Binitawan niya na ang pagkakasabunot sakin.
"Fuck! What did I do!?" Sigaw niya sakanyang sarili habang nakasabunot ang dalawa niyang kamay sakanyang buhok.
"FUCK! FUCK! FUCK!!" Sigaw niya pa lalo.
Napaatras ako dahil sa takot. Atras lang ako nang atras hanggang sa maramdaman ko na sa likod ko ang headboard nang kama. Natuon ang pansin sakin ni Nathan.
"Bakit ka lumalayo?" Bumalik na ang kanyang ekspresyon kanina.
Napailing na lang ako iling lang ako nang iling at nag uumpisa narin ang mumunti kong hikbi.
"Wag mo nang paulitin sakin ang tanong ko sayo, Cristina." Maawtoridad niyang saad.
'Bumalik nanaman ba siya sa dati? Hindi nanaman ba niya iniinom ang mga gamot niya?' Sa isip ko.
"Lumapit ka sakin." Mahinahon niyang sabi na halatang nagtitimpi lang nang kanyang galit.
"I SAID COME HERE!!!!" Sigaw niya.
'No, ayoko na sakanya!' Saking sarili.
"Gusto mo talagang nasasaktan ha!!?" Marahas niya kong hinila papunta sakanya.
Tinitigan ko lang siya wari nagmamakaawa. Unti unti niyang tinaas ang kanyang kamay at hinaplos haplos nang banayad ang aking pisngi.
"Sssshhhhh don't cry my baby. Hindi kita iiwanan."
'Iwanan mo na lang ako. Please Nate, pakawalan mo na ko.' Sa isip ko uli. Pinipilit kong hindi sumagot sakanya upang di na lumala.
"Sleeptight my baby." Sabay may itinurok siya sa aking pampatulog.
Nagising ako sa mumunting haplos saking pisngi. Minulat ko nang buo ang aking mga mata at nasalubong nito ang maamong mukha ni Nathan.
'Siya na naman panira naman nang umaga ho.' Sa utak ko lamang.
"Good morning my baby." Sabay halik sa tungki nang aking ilong. Wala siyang narinig na sagot mula sakin.
"Nagtatampo ba ang baby ko?" Sabay yakap nang sobrang higpit sakin.
"N--Nate, I-I c--can't b--breath." Ipit na ipit na talaga ako.
"Oh, I'm so sorry my baby."
'Oh ano bumalik nanaman ba to sa good mood? Puta ano ba talagang naging kasalanan ko bakit pa eto ang naging boyfriend ko malas ko naman.'
"Uhm..n--nate, my head is hurting parang ang tagal ko yatang nakatulog..I mean..n--natulog. Anong araw na ngayon?"
"It's january 21 already baby. Why?" Ngiting saad niya.
"B--but??" Hindi ko na natuloy ang dapat kong sabihin ng inunahan niya na ko..
"Get up, mag reready lang ako nang breakfast sa baba." Saad niya.
Nauna na siyang bumangon pagkatapos niyang isuot ang kanyang tsinelas na pambahay nag iwan siya nang halik saking noo.
'At naka two points na tong mokong na to.'
Bumaba na ko at dumiretso na sa kusina naabutan ko siyang nagluluto doon. Aba parang walang nangyari ha! Natuluyan na ba talaga to?
"Good thing you're here na my baby. Come and take a sit I cooked you bacon and fried rice." Wearing his sweet smile.
'Titiisin muna kita for now hahanap ako nang paraan para matapos na to.'
Sinunod ko lang siya at binigyan siya nang walang ka emosyon emosyon na ekspresyon.
Kumain lang kami nang kumain pero di ko maiwasang di mailang sa walang sawang titig niya sakin.
'Di ba to nagsasawa kakatingin sakin kala mo naman nakapagayos na ko ni hindi pa nga ako naliligo.'
"Your so beautiful my cristina." Sabi niya.
Tiningnan ko lang siya saglit sabay balik uli sa pagkain ko.
"And.. You are mine." Di ko na maiwasang di siya linungin. At nakita ko siyang ang lapad lapad nang ngiti.
"I can kill. Kaya kong patayin kung sino man ang sumingit o humadlang." Saad niya na may ngiti parin sakanyang labi at tutok na tutok saking mata. Nagsitaasan naman ang mga balahibo ko dahil dun at sinalubong ko din ang kanyang titig.
