TÜRK İDOL

+11.Bölüm

Jimin'le birlikte kocaman bir sahnedeydik.Korkmuş bir halde Jimin'in elini sıkıca tutuyordum.Birden ışıklar söndü ve koskoca sahnede tek başıma kalmıştım. Korkuyordum,bağırıyordum, Jimin'i özlüyordum.JİMİN GİTME DUR NOLUR GİTME JİMİİNNNN! Avazım çıktığı kadar bağırıyordum, sonunda vücudum bu korkuya dayanamayıp yere kapanmıştı.Ağlıyordum hıçkıra hıçkıra.Jimin'i özlüyordum, hayatımdaki herkes tek tek yanımdan gidiyormuş gibi hissediyordum.Bu ne berbat bir histi böyle!Delirmek üzereydim.Çığlıklarım ağlamalarımın arasından duyulmuyordu bile.NEREDESİNİZ NOLUR GERİ DÖNÜN GİTMEYİN NOLUR!Koskoca sahnede tek başıma olduğum aklıma gelince biraz kendimi toparlayıp ayağa kalkmıştım, sahnenin sol tarafından belli belirsiz bir ışık süzülüyordu.İçimdeki his o ışığa doğru gitmemi emrediyordu sanki.Öyle de oldu, sessizce ve titreyerek oraya doğru yönelmiştim ki birden Jimin karşıma çıkıp beni kucaklamıştı...

'Pırıl beni duyuyor musun? Nolur uyan artık nolur...'

'Pırıl biz sensiz naparız lütfen uyan artık daha yaşayacağın çok güzel günler var önünde.'

'Annem bak ben geldim yanımda Demet de var yalvarırım kalk uyan artık nolur...'

Yavaşça gözlerimi açmaya çalıştım. Önce kimseyi seçemesem de git gide her şey daha da netleşti ve sanırım hastanedeydim.Annem,Demet,grup üyelerim,bts üyeleri ve başkan yanımdaydılar.Uyandığımı görünce epey bir sevindiler ve Jimin doktoru çağırmaya gitti. 

Doktor geldi kontrollerimi yaptı.Bıçaklanmışım ve ameliyat riskli geçtiği için 2 gün boyunca uyanamamışım. Ve uyandığıma göre kendimi iyi hissedince çıkabilirmişim hastaneden.Karşımda annemi ve Demet'i görünce çok sevindim, annem ağlamaya başlamıştı. O kadar çok özlemişim ki onları. Herkes bizi yalnız bırakmak için odadan çıktılar.Anneme ve Demet'e olan biten her şeyi başından beri anlattım.Stajyerlik günlerimi,çıkış yapacağımızı,lider olduğumu ve Jimin'le sevgili olduğumuzu. Annem anlamış zaten Jimin'le aramızda bir şey olduğunu.Az buçuk bilir Bts'i ve ne kadar yoğun programları olduğunu.Uyurken bile yanımdan hiç ayrılmamış Jimin onu anlattılar bana. Annemin dediğine göre aşıkmış belli ediyormuş fazlasıyla.Anneme ve Demet'e de pek iyi davranmış.Annem uyurken hep Jimin başımda beklemiş.Dediklerine göre hiç uyumamış.Bunları duyunca gülümsedim. Biraz daha sohbet ettikten sonra içeriye başkan girdi.Beni bıçaklayan kişiyi bulduklarını söyledi.Bizim şirketin stajyerlerinden biriymiş.Yakalayıp konuşturduklarında beni kıskandığını, çıkış yapacağımı yediremediği için bunu yaptığını itiraf etmiş.Başkanımız da hemen şirketten atmış ve karakola teslim etmiş.Ben de şirketten biri olduğunu tahmin ediyordum zaten.Sonrasında grup üyelerim içeriye girdiler. Başkanım beni onlara emanet ettikten sonra şirkete geri döndü. Grup üyelerimle annemi, Demet'i tanıştırdım ama onlar ben daha uyurken tanışmışlar bile. Annem Korece bilmese bile Demet biraz biliyor o yüzden sorun olmamış pek.Son olarak içeriye Bts üyeleri girdi. Jimin aç olduğumu düşünerek yemek getirmiş.Gerçekten de açtım,yemekleri bana elleriyle yedirdi. Kendim yemek istediğimi belirttiğim halde ısrar etmememi söyleyerek kendi elleriyle yedirdi.Annem ordan bana çok iyi birini bulmuşsun bakışı atıp Demet'le birlikte çıktılar odadan bizi yalnız bırakmak için.Diğerleri de bu durumu anlamış olmalılar ki onlar da annemlerin arkasından odadan çıktılar.

'O kadar çok endişelendim ki sevgilim, sürekli yanındaydım senin, bir şey olur diye bir saniye bile yanından ayrılmadım.'

'Biliyorum hayatım annem anlattı sürekli yanımda durmuşsun bana bakmışsın çok teşekkür ederim bunu nasıl öderim bilmiyorum.'

'Hayır ödemeni falan istemiyorum sadece beni sevmeye devam et yeter.'

'Seni hep seveceğim.'

'Sana çok aşığım.'