A British Love Interest (Ft. Harry Styles)

Bosbessenmuffins en massages...

Mijn wekker doet zijn werk weer, en slaagt erin om met zijn getring me bijna uit mijn bed te rammen. Ik neem mijn telefoon en zie dat het vrijdag is. Met tegenzin sla ik mijn beddenlaken van me af en loop naar mijn kleerkast. Deze keer kies ik voor een zwart kleedje van Armani. Ik dacht dat ik had gezien dat het zonnig zou worden, dus waag ik het er maar op. Ik ga toch niet buitenkomen, op mijn wandeling van twee minuten naar het cafeetje na dan. Ik loop naar de badkamer en zet de douche aan. Als ik eronder sta laat ik de warme stralen me wakker maken. Ik was gisterenavond om één uur thuis gekomen, en was moeilijk in slaap geraakt. Ik denk dat ik zo'n vijf uur in totaal geslapen heb... Maar vijf korte uurtjes... Ik was mijn haren en loop dan met tegenzin de douche uit. Ik zet mijn voeten in mijn slippers en loop de trap af. Tot mijn grootste verbazing zie ik dat mijn vader aan de tafel zit, met een halfgevulde kom ontbijtgranen en dampende koffie naast hem. Hij is geconcentreerd de krant aan het doorlopen. Als hij mijn sloffende voetstappen hoort kijkt hij op. 'Hallo, Ella!' Hij glimlacht breed naar me en ik zie de lachrimpeltjes zich rond zijn mond verspreiden. 'Hallo, papa,' zeg ik, 'Hoe komt het dat je nog niet op je werk bent?' Vraag ik. 'Ik heb een halve dag verlof genomen,' zegt hij terwijl hij zijn schouders ophaalt. Ik staar hem met open mond aan. Normaal gezien werkt hij elke maandag tot vrijdag en is hij al op de baan rond zes uur. Een halve dag verlof neemt hij heel zelden. 'I-is er iets gebeurd?' Stotter ik. Hij kijkt me lief aan en geeft me een klopje op mijn hand. 'Ik wou je gewoon zien. En met mijn dochter kunnen ontbijten.' Ik glimlach. De laatste keer dat ik met mijn vader samen op een weekdag heb ontbeten kan ik me niet meer herinneren. 'Oké,' zeg ik terwijl ik de voorraadkast open om mijn cornflakes eruit te halen. Ik neem een rood kommetje dat versierd is met witte stippen en ga tegenover hem zitten. Ik open mijn Instagram en zie van allerlei vakantiefoto's van mijn schoolgenoten. De een ligt te bruinen onder een palmboom, terwijl de ander een flinke bergwandeling maakt met wandelstokken. Ik sluit de app en eet mijn ontbijtgranen op en begeef me weer naar de badkamer. Ik poets mijn tanden en doe mijn make-up op. Ik doe rode ballerina's aan en neem een vestje van de hanger en hang het over mijn arm. Ik sluit mijn raam en loop dan de trap af en geef mijn vader een zoen op zijn wang en begin aan mijn vertrouwde, twee minuten lange wandeling naar het cafeetje. Mijn moeder staat met een borstel in haar hand al voor de glazen deur en opent hem met een vrolijke blik op haar gezicht. Ik geef haar een knuffel en vraag hoe ze geslapen heeft. 'Beter dan jou, denk ik,' antwoordt ze geheimzinnig. Ik haal vragend een wenkbrauw op. 'Ik hoorde dat je pas laat terug kwam...,' begint ze plagerig. Ik rol met mijn ogen. 'Half twee is een redelijk uur, hoor.' Ze haalt haar schouders op. 'Hoe was het?' Vraagt ze dan, 'Was het leuk?' Ik glimlach om haar nieuwsgierigheid. 'Ja, het was leuk,' antwoord ik dan. 'Was het... Een date?' Vraagt ze dan, met een sprankeling in haar ogen. 'Mam, we zijn gewoon vrienden,' zeg ik, 'Het was geen afspraakje.' Ze kijkt me nog steeds met een blik aan die schreeuwt ik geloof je niet! Ik doe geen verdere moeite om haar te overtuigen, en loop dus naar de privé-ruimte om mijn schort van het haakje te halen. Ik verschrik me bijna dood als iemand me op mijn schouder tikt. Ik kijk naar achteren en rol met mijn ogen als ik een bekend gezicht zie. 'Sorry, sorry!' Zegt Harry meteen. 'Ik wou je niet doen schrikken...' Voegt hij er nog aan toe. Ik glimlach naar hem en geef hem een knuffel. Ik stomp hem tegen zijn schouder en zeg dan: 'Laat me niet meer zo schrikken, alsjeblieft!' Hij trekt weer een scheve glimlach en zegt dan: 'Nog eens sorry... Maar eh... Vond je het leuk gisteren?' Ik knik. 'Ik vond het heel leuk!' Zeg ik blij. Een grote glimlach verspreidt zich over zijn gezicht. 'Ik heb het ook heel leuk gevonden,' voegt hij eraan toe, 'Je kan echt goed dansen!'

