Don't smile | Changlix

9

WooChul korkak adımlarla evinin bahçesine adımını attı, SeonAh yüzünden başı yanmış olabilirdi. Evinin önünde, merdivende, oturan onu gördüğünde yutkundu.

"Uzun zaman oldu, değil mi WooChul?"

"Yemin ederim o not işi ile bir alakam yok."

"Tamam."

"Şimdi, git. Konuşacak hiçbir şey yok."

"WooChul buraya özür dilemeye geldim-"

"Gerek yok, git şimdi."

Derin nefes verip gözlerini kapadı. "Bak WooChul, seninle hoş olmayan şeyler yaşadık-"

"Hoş olmayan mı? Hayatımı berbat ettin. Zor toparlandım. Git şimdi."

"Beni dinle, ablanı buldum. Bunu haber verecektim. Gidiyorum şimdi, telefonum her zaman açık. Aracağını biliyorum, o zaman görüşürüz."

Seri adımlarla bahçeden çıktığında WooChul derin bir nefes aldı, hayatı nereye gidiyordu?

☆

Hyunjin eline aldığı çiçeği incelemeye başladı, projesi için basit bir bitkiden örnekler almalıydı. En sonunda bu işten sıkıldı, ağaca sırtını yasladı. Siyah saçlarını düzeltti. Gözlerini yaprakların hışırtısı ile kapattı, huzurlu bir ortamdı.

"Naber, yakışıklı, kızlar senin için böyle konuşuyor. Onların ağzından ismini bile duymadım. Hep 'yakışıklı' diye hitap ediyorlar."

Hyunjin tek gözünü açtı. Seungmin ayakta ona bakıyordu. 'Doğal davran' diye geçirdi içinden.

"Normal. Çünkü yakışıklıyım."

"Onda şüphe yok." Seungmin Hyunjin'in yanına oturdu.

"Geçen gün bir dergide resmini gördüm, model misin?"

Hyunjin endişeyle sırtını ağaçtan ayırdı.

"Dergi mi? Ne?"

"Evet, yoksa sen bilmiyor musun? Nasıl?"

"H-hayır, hangi dergi?"

"Adını hatırlamıyorum, ama bayağı pahalı bir dergiydi, o kadar parayı gidip o dergiye vermem!"

"Kahretsin... Umarım ailem görmez..."

"Niye? Bence o kadar kötü değil."

"Babam bir markette çalıştığımı sanıyor. Okula da burs ile girdim. Modellik yaptığımı öğrenirse kötü olabilir."

"Niye ki?"

Hyunjin gözlerini ovuşturdu. "Ailenin tek çocuğuyum. Babam fazla üzerime titriyor. Anlarsın ya..."

Seungmin başını salladı.

"Duydun mu? Okuldaki en yakışıklı çocuğun bile bir sırrı var. Ve bunu bilen sayılı kişileriz!"

"Bunu bilmemiz bize hiçbirşey kazandırmayacak. Dedikodu bile değil!"

"Olabilir, kimse bilmiyor. Yani?"

"Yani?"

"Ah, öğrenecek çok şeyin var senin! Yayarsak ne olur tahmin edebiliyor musun? Bize yalvarır kimseye söylememiz için! Bizde havalı oluruz."

"Sen bir malsın."    

"Kes sesini! Sende bunlara bayılırsın. Hadi gidelim."