Cristina's POV
Kanina ko pa kinakalampag tong pintuan ko.
"Nate please!"
"Nate please open the door!"
"Nate I'm begging you!!"
Kanina pa ko sumisigaw dito sa loob. Unti unti na kong nawawalan nang lakas pagod na ko napaupo ako sa sahig at sumandal sa pader katabi nitong pintuan. Umiyak na pala ko nang di ko namalayan. Bumibigat na ang talukap ko ihinilamos ko na lamang ang kamay ko sa mukha ko at niyakap ko ang mga tuhod ko. Maya maya nang konti di ko namalayan na nakatulog na pala ako.
Zzzzzzzzzz 💤
Nathaniel's POV
Nagising ako sa kalampog nang pintuan ni Cristina.
'Shit nakaidlip na pala ako dito sa sala.'
Dumiretso na lamang ako sa kusina at hinandaan nang gatas ang mahal ko alam kong nahihirapan lang to makatulog. Habang nagtitimpla nang gatas naramdaman kong huminto na siya sa kakakalampog nang pintuan.
'Napagod na siguro ang mahal ko. Alam niya namang wala na siyang takas sakin e.' Napangiti na lamang ako sa naiisip ko.
Naisipan kong iakyat na ito sa kwarto niya na kwarto ko narin magmula ngayon.
Pinihit ko na ang siradura 🚪
Hinanap ko siya sa kama niya ngunit wala siya bigla na lamang uminit ang ulo ko. Inilapag ko sa side table ang baso nang gatas at naglakad lakad baka nasa cr lamang siya ngunit hindi pa ko nakakaliko papuntang cr niya nakita ko na siyang nakabulagta sa sahig katabi nang pintuan dali dali naman akong pumunta sakanya at inalalayan siyang umupo.
"Babe, bt naman dito ka natutulog sa sahig alam mo namang sasakit lang ang katawan mo pagkabukas." Kausap ko sakanya alam ko namang hindi niya ako masasagot sapagkat malamantika ito kung makatulog.
Naisipan ko na lamang siyang buhatin na pang kasal at dahan dahang inihiga sa kanyang kama. Kinumutan ko na siya at hinalikan sa noo. Tumabi narin ako sa kanya at niyakap siya sa kanyang bewang at mas nilapit ko pa ang katawan ko sakanya sabay isinubsob ko siya saking dibdib at yapos nang kanyang likod ulo.
"Goodnight mahal. I love you. At alam kong ako lang ang mahal mo at dapat lang na ako lang." Sabay iwan nang halik sa tuktok nang ulo niya at natulog na lang din ako.
Cristina's POV
Bakit parang ambigat? Minulat ko nang konti ang mga mata ko at sinalubong ako nang sinag nang araw pinikit ko ulit at minulat ko muli ito nang buo ngunit ganon na lamang ang paglaki nang mata kong medyo singkit sa pagbungad sakin nang maamong mukha ni Nathan bumaba ang tingin ko sa kanyang braso na nakayakap sa may bandang bewang ko at ang kanyang hita na nakatanday sa hita ko.
'Fuck!' Singhap ko.
Chineck ko kung may suot pa ba akong damit ganon na lamang ang pasalamat ko na meron pa nga at yun din ang suot suot ko kagabi. Unti unti kong tinanggal ang pagkakahawak at pagkakatanday ni Nathan sakin grabe ang ingat ko hindi lang magising tong tukmol na to. 'Tss'
Tatayo na sana ako nang hinila niya ang braso ko pabalik 'kala ko pa naman ligtas na ko o'
Gising na pala to. Nauntog ako sa matigas niyang dibdib.
"Good morning my baby." Syempre with his husky tone nanaman.
Hindi ako nag angat nang tingin sakanya nanatili lang na nakayuko ako nang marahas niyang hinila ang aking buhok.
"N--Nate y--your h--hurting m--me." Napangiwi ako sa sobrang sakit. Pinaharap niya ko sakanya at nagtama parehas ang aming mga mata.
"I'm being nice, Cristina."
"Bakit ayaw mo akong harapin ha? Bakit nagsasawa kana ba sakin kaya ba naghahanap ka nang iba ha!!?"
Mas lalo niya pa akong idinikit sakanya.
