Trap Series 1: Seduced By My Step Son

Chapter 6

Nagising si Aria sa sinag ng araw. Napakabigat ng pakiramdam niya at ang sakit ng ulo niya.

Where is she?

Nanlalabo pa ang paningin niya at nang tuluyan na siyang makabawi ay ganun na lang ang panggigilalas niya.

Why is she in Henry's room?!

The last thing she remembers ay kasama niya si Amira sa bar.

Napabalikwas siya ng bangon kasabay ng agarang pagbilis ng tibok ng puso niya. Nang makabawi na siya sa pagkabigla ay agad na sumagi sa isip niya si Ravince. Walang ibang mag-uuwi sa kanya sa bahay kundi ito lang!

Bababa na siya ng higaan nang makarinig siya ng sunud sunod na katok mula sa labas ng pinto. Natataranta siya. Hindi niya alam ang gagawin niya! Lalo na nang marinig niya ang boses nito mula sa labas ng silid.

"Aria, are you up?"

Boses pa lang nito sa pandinig niya ay nanlalambot na siya sa takot.

Fvck! She can no longer think straight! Ano ang gagawin niya? Baka bigla na lamang ito pumasok sa silid nila ni Henry.

Nahugot niya ang hininga nang makita niya ang pagpihit ng siradura.

Mabilis siyang nahiga pabalik sa kama. She pretends to be sleeping

"I know you're awake. Stop pretending. I won't buy that again."

Nanatili siyang hindi nagsasalita at nanatili siyang nakapikit.

"Breakfast is ready. Sumunod ka na sa'kin sa baba."

Kumain siyang mag-isa niya! Does he think na sasabay siya rito? Baka kung ano na namang kahayupan ang gawin nito sa kanya.

"By the way, tumawag na ako sa amo mo. I told him that you're not feeling well and you cannot report to your work today." Huling sinabi nito bago tuluyang lumabas ng kwarto.

She feels that there's something different in him. Hindi niya nahimigan ang bastos at masama nitong pananalita. His tone is calm and there's no sound of danger in it. O baka naman nabingi lang siya sa labis na takot.

She locked the door at mabilis nagtungo ng banyo para mag half bath. She feels so dizzy. Napamura na lang siya. She's so pissed of herself. Kung hindi ba naman kasi siya uminom ng alak, hindi siya magkaka hang-over, lalo na ang mauwi ng demonyong si Ravince sa bahay!

She stayed in the bathroom for almost two hours. Gusto niya lang magkulong doon buong araw. She doesn't want to see him! Hihintayin niya na makaalis si Ravince bago siya lalabas. She will know when he leaves dahil malapit sa garahe ang kwarto ni Henry. Maririnig niya ang andar ng sasakyan nito kung sakaling aalis ito. But fvck! Kailang kaya ito aalis?!

Kung tumawag kaya siya ng pulis?

Pero gulo lang yun. Baka makarating pa kay Henry.

Lalong sumasakit ang ulo ni Aria sa kakaisip. Hindi siya mapakali. She badly wants to get away from this house!

"Henry.. I wish you're here. Hindi sana ako matatakot ng ganito." Namalisbis ang luha sa mga pisngi niya. Matindi ang takot niya sa anak nito. Tinutupok siya ng takot like he became her phobia. Kung gaano siya katakot sa dugo ay halos ganun din ang takot niya para sa binata ngunit may kasama iyong galit.

Hindi namalayan ni Aria na nakatulog na siya sa banyo sa kakaiyak at kakahintay kung kailan aalis si Ravince.

NARAMDAMAN ni Aria ang tila paglutang niya sa ere at ang paglapat ng katawan niya sa malambot na kama.

Napamulat siya nang mata at ganun na lang ang takot niya nang mamulatan ang mukha ni Ravince. Tila nabigla rin ito sa kanya.

"H-huh! Don't touch me! Lumayo ka sa'kin!" Para siyang napapasong iwinaksi niya ang mga kamay nito mula sa kanya. 

"Nilipat lang kita sa kama. I called you many times but you were not answering. So I've decided to enter your room. Nakatulog ka pala sa bathroom." Mababa at seryuso ang boses nito. Pinapakiramdaman niya lang ito. Hindi niya ito kayang tapunan ng tingin.

"I-Iwanan mo na ako.." She can't help but cry in fear. Di niya rin mapigilan ang panginginig. She fears him so much.

"Fvck!" Bigla itong napamura na lalong ikinatindi ng takot niya. She feels so helpless.

"You really fear me this much?" Hindi niya man ito nakikita alam niyang nagtatagis ang mga bagang nito. Mariin siyang napapikit habang walang tigil ang pag-iyak.

"R-Ravince! Please, n-no!" Napasigaw at nataranta bigla siya nitong binuhat mula sa kama. Nagsimula siyang magpumiglas at magsisigaw.

"Shut up! Don't you dare fight me, Aria." May pagbabanta sa boses nito at sa takot ay tinigil niya ang pagpupumiglas pero walang tigil ang pag-iyak niya.

"Stop crying! Damn it!" Angil nito sa kanya na ikinanginig niya lalo habang nasa mga bisig nito. Mariin niyang nakagat ang pag-ibabang labi upang pigilan ang paghikbi.

She doesn't know what to do. Napakahina niya!

Inilabas siya nito sa silid na iyon at pinihik ang hagdan pababa. Dinala siya nito sa dining hall at binaba siya nito paupo sa harap ng mesa kung saan nakahain ang pagkain. Umupo naman ito sa katapat na upuan.

"You should eat. It's almost noon & you still haven't eaten since last night," seryuso nitong saad. She's not sure but he sounded worried. Kaso impossibleng totoong nag-aalala nga ito sa kanya. He's heartless. He's only capable of hurting and molesting her!

Hindi siya nagsalita at nanatiling iwas ang tingin rito. Nakita niya sa gilid ng mata niya ang pagsalin nito ng pagkain sa platong nasa harapan niya.

"Eat up, Aria. If you don't want my patience to run out." May pagbabanta sa boses nito.

"Kakain lang ako pag umalis ka sa harap ko," hindi napigilan niyang sabi.

"Alright. Iiwan na kita rito. Eat." Umalis nga ito sa harap niya at lumabas ng dining hall.

Nanginginig na pumawala ng malalim na hininga si Aria. She should fight this fear. Palagi siya nitong matatalo kapag palagi siyang matatakot. Dapat niyang lakasan ang loob. She's not a weak woman. Nagawa niyang lumaban sa buhay at maging matapang kaya narating niya kung nasaan siya ngayon. Tapos isang lalaki lang ang magpapatiklop sa tapang na yun?

She exhaled exasperatedly at mariing napapikit. Stop being this weak, Aria.

Napabaling siya sa mga pagkaing nakahain sa harap niya. Those look really delicious at gutom na rin talaga siya. Kaya kahit luto iyon ni Ravince, nagsimula siyang sumubo.

Masarap ang luto nito. Marahil kung hindi lang siya ginawan ng kasamaan ni Ravince ay mabubusog siya sa luto nito. Kaso kahit pa anong sarap ng luto nito, hindi niyon mapapawi ang galit niya.

Habang sumusubo biglang pumasok sa dining hall si Ravince na ikina-alerto niya.

"You don't have to leave the house. I'm not coming back for now. Just take care of yourself and if something happens, just call me." Iyon lang ang sinabi nito at inilapag ang isang calling card bago tumalikod.

Nakahinga ng maluwang si Aria. Sana nga ay di ito bumalik. At sana di na ito bumalik pa kahit kailan.

Narinig niya ang pag-andar ng sasakyan nito paalis. Doon lamang tuluyang napanatag ang loob niya.