ARAYIŞ

Bölüm-3

Bölüm-3

‘’ Güneş ancak batana kadar senin için vardır.Onu sahiplenemezsin’’

Uyandığımda üzerinde ince bir battaniye olan tahta bir yataktaydım. Yanımda Scott bir sandalyesinin iki ayağı üzerine durarak duvara yaslanmıştı. Gözleri tavandaydı. Uyandığımı görünce hemen doğruldu.

‘’Sonunda uyandın. Daha iyisin ya?’’

‘’Evet sadece biraz…’’

Kalkmaya çalıştığımda kemiklerim beni yarı yolda bırakmıştı.

‘’Biraz daha dinlenmelisin. Düştüğün sırada kemerinde taktığım ağ etrafa takılarak seni birazda olsa yavaşlatmış. Ama ayak bileğin sanırım incinmiş .Eva’nın çok yardımı dokundu.

Eva’da kimdi. Sanırım biraz kafam karışmıştı. Biraz hatırlamaya çalışınca aklıma gelen tek şey sarı saçlar oldu. Evet onu düştüğüm sırada görmüştüm. Demek adı Eva’ydı.Scott’ın sevgilisi falan olmalıydı. Yada onun gibi bir şey olmalıydı.

‘’Eva’da kim?’’

Kapı açıldı ve içeri düştüğümde gördüğüm kız girdi. İşte Eva. Saçları sanki hareket ettikçe parlıyordu. Sarı onun içindi sanki. Dövme göremiyordum. En azından görünen yerlerinde.

‘’Adım Eva. Size yardım etmek için bekliyordum ama sanırım sürpriz oldu. Ayağın nasıl oldu? Elimden geleni yaptım.’’

‘’Nasıl yani? Doktor musun?’’

Eva gözlerini devirerek Scott’a dönmüştü.

‘’Ona anlattığını sanıyordum.’’

‘’Anlatacaktım. Sadece zaman olmadı.’’

‘’Her neyse beni ilgilendirmez. Ayrıca gitmeliyiz. İki dakikanız var.’’

Ben yokmuşum gibi davranmaları ne kadar hoş! Demek bana söylemediği şeyler vardı.Belki de birçok şey vardı. Scott boğazını temizleyerek sandalyeden kalktı ve yanıma oturdu.

‘’ Öncelikle Eva bir cadı.Ne melek ne de insan. Beni tuttukları yerde onu görmüştüm. Yani kısmen. Bir süre sonra yanıma gelip her şeyi anlattı. Bizi istediklerini ve kanatlarımızı. Ona güveniyorum emin ol bize yardım ediyor. Beni orada tutanlar ve şu an peşimizdekiler amcası. Bizi arıyorlar çünkü dünya üzerinde bulunan 5 madalyonu sadece yerinden biz çıkarabilirmişiz. Biliyorum kafan şu anda çok karışık ama bunları bir an önce sindirmen gerek. Çünkü gitmemiz gerek. Ve bu madalyonların her birinin ayrı gücü olduğu da söyleniyor. Onları bulmalıyız Lyla. Onlardan önce o madalyonları bulmalıyız bu bizim içinde önemli. İlk kez bir işe yaradığımı fark ediyorum. İlk kez bu kanatların bir amacı olduğunu anlıyorum. Bazı hayatlar diğerleri için vardır. Onlar bilmese de vardırlar. Belki kimse bilmeyecek ama bize ihtiyaçları var. Hem meleklerin hem de insanları hatta daha bir çok ırkın.’’

Öyle cümleler vardır ki onları duyduğunuzda içinizde bir kıpırtı olur. Bir şeyler harekete geçer. Orada çoktandır duran ama bu cümlelere ihtiyaç duyan şeyler. İşte bu cümlelerde onlardan biriydi. Cümleleri ve ses tonu karşısında ikna olmamak mümkün değildi. Henüz anlamadığım bir çok şey vardı ama anladığım tek şey onda bana ait olan bana benzeyen şeyler vardı. Bu farklıydı. Scott çok farklıydı tıpkı kanatları gibi. Onun cümleleri aklıma annemin günlüğünü getirmişti. Bu cümlelere benzer şeyler yazıyordu. Annem ve babamdan geriye kalan tek şey o günlüktü. İçimden bir ses günlüğü almamızı söylüyordu.

‘’Günlük. Onu almalıyız. Tekrar eve dönmemiz lazım Scott.’’

‘’Ne günlüğü? Eve geri dönmemiz bizi tehlikeye atar.’’