Ang Aking Mga Tula

Oh Aking Sinta

Nung una palang kitang makita

ako ay agad mong nakuha

kinukulit ako ng aking puso

upang malaman ang pangalan mo.

Nung kita ay nakilala na

Isipan ko naman hindi mabahala

Palagi ka kasing nasa isipan

Tumatakbo ng walang kapaguran.

Gumagawa ng paraan

Upang ako ay matingnan

Nagsimula na ngang mapansin niya

Ako naman ang tinamaan ng hiya.

Gusto niya daw akong makita

Upang ako na ay makilala

Ako ay nagpakipot muna

Para isipin na hindi ako basta-basta.

Napagdesisyunan na makipagkita

Baka siya ay mawalan ng gana

Sayang naman ang pagkakataon

Hindi maitagong ako'y kinikilig ngayon.

Sa may ilalim ng puno

Maraming bulaklak tumutubo

Kami ay nagkasundo

Doon ay magtatagpo.

Nauna akong dumating sa kanya

Naghihintay ako ng maligaya

Iniisip na ang gusto kong sabihin

Na ako'y may tinatagong pagtingin.

Makalipas ang dalawang oras

Sisipot pa kaya siya?

Luha'y unti unting lumalabas

Hindi na yata siya darating pa.

Wala man lang pasabi

Nakiramay pa sa sawi

Ulan ay bumagsak bigla

Ang langit sa aki'y naawa.

Gusto ko nalang mabasa

Sakit na nadarama ay mawala

Pagkatapos ng unos na ito

Sana'y tumibok muli ang aking puso.

Bigla nalang may sumigaw

Pangalan ko'y umalingawngaw

Tumakbo ako papalayo

Ayokong makita niyang ganito.

Sa kakatakbo'y ako'y nadapa

Hindi nakita ang kahoy na natumba

Pinilit kong makatayo

Upang dito ay makalayo.

Nakatayo siya sa aking harapan

Ako'y kanyang tinulungan

Nakita kung gaano siya'y nag alala

At niyakap niya lang ako bigla.

"Sarili ko ay masisisi

kung may masamang nangyari.

Ako sana ay patawarin."

Buong puso niyang sinabi sa akin.

"Iniibig kita alam mo ba?

Hindi ko nga lang sayo'y maipakita,

mahal kita oh aking sinta."

Sa kanyang pag amin ang puso ko'y lumigaya.

Hindi ko inakala

Ako'y kanyang sinisinta rin pala

"Mahal na mahal din kita"

tanging nasabi ko para sa kanya.