Matapos ang pag-aaway namin kagabi puro na missed calls and text messages niya ang laman nang cellphone ko hindi ko na sinasagot ang mga tawag niya. Napabangon na lang ako at humarap sa salamin mugto ang mga mata ko sa kakaiyak kagabi.
Tok tok tok 🚪
"Baby girl, kain na tayo nang agahan." Sigaw ni mom sa kabila nang pintuan.
"Okay mom, sunod nalang po ako sa baba." Sagot ko
"Okay we'll be waiting for you sa baba ha?"
"Okay po."
Inayos ko na ang aking sarili, naghilamos na lang ako at nagtoothbrush sabay baba.
@diningarea
"Good morning Darling/Good morning Baby girl." Sila mom and dad pagkakita sakin binitawan na ni Dad ang binabasa niyang newspaper at naupo narin si Mom pagkatapos tumulong kila yayang maghain. Nasa kalagitnaan na kami nang pagkain at buti na lamang hindi nila napansin ang pamamaga nang mga mata ko nang..
"Hi Tita and Tito, good morning."
'Wait bakit siya andito? Kay aga aga naman o!' Sa utak ko.
"O hijo, goodmorning. Napaaga ka yata? May lakad ba kayo ni Cristina?" Tanong ni Dad.
'Kung masasabi ko lang sana kung makakaangal lang ako sana.' Sa sarili ko ulit.
"Uhmm.. actually meron po Tito." Sabay ngiti sakanila at lingon sakin. Pinagpatuloy ko lang ang pagkain ko na hindi siya tinatapunan nang tingin.
"Hijo maupo ka muna, nakapagalmusal kana ba?" Tanong ni Mom.
"Uhmm.. opo tita. Balak ko lang po sanang sunduin si Cristina. Schedule na po kasi namin ngayon sa enrollment." Sagot niya sabay upo sa tabi ko.
"Ah ganon ba. Mabuti na lang pala at napaalala mo, nakalimutan yata ni Baby girl ko." Sabay lingon sakin ni Mom.
"Bilisan mo na dyan, Darling para makaalis na kayo." Dagdag ni Dad.
"Mom.. Dad masama po ang pakiramdam ko pwede ko po bang ipagpabukas na lang ang pageenroll ko." Bigla naman tumayo si Mom at hinipo ang noo at leeg ko. Ganito talaga si Mom grabe mag-alala.
"Talaga baby girl? Wala ka namang lagnat pero mas makakabuti nga siguro kung magpahinga ka muna masyado kang matamlay e aakyatan na lang kita nang gamot mamaya ha." Tumango lang ako kay Mom sabay tayo lalagpasan ko na sana siya nang..
"Babe, are you okay?" Tiningnan ko lang siya saglit sabay patuloy na nang paglakad. Sinundan niya lamang ako nang tingin. Paakyat na ako nang hagdanan nang makita ko siyang masama ang tingin sakin ngunit hinayaan ko na lamang into.
Cristina's POV
Kaya ko pa bang tiisin ang pakikitungo sakin ni Nathan bakit naging ganito siya? Hindi pa nga kami kasal sinasakal niya na ko what if kung kasal na kami san na lang kaya to hahantong. Does he trust me? Pinagdududahan niya pa ba ang pagmamahal ko sakanya? Bakit, nakukulangan pa ba siya? Hindi naman siya ganito dati hindi naman kasi talaga dapat minamadali ang pagpapakasal. Bakit simula nang sabihin ko sakanila, sakanya na hindi pa ko ready magpakasal nag-iba na siya, iba na ang pakikitungo niya sakin. Sana hindi umabot sa punto na.. hindi ko na kaya at ang mas mabuti pang gawin ay.. bumitaw na lang.
After kong umakyat sa taas, dinalhan na ko ni mom nang gamot at pinainom ito sakin nahiga na lamang ako sa kama ko nang..
1 message received ✉
From: Babe
"Cristina, what's your problem? You didn't even talk to me?"
Hindi ko na lang siya rineplyan.
*few minutes passed*
Babe calling.. 📞
I just answered it hope we can settle this through phone.
"Babe, are you mad at me?" Nathan asked.
"About what happen last night. I'm really sorry.. It's just---
"It's okay. Let's not talk about that.. I need to rest. Bye" Then I hung it up.
Then I continue sleeping 💤
'I'm very tired of this.. on us.'
