp😂✌🏻). 'Kai, ga weg.' Zei Jack rustig. Ik liep weg naar de slaapkamer en ging liggen op het bed. 'Nee.' Hoorde ik Kai zeggen. Mijn bloed was aan het koken. 'Kai, ik zeg het maar 1 keer.' Zei Jack rustig. 'Jack! Gewoon schreeuwen en dreigen! Werkt het beste!' Schreeuwde ik boos. 'Nee, het kan anders.' Zei Jack rustig. 'Ugh!' Zei ik. 'Jezus, ongesteld.' Zei Kai. 'Eigenlijk, Kai, kan ik niet meer ongesteld worden.' Schreeuwde ik boos. 'Huh? Tuurlijk wel! Elke maand toch?' Zei hij. 'Kai, ik ben zwanger.' Zei ik. 'Oh.' Zei hij. 'Pff, wow.' Zei ik. 'Wat?! Wat wil je dat ik zeg?!' Zei hij boos. 'Weet je wat ik wil?! Ik wil dat je optieft!' Schreeuwde ik boos. Ik stond op en liep de kamer binnen. Corbyn zag het en hield me tegen. 'Nancy, nee. Je bent zwanger, doe het nou niet.' Zei Corbyn. Ik haalde diep adem. 'Ik ga buiten wandelen, bel me niet.' Zei ik en liep zo langs Kai dat ik tegen zijn schouder aanbotste. Ik liep de deur uit en liep naar beneden. Ik liep daar ook de deur uit. Ik wandelde een stukje en liep naar het Malieveld (zie foto bovenaan, is btw echt het Malieveld). Ik ging zitten op een bankje en keek om me heen. Ik haalde diep adem en was al wat rustiger. 'Hey.' Zei een bekende stem. Ik keek opzij en zag Daniel. 'Het lijkt wel alsof je mijn brein bent, je weet me altijd wel te vinden.' Zei ik lachend. 'Ja, we zijn toch hetzelfde sterrenbeeld.' Zei hij. 'En ikke ook.' Zei iemand anders. Logan. Aan de ene kant was ik blij om hem te zien, maar aan de andere kant ook weer niet. 'Look, het spijt me. Ik was dom en had beter moeten nadenken. Echt waar, sorry.' Zei Logan toen hij naast me kwam zitten. 'Het is oké.' Zei ik. 'En, eh, ik heb jouw nog nooit zo boos gezien. Zou je hem echt dood slaan als Jack niet in had gegrepen?' Vroeg hij. Ik keek naar Daniel en weer naar Logan. Ik knikte. 'Ja.' Zei ik. 'Maarrr, ze gaat het niet meer doen, toch?' Zei Daniel. Ik knikte nee. Ik stond op en keek naar de jongens. 'Kom, we gaan een stukje lopen.' Zei ik. 'Is goed, maar als ik dood ga door fans, is het jouw schuld.' Zei Daniel. 'The blame's on me.' Zei ik terwijl ik mijn armen onschuldig omhoog deed. Hij lachte en liep langs het pad. 'Hoe is je vriendschap met Tyler eigenlijk?' Vroeg Logan na een tijdje. 'Ja, wel goed eigenlijk. Soms botsen we wel, maar voor de rest gaat het gewoon goed. Hij is eigenlijk wel chill.' Zei ik. Hij knikte. We liepen door het park heen en liepen terug naar het hotel. Toen we terug kwamen was er geen Kai te bekennen. Maar wel een bont-en-blauwe Jonah. 'Oh my god, Jonah! Gaat het?!' Riep ik toen ik naar hem toe rende. 'Ja, het gaat goed.' Zei hij. 'Je liegt dat je barst. Kom hier.' Zei ik. Ik pakte voorzichtig zijn gezicht vast en draaide zijn hoofd. 'Je hebt geluk gehad.' Zei ik. 'Geluk?! Noem je dat geluk?!' Zei Zach boos. 'Ben jij dan een betere expert in biologie?! Ik weet tenminste wat slecht is en wat niet zo slecht is!' Zei ik boos. 'Pak iets van 10 ijsblokjes en een theedoek. Doe de blokjes erin en geef het aan Jonah.' Commandeerde ik. Zach rende naar de koelkast en pakte alles. Hij gaf de doek aan Jonah en Jonah hield het tegen zijn gezicht. 'Dankje.' Zei Jonah.

Na een tijdje ging het weer beter met Jonah en Kai was nog steeds nergens te bekennen. We zaten met zijn allen op de bank een film te kijken, toen het eten binnenkwam. 'Yesssss!' Zei ik. 'Dankuwel.' Zei ik tegen de man en gaf hem wat extra geld. De man liep weg en wij gingen eten. 'Weet je, dit is niet zo heel erg.' Zei Zach. 'Zie je wel?' Zei ik. 'Ik heb wel gewoon eten.' Zei Logan plagend. 'Geef de jongens ook wat, ze zijn zo goed bezig om mij te helpen.' Zei ik met een knipoog. De boys aten van de pizza en ik at mijn zwangerschaps-veilig eten op. Dat klinkt zo gaar lmao. 'Ik moet plassen.' Zei ik en ik ging naar de wc. Na het bezoek liep ik weer terug. 'Wat is dit nou weer?' Zei ik. De jongens waren een voedsel-gevecht aan het houden. 'Jullie lijken allemaal wel baby's.' Zei ik en ik begon alles op te ruimen. De rest hielp mee en zo waren we snel klaar. 'Ik ben moeeeeee.' Zeurde ik. 'Kom, naar bed jij. Jij lijkt ook een baby.' Zei Jack. 'Nee, Jack. Ik heb een baby in mijn buik.' Zei ik grappend. Hij lachte en tilde mij bruids-stijl op. Hij legde me neer op het bed en zo viel ik in slaap. Er zit een klein mensje in mijn buik. Van Jack en mij. Op wie zijn hij lijken? Of is het een zij? Met veel gedachtes viel ik in slaap. Die al snel werd verstoord...

Jajajajajajajajaja dit is leukkkkk!! Oke, sorry. Cliffhanger!!!😏😏
Ik hoop dat jullie het leuk vonden lmao.😂✌🏻
Thanks voor de readsssssss!!😘💖
Ik zie jullie in het volgende hoofdstuk! The end is near...
Love you,
Nancy🖤