Ik voel mijn wangen warm worden. 'Dank je,' antwoord ik verlegen. Blijkbaar heeft hij de blosjes op mijn wangen gezien, want hij kijkt me lachend aan. 'In bowlen ben je dan wel ietsje minder...' Zegt hij plagerig. Ik kijk naar mijn schoenen en zeg dan: 'Zó verschrikkelijk was ik nu ook weer niet, hoor!' Ik probeer het serieus te zeggen, maar ik moet lachen. Harry lacht naar me en legt zijn hand op mijn schouder. 'Misschien moet je nog een béétje oefenen, maar het ging nog wel.' Hij lacht naar me. Ik wil er iets tegenin brengen, maar er schiet me niets te binnen. Ik loop daarom de kamer uit, met Harry naast me. Hij glimlacht voor zich uit, omdat hij weet dat hij de discussie gewonnen heeft. Ik bind mijn donkerrode schort voor me, en loop naar een man van middelbare leeftijd en neem zijn bestelling op. 'Een cappuccino,' zegt hij.

'Komt eraan.' Ik loop naar de bar, om de cappuccino te zetten. Harry staat naast me en doet plagerig de beweging die je maakt met bowlen. Ik keek gespeeld kwaad naar hem, maar schiet dan in de lach. Hij fluistert in mijn oor. 'Je kan gewoon niet kwaad op me blijven, hè?' Zijn hete adem kietelt me lichtjes. 'Dat is waar...' Antwoord ik met tegenzin. Hij glimlacht naar me en houdt dan zijn hand om onze handshake te doen. Lachend doe ik met hem mee, en zie dan dat de cappuccino doorgelopen is. Ik zet het kopje op een zilveren plateautje en doe er wat chocoladepoeder bij. Ik loop naar de man en geef hem zijn wisselgeld.

Het is middag, en ik loop naar de privé-ruimte om te lunchen. Ik doe mijn schort uit en hang deze netjes aan een haakje. Dan hoor ik de deur piepend nog een keer opengaan. Aangezien mijn andere collega's hier niet eten-ze eten liever aan de tafeltjes achterin bij de klanten- weet ik dat het Harry is. Voor ik ook nog maar 'hallo' zeggen kan voel ik zijn sterke armen rond mijn middel. Verward omhels ik hem terug. Na een half minuutje vraag ik hem: 'Waaraan heb ik dit verdiend?' Terwijl ik mijn hoofd omhoog hou om zijn reactie te zien. 'Je bent gewoon een geweldige vriendin, en dat wou ik je tonen,' zegt hij meteen. Ik voel mijn wangen rood worden en leg daarom mijn hoofd terug op zijn borstkas. Nu besef ik pas dat sinds Harry er is ik Larissa nog niet gemist heb. Normaal mis ik haar elke dag, en nu is ze nog geen een keer in mijn hoofd opgekomen. Na een tijdje duw ik hem zachtjes van hem af en neem ik mijn lunch uit mijn tas. Ik eet mijn sandwiches op terwijl ik naar buiten kijk naar de blauwe hemel en de zon die hoog boven ons staat en zijn stralen over het gras laat vallen. Dan haal ik een bosbessenmuffin uit mijn tas en deel hem met Harry. Als dat op is ga ik met tegenzin naar het haakje waar ik mijn schort gehangen heb. Blijkbaar is het duidelijk dat ik nog niet terug aan het werk wil, want ineens voel ik grote, warme handen op mijn blote schouders. Hij masseert mijn schouderbladen en hij is er verdomd goed in. 'Waar heb je dat geleerd?' Vraag ik verbaasd. 'Van mezelf denk ik.' Zegt hij. Ik laat zijn handen nog even mijn schouders masseren en geef hem dan een knuffel. 'Dat was heel lief van je,' zeg ik hem. Hij haalt zijn schouders op en zegt: 'Is geen moeite. Trouwens voor vrienden doe ik dat graag.' Hij knipoogt. Ik lach naar hem en zeg dan: 'Dankjewel, vríénd.' De mooie sprankeling in zijn ogen verschijnt weer.

Als ik thuis ben kijk ik naar mijn telefoon en stuur Harry een sms'je. 'Nog eens bedankt voor die massage ;),' stuur ik. Bijna direct krijg ik een antwoord.

Zie het maar als een vriendendienst... Als je wilt kan ik je ook leren fatsoenlijk bowlen... ;)

Ik lach en antwoord hem dan. 'O? Zó goed heb je nu ook weer niet gewonnen hoor! De volgende keer versla ik je wel :)'

Een paar seconden erna krijg ik antwoord.

Hoop er maar niet te veel op want misschien help ik je dan niet meer... Wie weet... ;)

Ik schud lachend mijn hoofd. 'Alsjeblíéft???' Stuur ik terug. Enkele seconden erna krijg ik weer antwoord.

Als je het héél lief vraagt... :)

Meteen stuur ik hem terug. 'Harry, wil je alsjeblieft mij helpen de volgende keer dat we gaan bowlen?'

Ik weet het toch niet, hoor...

'Omdat ik het ben, vriend?'

Oké! Lief genoeg. Volgende keer help ik je opnieuw ;)

Ik lach en leg mijn telefoon weg. Nee, ik mis Larissa nog steeds niet.