We Meet Again

Chapter 1

*toot-toot-toot-toot*

Nagising ako sa tunog ng alarm ko. Pinatay ko na agad kase maingay, nakakairita yung tunog. Bumangon na ako at pumunta na sa CR at nag start na ako mag ayos.

*After 1hr*

Bumaba na ako para kumain ng breakfast. "Ms. Saphira, naka prepare na po yung breakfast niyo. Kain na po kayo," sabi ni ate Jane. "Thank you po, ate," pag papasalamat ko sa kaniya. Of course I call her ate so that hindi niya masyadong feel na maid siya dito.

While I'm eating, lumapit si kuya sakin. "Madi! Tara na, I'm gonna be late na! Hahatid pa kita sa school mo!" Sigaw sakin ni kuya. Kung maka sigaw eh. Ngayon lng naman nag sabi. "Oo na kuya, eto na, masyado kang nag mamadali e,"

Dahil sa pag mamadali kong kumain nabulunan ako. Dali dali ko namang kinuha yung tubig sa harap ko. "Yan dahan dahan lng kase, parang wala ng bukas kung kumain ikaw eh," pang tutukso sakin ni kuya.

Ay wow ha. Siya nga may dahilan kung baket ako nag mamadaling kumain eh. "Ikaw kase pinag mamadali mo akong kumain, sino ba naman hindi mabubulunan don?" Sabi ko sa kaniya.

"Kasalanan ko ba? What I said is 'bilisan mo kumain' not 'bilisan mo kumain at mabulunan ka',"

"Ok fine! Ma una ka na sa car, Susunod na lang ako," sabi ko sa kaniya. Pumunta na siya sa labas at nistart yung car. Tignan mo, hindi pa pala naistart yung kotse tapos pinapamadali na nya agad ako. Parang babae si kuya eh, daig pa ako, daming satsat, parang hindi lalake.

Pumunta na ako sa sa labas and sumakay na sa car. "Kuya, lalake ba talaga you?" I asked him. Sorry na curious lng. Baka may tinatago na palang secret to.

Bigla akong napa tingin sa mirror and then I saw him looking at me ng masama. "Gusto mong masapolan?" Sabi niya with a serious tone and then he raise his fist. Bigla naman akong natakot.

"Sabi ko nga, lalakeng lalake ka. May girlfriend ka nga e. Ay wala ka pala non. Crush na nga lang meron ka iba pa gusto,"

"Geh, ipamukha mo pang bruha ka," na aasar na sabi ni kuya. Naka bawi din ako sayong lalke ka. Kala mo ikaw lang ha. "Kuya, can you sigaw the 'lalaking lalaki ako'," sabi ko sa kaniya.

"What am I? Uto uto para sundin ka?" Sabi naman niya sa akin. Well... medyo, sometimes.

*after 20 mins*

"Hoy! Wake up! Bumaba ka na," pang gigising niya sakin.

"Eh? We're here already? Bakit parang ang bilis naman? Wala bang traffic? Sana everyday,"

"Dami mong sabi. Imbis na bumaba ka na lang e. Bilisan mo na hoy!" Sabi niya saken. Inayos ko na buhok ko and then yung bag ko.

Ang sama talaga saken ng tao na'to. Is he my kuya ba talaga or no? Pero ok na yung ganito kesa naman sa sweet kami. Ew. Kadirs duh. Bumaba na ako sa car at baka kung ano nanamang eche bureche ang sabihin neto.

"Bagal bagal kumilos parang pagong. Actually not 'parang pagong' kase mas mabagal ka pa sa pagong," sabi niya.

"Edi wow," sabi ko sa kaniya at nag start na akong mag lakad papasok sa school. Narinig kong tinawag niya name ko. Pero hindi ko na siya nilingon. Bahala siya dyan sa buhay niya.

Ewan ko ba don. Madaling madali pumasok kala mo naman malayo school non. Charot hindi ko alam saan school ni kuya at kung anong name ng school.