ᴡʜᴇɴ ᴅʀᴇᴀᴍs ᴄᴏᴍᴇ ᴛʀᴜᴇ. (ΥΠΌ ΔΙΌΡΘΩΣΗ)

•Part 6

Αχιλλέας POV

Άλλη μια συνηθισμένη μέρα στην δουλειά.Η ώρα περασμένη.Κοντεύει 11.

Επιτέλους.Δεν θα χρειαστεί να τους ξαναδώ.. μέχρι αύριο...Ολοι εδώ μέσα το παίζουν υπεράνω.Την εχουν δει κάποιοι κ ωρες ώρες μα το Θεό μου έρχεται να τους αρχίσω στα μπουκέτα.

Όμως χρειάζομαι την δουλειά.Για να καταφέρω να ξεκουμπιστω απο εκείνο το στάβλο που ο πατέρας μου το αποκαλούσε "σπίτι".

Με ειδοποιούν ότι εχω ακόμα μια παραγγελία να παραδώσω.
Μέσα μου βρίζω τον τύπο που παράγγειλε τώρα.Κανονικά θα έπρεπε να κοιμάται τέτοια ώρα.

Κατευθύνομαι προς το μωρό μου.Την λατρεία μου.Την μόνη που μου χει σταθεί δίπλα μου στις δύσκολες στιγμές.

Το μαύρο γυαλιστερό της δέρμα κάτω απο το γεμάτο φεγγάρι φαινόταν τόσο υπέροχο.Τοσο προκλητικό.Τοσο προκλητικό στο να την καβαλήσεις.

Ανέβηκα πάνω στην μηχανή μου κ κατευθύνθηκα προς την κατεύθυνση που είχε δωθεί.

(Χα.Άλλο περιμένατε εε;)

Γνωστή περιοχή..
"Λες να;;... Μπα.Ούτε καν."
πέρασε αστραπιαία μια σκέψη στο μυαλό μου κ απευθείας την απέβαλα.

Φτάνω στην μονοκατοικία.Άποχαιρετώ το μωρο μου κ κατευθύνομαι με γοργά βήματα προς την είσοδο.Χτυπάω το κουδούνι κ περιμένω.Ώσπου η πόρτα ανοίγει.

Δεν περίμενα όμως να δω αυτό που αντίκρισα...Αυτή...Δεν με γελούν τα μάτια μου.Ήταν όντως αυτή.. Έστεκε αμίλητη εκεί.Στην κάσα της πόρτας κ με κοιτούσε με αυτά τα μάτια.Είχε χλωμιασει.
Δάκρυα απειλούσαν τα υπέροχα μάτια της και η καρδιά μου σφικτηκε στο πονεμένο ,απο την κούραση, θώρακα μου.Ήταν σαν να έχασε κάποιο χτύπο μόλις την είδα έτσι ξαφνικά.

Μα τι λέω;;Αχιλλέα συνελθε.
Δεν είναι αυτά για σένα.

Αφροδίτης POV

Τα λεπτά περνούσαν κ κανένας δεν σκόπευε να σπάσει την σιωπή.

Την σιωπή που για κάποιο λόγο δεν ήταν αμήχανη.Ήταν σαν να μπορούσαν τα μάτια να πουν λόγια που τα στόματα δεν θα κατάφερναν.

Τον είχα εδώ μπροστά μου.Ξανά.
Και κάτι μέσα μου,μου έλεγε ότι αυτο δεν θα εξελισσόταν καλά.

Η κοιλιά μου διαμαρτυρήθηκε.Μα η όρεξη μου κόπηκε ακαριαία.Και αυτό όταν άνοιξα την πόρτα.
Καλύτερα να μην την άνοιγα ποτέ.

Και όλα αυτά..επειδή η αχόρταγη κοιλιά μου αναζητούσε λίγο ακόμα φαγητό..για να γεμίσει το κενό που υπήρχε εκεί μέσα...

💛

Ooo hi again!!
Πως είστε;
Answer here if u want
↪

Thank u αν βρίσκεσαι εδώ αυτήν την στιγμή btw.❤
και περιμένω τα σχόλια κ τα μηνύματα σας για τυχόν διορθώσεις.

That's all for now.

New chapters soon

xx