Real Chapter 14 * Way Back To Korea *

36 1 0
                                    

LYN'S POV

" Ma'am sigurado po kayong aalis na kayo? di niyo po ba sasabihan ang mga kaibigan niyo?" tanong sa akin ng diver ko.

" Manong can you please wait for a moment?. I would just tell them na I will go na. " sabi ko kay manong habang may sinusulat na letter sa kanila.

" Ahy sige na iha pumunta kana maske di ko masyadong naintindihan yang mga pinagsasabi mo. " sabi sa akin ni manong. langya! di pala ako naintindihan di sana pinatagalog niya nalang.

Paakyat na ako sa condo namin nila Lilyan pa akyat nako sa elevator ng maiwan ko ung sulat kaya nag record nalang ako ng mga sasabihin ko sa kanila at sinabi ko na bumili nako ng roaming na number para dun kami mag uusap. Ready nako noh may extra pa naman akong Iphone 5 eh. kaya iwan ko na toh sa kanila para wala na din akong connection kay Lee

Nakarating nako sa condo namin at binuksan na ang pinto pag kabukas ko ng pinto ay nakita ko si Lilyan na bubuksan din sana ang pinto.

" Lyn! thank god na abutan pa kita! wag mo naman sana kaming layasan ng ganun ganun lang!" sigaw niya sa akin kaya na pairap nalang ako at binigay sa kanya ang phone ko.

" Aanuhin ko to?" tanong niya sa akin. diko nalang siya sinagot. niyakap ko nalang siya at binulungan

" I will miss you. Paki sabi din sa kanila na mamimiss ko sila. Pakinggan niyo nalang ang nasa recordings ko tyka text ko nalang kayo mamaya. roaming number.sorry. iloveyou. and I WILL MISS YOU. DON'T TELL LEE NA NASA KOREA AKO" sabi ko sa kanya tuluyan ng umalis sa condo namin.

Pababa nako ng condo ng may makasalubong akong lalake at nakisabay sa akin na bumaba ng condo

" Hello Lyn. Kilala mo pa ako?" hell no! and why? do I know him?!

"No" sabi ko sa kanya actually di ko siya tinitignan.

"Oh okay then. una nako b-bye." sabi niya at tuluyan na siyang umalis ng elevator

Nakababa nako at sumakay na sa kotse pa puntang airport

" This is the time for Kyla Lyn Martinez to have a new and wonderful life." sabi ko sa sarili ko habang tuluyan ng kalamitan ang mga kagaguhan na nangyari sa akin sa Pinas.

SANDRA'S POV

" Kyaaaaahhh!!!!! Oh my!!!!!!! umalis na si Lyn?!!!!!!! kyaaaahhh!!!" sabi ni Shai at tuluyan ng humagulgol sa sofa si Lilyan naman eh pilit siya na pinapatahan habang ako ay  patago na tumutulo na ang luha

" Wag nga kayong maginarte! mainiwan naman kasi siyang cellphone number niya tyka iniwan niya din phone niya oh! basta wag niyong sasabihin kay Lee na nasa Korea siya. okay" sabi ni Lilyan sa amin ni Shai na nagdradarma.

" Look pakinggan niyo to." tapos linarinig sa amin ni Lilyan ung record ni Lyn..

" Wow! guys! I-i don't what am I going to say. it's a bit crazy that i met a girl named Sandra at the mall. That girl was amazing. The way she use common sense as a defense to others and even if she is a bit lowka! hahaha I will miss the side of that girl. Then while walking at the hall I saw a brave girl named Shai. She's the type of girl that don't want to offend other by words but defenses her love ones with a very sharp words. Then here comes a very very crazy girl that stands as my mother,sister and friend. A girl named Lilyan. Wow! I can't even say anything about our memories. But ALWAYS remember this. I WILL COME BACK for you guys. I will always call you. Just don't tell Lee that I am here in Korea. I'll call you up Lilyan. I will miss you guys! love you! Lyn. SARANGHE hugs and kisses from all of ya'll SIS! " Pagkarinig na pagkarinig ko sa word na SIS ni Lyn ay bumuhis na talaga abg luha ko. Oo nga magkakaruon kami ng connection but it will not be complete without her.

My Four BoyfriendsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon