Cristina
Umorder na ko nang aming makakain nag-umpisa na kong pumila sa counter nang..
"You, you, you and you GET OUT!" Nathan shouted. Dali dali namang nagsipag-alis ang mga taong kasama ko sa linya marahil natakot na kay Nathan. Napabaling naman ang tingin ko sakanya sabay sabing..
"What the hell, Nate!? Pare-parehas lang tayong studyante dito kaya pare parehas lang din tayong dapat pumila nang maayos." Sabat ko sakanya.
"I know babe (then he cupped my face) but you said that you are very hungry. I don't want my princess to starve." Still cupping my face then he smile, a sweet smile.
"You are insane." I whispered.
"Hmm?" He asked.
'Fuck! He is so bipolar!' In my mind.
"C'mon, I'll be the one to buy you food. (Sabay hila sakin sa may counter na mismo) What do you like, princess?" He asked while wearing his sweet smile.
'Pagbibigyan ko muna tong hinayupak na to. Pero bakit parang may mali sa nararamdaman ko? Dati kapag ginagawa to sakin ni Nathan di na magkamayaw yung mga paru-paro ko sa tiyan di tulad ngayon na parang.. parang wala na.. wala na kong kilig na maramdaman.'
Tiningnan ko na lamang siya sabay baling nang tingin sa gusto kong kainin tinuro ko na lamang ito sakanya sabay alis na siya na lang naman daw ang bibili diba so umalis na ako at bumalik na lang sa table namin.
Naupo na ko naramdaman ko narin ang mga yapak ni Nathan papunta dito akala ko sa may harapan ko parin siya uupo pero nagulat na lamang ako nang tumabi ito sakin napalingon naman ako sakanya nang wala sa oras.
"Hey babe, bakit mo naman ako iniwan lang dun? Di mo man lang ako inantay para sana sabay na tayong maupo dito. Nakakatampo ka." And then he pout.
Di mo maipagkakaila na cute parin siyang magpout hanggang ngayon. Nanatili lamang akong nakatingin sakanya.
"Here, (sabay tanggal nang isang plato nang spaghetti sa tray na dala niya) I buy you your favorite and I said to them to add more and more cheese."
"Thank you." I said bahagya naman akong ngumiti sakanya.
"Your always welcome, my princess. I know naman na you love cheese just the way you love me." Di parin matanggal tanggal ang ngiti ni Nathan sakin.
'Ano nanaman bang nangyari dito napakabipolar talaga nang isang tao. Kung alam mo lang na unti unti nang nawawala tong nararamdaman ko sayo. Di ko mapag-aralan ang ugali mo mas mahirap pa yata tong intindihin kaysa sa statistics namin dati.'
"Eatwell babe." At ayun na nga nakakain narin ako, kami sa wakas.
