Πίσω στο σπίτι λοιπόν κ ειμαι πτώμα.
Νιώθω να πόδια μου να τρέμουν.Να μην με βαστανε πια.Ο αθλητικός τύπος που λέγαμε;..
Κατευθύνθηκα προς το μικρό μου παράδεισο.Την κουζίνα.Οο ναι.
Μπας και τσιμπήσω τίποτα γιατί με είχε κόψει λορδα απο το πρωί αλλα τίποτα το ιδιαίτερο.
Με τα χίλια ζόρια έφτιαξα ενα τοστάκι.Με γαλοπούλα κ τυρί.
Γενικά τώρα τελευταία προσέχω την διατροφή μου.Γελάνε κ οι τοίχοι.
Έλα ομως που δεν χόρτασα με το τοστ κ η κοιλιά μου άρχισε να παραπονιέται υπερβολικά πολύ.
Η μητέρα μου έλειπε κ δεν είχε προλάβει να μαγειρέψει.
Αρα έχουμε κ λέμε.Ή θα μείνω νηστική,ή θα παραγγείλω ή θα μείνω νηστική..
Χμ.Με βλέπω νηστικη λοιπόν.Μονο που οταν παραγγέλνω φαΐ με πιάνει ενα τρακ.Ενα άγχος.Δε μπορώ να ξεστομισω λέξη.Συν οτι αρχίζω να τραυλιζω.
Δηλαδή μόνο σε εμένα τέτοια γκαντεμιά;
Αλλά το στομάχι μου συνέχιζε να παράγει περίεργους ήχους κ η πείνα δεν έλεγε να περάσει μόνο με αέρα.
Άρπαξα το τηλέφωνο κ πληκτρολόγησα τον αριθμό του πιο κοντινού φαστφουνταδικου που είχαμε στην περιοχή.
<<Κα-καλησπέρα μ-μια πα-παραγγελια θα ήθελα να δ-δώσω..>> είπα με τρεμάμενη φωνή.Το τραύλισμα δεν με άφηνε να αρθρώσω λέξη.
<<Ναι,πείτε μου>> ακούστηκε μια αντρική φωνή..Βαριά κ σέξυ μπορώ να πω.Με βοήθεια το τραύλισμα λοιπον κ σε συνδυασμό το τρακ μου παρήγγειλα δυο burger με ζουμερό μπιφτέκι από βοδινό κρέας, λιωμένο τυρί, φρέσκια τομάτα, τραγανό μαρούλι, κρεμμύδι και μαγιονέζα μέσα με φρυγανισμένο ψωμάκι με σουσάμι κ μια μεγάλη μερίδα πατάτες.
Κατάφερα κ το προφερα ολο αυτό;Μωρέ μπράβο μου.
Ναι πηρα δυο γιατί το ενα δεν μου φτάνει.Κανω κ μια διατροφή μην το ξεχνάμε.Μετά απο μιση ώρα το πολύτιμο,υπεροχοτελειο πεντανόστιμο φαγητό μου είχε φτάσει.
Το κουδούνι χτύπησε κ έτρεξα στην κυριολεξία προς την πόρτα για να ανοίξω.Αφού ανοίγω την πόρτα κ είμαι έτοιμη να πληρώσω κ να φύγω τρέχοντας σαν να μην υπάρχει αύριο ωστε ο ουρανίσκος μου να γευτεί αυτήν την πανδαισία υλικών.
..σκαλωνω..
Τα μάτια μου σκαλωσαν..Το σώμα μου δεν έλεγε να κουνηθεί ρούπι απο κει..
Ή η μοίρα με μισεί ή το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μου..
{}
💛
Fun fact:Πείναγα οταν το έγραψα αυτο το κεφάλαιο ναι.
Κ συνεχίζω να πεινάω.Μονη μου;
okay.Foreven alone λοιπόν.Thank u αν βρίσκεσαι εδώ αυτήν την στιγμή btw.❤
και περιμένω τα σχόλια κ τα μηνύματα σας για τυχόν διορθώσεις.That's all for now.
xx
أنت تقرأ
ᴡʜᴇɴ ᴅʀᴇᴀᴍs ᴄᴏᴍᴇ ᴛʀᴜᴇ. (ΥΠΌ ΔΙΌΡΘΩΣΗ)
أدب المراهقين5 το πρωί. Εισερχόμενη κλήση. Απόκρυψη. Το σηκώνω.Κενό... Μια ανάσα ακούγεται απο την άλλη πλευρά της γραμμής. Εκνευρισμένη οτι κάποιος απλά μου κάνει φάρσα πρωί πρωί πάω να το κλείσω και τότε ακούω απο την άλλη γραμμή.. "μου λειπεις..." ακούγετα...