Cristina
It's already lunch time na. Nililigpit ko na ang mga gamit ko nang magbeep ang cellphone ko sa bulsa nang pantalon ko.
From: Nate
will be there in a minute, wait for me. I love you.
Hindi ko na lamang iyon nireplyan at hininay hinayan na lamang ang pag-aayos ko nang gamit alam kong kailangan ko parin siyang antayin sa labas nang room ko. Isusukbit ko na sana ang sling bag ko nang..
"Uhmm.. A-Ann... can we? Uhmm??" Utal utal niyang saad kaya di ko maintindihan.
"Just go on, Nat.. (Nakangiti kong saad ngunit agad din itong nawala nang nabanggit ko na pala ang pangalan niya) I mean Jayson." Nagbago ang ekspresyon ko sa pagiging seryoso bahagya namang namutla nang konti si Jayson marahil siguro sa pagbabago ko nang ekspresyon. Magsasalita na sana ako nang..
"H--hi? Jayson, right?" Napalingon kaming dalawa sa nagsalita. Kumunot naman ang noo ni Jayson at sinuri yung kaharap niya na tila ba pinag-aaralan niya ito kung kakilala niya ba ito.
"Uhmm.. I'm Beatrice by the way, your classmate. Di mo ba ko natandaan ang name ko kanina habang nagpapakilala ako?" Tanong niya.
I know her. She's one of the bitch in this school halos nga lahat nang mga may itsura dito sa school natira niya na I mean naging syota niya diba? Ganyan siya. Kaso.. maliban nga lang kay Nathan halos lahat kasi nang tao dito sa school 'niya' e takot sakanya kahit lumapit man lang at mapababae man o lalaki.
"Ohhhhh.. is that so?" Medyo may pagkairitang pagkasabi ni Jayson. Halatang nagpapacute naman tong isang to.
"Uhmm, jase (nickname ko na sakanya for now on) I gotta go na baka may nag-iintay na sakin sa labas." Dali dali naman akong umalis.
'Nako natagalan yata ang pag-uusap namin baka magalit nanaman ang isang yun.'
Tumakbo ako palabas nang pinto at narinig ko pa ang pagtawag sakin ni Jayson ngunit ipinagsambahala ko muna yun. Ramdam ko pa na susundan niya ko kaya mas dinalian ko na lang baka makita pa kami ni Nathan sa Cafeteria ko na lang siguro siya aantayin.
Cristina
Whooooo! Kapagod. Buti na lang asa cafeteria na ko. Shit si Nathan nako for sure magagalit nanaman yun sinabihan niya kasi akong mag-intay di bale na lang ittext ko na lang siyang nauna na ko magdadahilan na lang ako.
To: Nate ✉
"Nate, nauna na ko sa caft. So hungry na e huhu sorry dito ka nalang dumiretso after class mo. Ingat"
Then sent.
Sana naman tumalab yun *crossed fingers*
Few minutes have passed wala parin si Nathan di naman nahuhuli yun totoong nagugutom na talaga ko mauna na lang kayo kong umorder oorderan ka na lang rin siya tatayo na sana ako nang..
"Where do you think you going?" A cold tone stopped me. Kilalang kilala ko yun at halatang siya yun. Bumalik na lamang ako uli saking pagkakaupo naramdaman ko ding naupo narin siya sa harapan ko hindi ako makapagsalita at nanatili na lamang na nakayuko.
"Cristina, naintindihan mo ba ang bilin ko sayo kanina?" Kalmado niyang saad at pagbabasag niya saming katahimikan.
"Uhmm--hmm... k--kasi na--nate.. gutom na ko." Utal utal kong saad.
"You know what Cristina.. (Sabay patong nang dalawa niyang kamay sa mesa) You're not good in lying."
Natahimik ako dahil dun at napaangat nang tingin sakanya nagtama ang aming mata at..
"I know you very well, darling." Saad niyang may nakakatakot na ngiti.
"N-nate, gutom na talaga ako. Kain na tayo." Pag-iiba ko.
"Try to stand I'll punish you hard later."
So ayun na nga po naudlot nanaman po ang aking pagtayo.
"May gusto ka bang sabihin sakin Cristina?" Kalmado niya paring saad na halatang nagpipigil lang nang galit.
"W-wala naman nate." Pagpipigil ko saking utal.
"Are you sure?" Pagsisigurado niya at tila sinusuri ako.
"O-oo naman."
'Fuck! Why am I stuttering ba? Tsk!'
"Okay fine. Pero once na may malaman ako at matuklasan sa iba. Alam mo na ang gagawin ko? Nagkakaintindihan ba tayo Cristina?" Maawtoridad niyang saad. Tanging tango lamang ang nasagot ko sakanya.
'Fuck! Hindi niya naman kami siguro nakita no?'
